Πού κάνει καλό η απειλή της ύφεσης

Ο χειρότερος εχθρός των ομολόγων και γενικότερα των επενδύσεων σταθερού εισοδήματος είναι ο πληθωρισμός.

Όταν ο πληθωρισμός είναι υπό έλεγχο ή ανύπαρκτος, τα ομόλογα έχουν καλή πορεία, εκτός κι αν η οικονομική κατάσταση του εκδότη του τίτλου (πιστωτικός κίνδυνος) χειροτερέψει.

Αν σήμερα ρωτήσεις τους υπεύθυνους πού οφείλεται η μείωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων το τελευταίο διάστημα παρά την πολιτική ένταση που υπάρχει στο εσωτερικό της χώρας, θα σου δώσουν πανομοιότυπη απάντηση.

Στην αποκλιμάκωση των αποδόσεων διεθνώς, λόγω των προσδοκιών για αποκλιμάκωση του ρυθμού ανάπτυξης, που συνδέεται με τις εκτιμήσεις για αποδυνάμωση των πληθωριστικών πιέσεων.

Ως γνωστόν, οι τελευταίες είναι υπό έλεγχο εδώ και πολύ καιρό παγκοσμίως.

Η επιθυμία της Ελλάδας για έξοδο στις αγορές είναι δεδομένη, το διεθνές περιβάλλον ευνοεί μια τέτοια προσπάθεια και είναι πλέον γνωστό ότι θα επιχειρηθεί η έκδοση 5ετούς ομολόγου μετά το τέλος των πολιτικών διεργασιών στη Βουλή.

Πρόκειται για μια θετική εξέλιξη, αν και καθυστερημένη, καθώς η στήλη θεωρεί πως η χώρα θα έπρεπε να είναι ένας κανονικός εκδότης ομολόγων -έστω για σχετικά μικρά ποσά- στις διεθνείς αγορές μετά τον περασμένο Αύγουστο.

Αργά χθες το απόγευμα, η απόδοση του 5ετούς ομολόγου (στην πραγματικότητα 4ετούς) βρισκόταν λίγο κάτω από το 3% και του 8ετούς κοντά στο 3,8%.

Με αυτά τα δεδομένα και το κάτι παραπάνω σε απόδοση, που θα δοθεί με στόχο να ικανοποιηθούν οι αγοραστές και να κάνει ράλι το ομόλογο μετά την έκδοση, το λογικό εύρος της τιμολόγησης είναι μεταξύ 3,4% και 3,6%.

Μια μικρή, πετυχημένη έκδοση δεν θα αλλάξει τα δεδομένα στη χρηματοδότηση του δημοσίου, που εκτιμάται πως έχει ένα απόθεμα ρευστότητας της τάξης των 30 δισ. ευρώ και πλέον.    

Όμως, θα ενθαρρύνει τις εκδόσεις χρεογράφων και άλλων τίτλων από τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα, π.χ. τράπεζες και επιχειρήσεις.

Με άλλα λόγια, μπορεί να σηματοδοτήσει την απαρχή της βελτίωσης της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας, σε μια περίοδο που οι μεν τράπεζες βρίσκονται σε φάση απομόχλευσης, η δε ζήτηση για επιχειρηματικά και άλλα δάνεια δείχνει αυξητικές τάσεις.

Αναμφίβολα, υπάρχουν πολλά ακόμη που θα πρέπει να γίνουν, για να επανέλθει η κανονικότητα στη χώρα.

Σίγουρα, μια μικρή, πετυχημένη έκδοση, ως προς την υπερκάλυψη του ποσού που θα ζητηθεί από τους επενδυτές, δεν λύνει το πρόβλημα με την περιορισμένη δεξαμενή των εν δυνάμει ξένων αγοραστών για ομόλογα του ελληνικού κράτους.

Όμως, ίσως τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατόν να γίνει, χωρίς τη «βοήθεια» που δίνει η υποχώρηση των προσδοκιών της αγοράς για τον ρυθμό ανάπτυξης διεθνώς.