To γοργόν και χάριν έχει

Το 2019 είναι χρονιά εκλογών στην Ελλάδα και ως εκ τούτου δεν πρόκειται να πλήξουμε.

Αυτό άλλωστε έδειξαν τα γεγονότα της χθεσινής ημέρας.

Είτε οι εκλογές γίνουν τον Μάιο, είτε τον Οκτώβριο -όπως έχει αναφέρει ο κ. Τσίπρας-, είτε μέσα στις επόμενες εβδομάδες ή μήνες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθως, η μεταβλητότητα στις αγορές αυξάνεται καθώς στις τελευταίες δεν αρέσει η αβεβαιότητα.

Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση τις δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία  είναι το μεγάλο φαβορί, όμως παραμένει ερώτημα κατά πόσο θα έχει αυτοδυναμία.

Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι οι μεθεπόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, όπου πρακτικά θα πρέπει να συμφωνήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα, για να προκύψει κυβέρνηση κάποιας πνοής.    

Εν τω μεταξύ, η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας λήγει την Ανοιξη του 2020 και τυχόν αδυναμία εκλογής κάποιου προσώπου από τουλάχιστον 180 βουλευτές θα οδηγήσει σε νέες βουλευτικές εκλογές.

Αυτό είναι χονδρικά το πολιτικό παζλ που έχουν στο νου τους όσοι κοιτάζουν τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, π.χ. μετοχές, ομόλογα κ.τ.λ.

Και φυσικά τις μεταμνημονιακές εκθέσεις συμμόρφωσης, που θα συντάξουν οι Ευρωπαίοι δανειστές.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το διεθνές σκηνικό, όπου οι ταύροι έχουν πάρει το πάνω χέρι στις αρχές της νέας χρονιάς, με την ευγενή χορηγία της Fed.

Γιατί αναφερθήκαμε σ’ αυτά;

Γιατί υπάρχει κι η χώρα που θα πρέπει σε κάποιο σημείο να τολμήσει να δανεισθεί στις αγορές, ώστε να μην αρχίσει να «τρώει» το απόθεμα  ρευστότητας, επιδεινώνοντας την κατάσταση.

Η άποψη ότι δεν χρειάζεται να βγούμε στις αγορές, αφενός, γιατί δεν χρειαζόμαστε τα λεφτά και αφετέρου, γιατί οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές λόγω κυρίως της Ιταλίας, επικράτησε τους προηγούμενους μήνες.

Όμως, συγκρίνοντας τις αποδόσεις των ελληνικών χρεογράφων σήμερα με εκείνες των προηγούμενων μηνών δεν φαίνεται κάποια σημαντική διαφορά.

Ειδικότερα, για τη 10ετία, κάποιος μπορεί να διαπιστώσει ότι η καλύτερη περίοδος ήταν ο περασμένος Σεπτέμβριος, που η απόδοση του ομολόγου είχε υποχωρήσει προς το 4%-4,1%.

Αντίθετα, η μη έξοδος ενίσχυσε την εντύπωση ότι η Ελλάδα δεν βγαίνει στις αγορές γιατί δεν μπορεί και φυσικά δεν έκανε καλό στις τράπεζες και σ’ άλλους δυνητικούς εκδότες τίτλων από τη χώρα.

Οι πιστοί αναγνώστες θα θυμούνται πως η άποψη της στήλης ήταν πάντοτε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει ένας κανονικός εκδότης ομολόγων, με τακτική παρουσία στις αγορές, ασχέτως συνθηκών.

Φρονούμε ότι οι υπεύθυνοι θα πρέπει να εκμεταλλευθούν το όποιο παράθυρο ευκαιρίας παρουσιασθεί το επόμενο διάστημα, για να προχωρήσουν με τη μικρή έκδοση του 5ετούς ομολόγου, ύψους 1,5-2 δισ. ευρώ που σχεδιάζουν.

Ακόμη κι αν χρειασθεί να το πληρώσουν πιο ακριβά, για να ευχαριστήσουν περισσότερο τους ξένους αγοραστές.

Κι αυτό γιατί οι υπεύθυνοι μπορεί να μην έχουν άλλη ευκαιρία για αρκετούς μήνες, λόγω των εγχώριων πολιτικών εξελίξεων και των διεθνών.

Φυσικά, υπάρχει η άποψη ότι οι αγορές μπορεί να κάνουν ράλι, αν προκηρυχθούν εκλογές, προεξοφλώντας νίκη της ΝΔ.  

Αυτό μπορεί να συμβεί, όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Γι’ αυτό τον λόγο λοιπόν, το γοργόν και χάριν έχει.