To APS, η DG Comp και ο... πήχης

Η δραστική ή μη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (ΜΕΑ) του ελληνικού τραπεζικού συστήματος τα επόμενα χρόνια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιτυχία των συστημικών σχεδίων-λύσεων.

Αυτό που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι αυτή τη στιγμή, υπό την έννοια ότι έχει υποβληθεί στην αρμόδια γενική διεύθυνση της Κομισιόν και  εξετάζεται, είναι το ελληνικό σχήμα προστασίας ενεργητικού (APS).

Πρόκειται για το σχέδιο που προωθεί το υπουργείο Οικονομικών και το ΤΧΣ με σύμβουλο την JPMorgan Chase και προβλέπει την τιτλοποίηση «κόκκινων» δανείων ύψους 15-20 δισ. ευρώ.  

Η JPMorgan ήταν πίσω από το αντίστοιχο ιταλικό σχέδιο και επομένως τα στελέχη της γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στην Κομισιόν.

Αυτό είναι σημαντικό, γιατί υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανάμεσα στο ελληνικό και το ιταλικό σχέδιο, π.χ. η Ιταλία βρίσκεται στην επενδυτική βαθμίδα ενώ η Ελλάδα χαμηλότερα, στη γείτονα δεν εμπλέκονταν όλες οι συστημικές τράπεζες όπως εδώ κ.τ.λ. Θα χρειασθούν λοιπόν να γίνουν διαβουλεύσεις.

Είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να εξαναγκάσει τις ελληνικές τράπεζες να συμμετάσχουν στο σχήμα.

Για να το πράξουν, θα πρέπει να εκτιμούν πως τα οφέλη από την τιτλοποίηση του ελληνικού APS είναι περισσότερα από την εναλλακτική επιλογή τους, π.χ. την απευθείας πώληση των «κόκκινων» δανείων τους σε τρίτους, όπως funds.

Το τίμημα που θα πληρώνουν στο δημόσιο για την κρατική εγγύηση έναντι ενδεχόμενων ζημιών για τις ομολογίες ανώτερης διαβάθμισης (senior tranche) που θα διακρατήσουν είναι μια σημαντική παράμετρος.

Εχουν ήδη γραφτεί πολλά για το τίμημα (ασφάλιστρο) που θα πληρώνουν οι τράπεζες στο κράτος και δεν θέλουμε να επεκταθούμε εδώ περισσότερο.

Απλά, θα σημειώσουμε ότι δεν θα πρέπει να αναμένεται πως το τίμημα θα είναι μικρότερο από εκείνο που πληρώνουν οι ιταλικές τράπεζες για την κρατική εγγύηση στη χώρα τους, δηλαδή 2,7%-2,8% επί του ποσού.  

Όμως, ο βασικός σκοπός του σημερινού άρθρου είναι η ανάδειξη μιας άλλης πτυχής του ελληνικού σχεδίου, που είναι πιο σημαντική κατά την ταπεινή μας άποψη.

Είναι προφανές ότι οι τράπεζες θα θέλουν η κρατική εγγύηση να δοθεί σε ομολογίες ανώτερης διαβάθμισης, που αντιστοιχούν σε όσο το δυνατόν περισσότερα βαθιά προβληματικά δάνεια.

Μ’ αυτό τον τρόπο, οι ίδιες θα ξεφορτωθούν περισσότερα «κόκκινα» δάνεια, με το ρίσκο να περνά στους Έλληνες φορολογούμενους, που μπορεί να κληθούν να αποζημιώσουν τους ομολογιούχους για ενδεχόμενες ζημιίες στο μέλλον, λόγω της κρατικής εγγύησης.

Αυτά είναι γνωστά στην DG Comp, που θα πρέπει να σταθμίσει από την μια πλευρά την ανάγκη για επιτυχία του ελληνικού APS, ώστε να επιταχυνθεί η μείωση των «κόκκινων» δανείων στο τραπεζικό σύστημα, και από την άλλη πλευρά τούς κινδύνους που διατρέχουν οι Έλληνες φορολογούμενοι λόγω της κρατικής εγγύησης.

Εχει λοιπόν σημασία πού η DG Comp θα βάλει τον πήχη για τις ομολογίες ανώτερης διαβάθμισης (senior tranche). Aν δηλαδή θα τον βάλει σχετικά ψηλά, π.χ. σε επενδυτική βαθμίδα, ή χαμηλότερα.

Προφανώς, οι τράπεζες θα ήθελαν να μπει ο πήχης όσο το δυνατόν πιο χαμηλά, για να ξελαφρώσουν τα βιβλία τους από αρκετά δάνεια-σαπάκια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.

Σημειώνεται ότι οι οίκοι αξιολόγησης θα κρίνουν ποια θα είναι η διαβάθμιση των δανείων που θα τιτλοποιηθούν στο πλαίσιο του ελληνικού APS.

Πού λοιπόν θα μπει ο πήχης της πιστοληπτικής διαβάθμισης από την DG Comp για το senior tranche έχει μεγάλη σημασία.