Οι Ιταλοί και η προμήθεια των ελληνικών κρατικών εγγυήσεων

Η ΕΕ είναι μια ένωση κρατών και τα υπερεθνικά όργανά της, όπως η Κομισιόν, λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η απόφαση για ένα μέλος-κράτος στα υπόλοιπα.

Είναι κάτι που ξεχνάμε όταν συζητάμε και εκτιμούμε τι μέλλει γεννέσθαι σε διάφορα ζητήματα.

Ως γνωστόν το μοναδικό συστημικό σχέδιο που έχει υποβληθεί στην αρμόδια υπηρεσία της Κομισιόν (DG Comp) για την μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (ΜΕΑ) είναι το κρατικό (υπουργείο Οικονομικών-ΤΧΣ).

Οι διαβουλεύσεις των εμπλεκομένων μερών έχουν ξεκινήσει και αναμένεται να ενταθούν τις επόμενες εβδομάδες.

Το συστημικό σχέδιο που προβλέπει την μεταφορά προβληματικών δανείων ονομαστικής αξίας 15-20 δισ. ευρώ σε όχημα ειδικού σκοπού (SPV) για να τιτλοποιηθούν και να πουληθούν σε επενδυτές με κρατικές εγγυήσεις βασίζεται ως ιδέα στο ιταλικό (APS).

Να πούμε εδώ πως πιθανόν θα βοηθήσει το γεγονός ότι το Νο.2 της Γενικής Γραμματείας Ανταγωνισμού της Κομισιόν είχε άμεση εμπλοκή στο ιταλικό σχέδιο τιτλοποίησης προβληματικών δανείων και επομένως γνωρίζει από πρώτο χέρι το σχέδιο.

Δεν είναι επίσης μυστικό ότι οι ελληνικές τράπεζες επιθυμούν η τιμολόγηση της εγγύησης που θα παράσχει το δημόσιο για ενδεχόμενες ζημιές στο τμήμα υψηλότερης διαβάθμισης (senior tranche) των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων που θα τιτλοποιηθούν να είναι η χαμηλότερη δυνατή.

Από την σκοπιά του, το δημόσιο είναι λογικό να επιδιώξει να μεγιστοποιήσει την προμήθεια καθώς η εγγύηση είναι λεφτά των φορολογουμένων και ταυτόχρονα να βοηθήσει τα πιστωτικά ιδρύματα να ξεφορτωθούν ένα μέρος των NPEs.

Απαιτεί  μια λεπτή ισορροπία αλλά δεν θα είναι δύσκολο να βρεθεί.

Όμως, πιο δύσκολη, εκτιμούμε, πως θα είναι η ισορροπία που θα πρέπει να κρατήσει η DG Comp και εξηγούμαστε.

Η προμήθεια που πληρώνουν οι ιταλικές τράπεζες για την εγγύηση του ιταλικού δημοσίου είναι περίπου 225 μονάδες βάσης. Υπενθυμίζεται πως μια ποσοστιαία μονάδα ισούται με 100 μονάδες βάσης.

Κοινώς, η τιμολόγηση είναι περίπου στο επίπεδο που τιμολογεί η αγορά το ιταλικό CDS.

Από την άλλη πλευρά το ελληνικό CDS έχει υποχωρήσει γύρω στις 380 μονάδες βάσης αλλά οι τράπεζες φέρονται να επιδιώκουν να πέσει στις 180-200 μονάδες βάσης (!).

Η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να επικαλεσθεί κάποια επιχειρήματα, π.χ. την πολύ χαμηλή ρευστότητα των ελληνικών CDS, ή/και την πρόσφατη μείωση του ασφάλιστρου κινδύνου μεταξύ του ελληνικού και του ιταλικού 10ετούς ομολόγου στις 90 μονάδες βάσης περίπου για να μειωθεί η προμήθεια.

Όμως, τα πράγματα δεν είναι απλά.

Αν η τιμολόγηση των ελληνικών κρατικών εγγυήσεων από την DG Comp είναι πολύ χαμηλότερη από εκείνη της αγοράς των CDS είναι πιθανόν να ζητήσουν οι Ιταλοί  ανάλογη μεταχείριση.

Η DG Comp γνωρίζει αρκετά καλά  πως δουλεύει η ΕΕ και θα το λάβει υπόψη της.

Τι θα κάνει;

Κοντός ψαλμός αλληλούια.    

Ας το έχουμε πάντως υπόψη μας.