Ας μην προτρέχουμε

Το 2018 ήταν η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που η Ελλάδα εμφάνισε πλεόνασμα στο ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης. Το πλεόνασμα ήταν ίσο με 1,1% του ΑΕΠ.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε το πρωτογενές πλεόνασμα  το οποίο, ως γνωστόν, δεν περιλαμβάνει τις δαπάνες για τόκους.

Το πρωτογενές πλεόνασμα σύμφωνα με τον ορισμό της ενισχυμένης εποπτείας ανήλθε στο 4,3% του ΑΕΠ, ξεπερνώντας τον στόχο για 3,5% κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες.

Κι όλα αυτά παρά τις έξτρα δαπάνες για επιστροφές μισθών στους ένστολους, πανεπιστημιακούς και άλλους δημοσίους υπαλλήλους, την διανομή του «κοινωνικού μερίσματος». 

Χωρίς τις τελευταίες δαπάνες, το πρωτογενές πλεόνασμα θα είχε πιάσει το 5,2% του ΑΕΠ και το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης το 2% την προηγούμενη χρονιά.

Για προεκλογικούς λόγους, η προηγούμενη κυβέρνηση με την σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και των άλλων κομμάτων προχώρησε στην εμπροσθοβαρή διανομή ενός σημαντικού ποσού για συντάξεις, κοντά στο 1 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, μείωσε τον ΦΠΑ σε μια σειρά από αγαθά και το ρεύμα ενώ θεσμοθέτησε την ρύθμιση για τις 120 δόσεις που η νέα κυβέρνηση διεύρυνε.

Όλα αυτά εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί το πρωτογενές ισοζύγιο ήταν ελλειμματικό το 1ο εξάμηνο όπως επισήμανε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.

Όμως, το ζητούμενο είναι τι θα γίνει στο τέλος αυτής της χρονιάς.

Τα στοιχεία για τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού του Ιουλίου που ανακοίνωσε η ΑΑΔΕ επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι τα έσοδα πάνε καλά.        

Όμως, το ερωτηματικό για τις επιπτώσεις που θα έχει η μείωση του ΦΠΑ σε μια σειρά από τρόφιμα και άλλα αγαθά παραμένει. 

Προφανώς, καλύτερη εικόνα θα υπάρχει το φθινόπωρο όταν θα μπαίνουν οι πινελιές στον προϋπολογισμό του 2020.

Το άλλο ερωτηματικό είναι οι επιπτώσεις που θα έχει η επέκταση της ρύθμισης των 120 δόσεων σε περισσότερους δικαιούχους σε συνάρτηση με την μη κατάσχεση.

Σύμφωνα με την εικόνα που είχαν υπηρεσιακοί παράγοντες μέχρι πρόσφατα, το ισοζύγιο από τις 120 δόσεις ήταν ελαφρώς αρνητικό, π.χ. της τάξης των 100 εκ. ευρώ.

Οι ίδιοι θεωρούν ότι το ισοζύγιο θα είναι στο τέλος είτε ίσα βάρκα, ίσα νερά είτε  ελαφρώς θετικό.

Φυσικά, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου για να δούμε τι θα γράψει το ταμπλό.

Όμως, οι ανησυχίες των θεσμών για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει στα έσοδα δεν δείχνουν να επιβεβαιώνονται.

Επιπλέον, εκκρεμεί το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των δαπανών που μπορεί να εξοικονομήσει λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια για τον προϋπολογισμό ενώ υπάρχει η καβάτζα του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.

Υπάρχουν λοιπόν λόγοι να πιστεύει κανείς ότι οι κυβερνητικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες θα δικαιωθούν το 2019 υπό την έννοια ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι κοντά στον στόχο του 3,5% του ΑΕΠ.

Είτε λίγο προς τα πάνω, είτε λίγο προς τα κάτω από τον στόχο με βάση τα σημερινά δεδομένα.  

Πάντως δεν υπάρχει λόγος να προτρέχουμε. Ο Σεπτέμβριος πλησιάζει.