Το μήνυμα των spreads

Το 2018 είχε ξεκινήσει πολύ καλά για τα ελληνικά ομόλογα, που επωφελούνταν από την επικρατούσα αισιοδοξία για την ολοκλήρωση του 3ου προγράμματος και την όρεξη για ανάληψη περισσότερου ρίσκου στις διεθνείς αγορές.

Ένα μήνα αργότερα, το σκηνικό ήταν διαφορετικό και τα ελληνικά ομόλογα το ένιωσαν.

Όμως, οι αρχές (ΟΔΔΗΧ) βρήκαν ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας να δανεισθούν κάπου 3 δισ. ευρώ, πουλώντας 7ετή ομόλογα.

Δεν έκαναν κάτι παράνομο ή παράτυπο. Το αντίθετο, οι άνθρωποι πέτυχαν ένα καλό ντιλ για το ελληνικό δημόσιο όσον αφορά το επιτόκιο.

Όμως, επρόκειτο για πύρρεια νίκη καθώς δυσαρέστησαν εκείνους που τα αγόρασαν, γιατί τα ομόλογα δεν έχουν βγει πραγματικά στον αφρό από τότε.

Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν είχαν αφήσει λίγα παραπάνω σπόρια στο τραπέζι, αυξάνοντας κατά τι το κόστος δανεισμού του δημοσίου;

Όχι, αλλά θα μπορούσαν να ισχυρισθούν πως ήταν γενναιόδωροι και δεν μπορούσαν να αλλάξουν τον ρου της αγοράς.

Το 2018 έφυγε πριν από λίγες μέρες και το κοντέρ έδειξε πως τα 10ετή ελληνικά ομολόγα είχαν συγκριτικά τη χειρότερη επίδοση στην ευρωζώνη σε όρους spread έναντι της Γερμανίας.

Χειρότερη ελαφρώς και από τα ιταλικά ομόλογα, παρότι η Ελλάδα βγήκε από το 3ο πρόγραμμα τον περασμένο Αύγουστο, έστω με απαιτητικούς όρους, και η Ιταλία βρέθηκε στο στόχαστρο όλων με τη νέα κυβέρνηση της Λέγκα με το Κίνημα των 5 Αστέρων.

Στο κατώφλι του 2019, το ενδεχόμενο μιας νέας επιχείρησης εξόδου στις αγορές το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου υπάρχει από τον περασμένο μήνα, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές.

Όμως, αυτή τη φορά, οι προσδοκίες έχουν ψαλιδισθεί για μια σειρά από γεγονότα.

Η αβεβαιότητα στο διεθνές περιβάλλον, το ελληνικό πολιτικό ρίσκο, η περιορισμένη  λίμνη επενδυτών στην οποία απευθύνεται η Ελλάδα λόγω χαμηλής πιστοληπτικής αξιολόγησης και φυσικά η άσχημη αίσθηση της χασούρας που έχουν όσοι αγόρασαν πέρυσι τα 7ετή ομόλογα και οι «κουρεμένοι» του PSI.

Oταν αυτά συμβαίνουν, οι δανειζόμενοι περιορίζουν το μέγεθος της νέας έκδοσης ομολόγων και δανείζονται για μικρότερο χρονικό διάστημα.

Στη δική μας περίπτωση, κάποιος θα μπορούσε να εικάσει πως αυτό μεταφράζεται σε μια έκδοση (νέα ή άνοιγμα υφιστάμενης) 5ετούς ομολόγου για το ποσό των 2 δισ. ευρώ περίπου.    

Η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυρισθεί πως βγήκε στις αγορές, αν και η χώρα δεν χρειαζόταν τα λεφτά λόγω αποθέματος, ενώ οι αντιπολιτευόμενοι θα επικεντρωθούν στη μικρή έκδοση και στο τσιμπημένο επιτόκιο.

Παρ’ όλα αυτά κανείς δεν θα πρέπει να αγνοήσει τα μηνύματα που στέλνει το ελληνικό 10ετές spread.

Πρώτον, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρότι το αντίστοιχο ιταλικό spread έχει υποχωρήσει αισθητά μαζί με την απόδοση του ομολόγου.

Το ελληνικό spread βρίσκεται κοντά στις 420 μονάδες βάσης έναντι 433 μονάδων γύρω στις 20 Νοεμβρίου του 2018 και 353 μονάδες στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Οσο αφορά το ιταλικό spread, αυτό βρίσκεται στις 268 μονάδες βάσης σήμερα έναντι 330 στις 18 Οκτωβρίου και 220-240 μονάδες τον Σεπτέμβριο.

Η πορεία των δύο spread δείχνει πως η ακαμψία της απόδοσης του ελληνικού ομολόγου θα πρέπει να αναζητηθεί στην Ελλάδα, με τις υποψίες να πηγαίνουν στην παροχολογία.

Δεύτερον, η διαφορά απόδοσης του 10ετούς ελληνικού ομολόγου από το αντίστοιχο πορτογαλικό εμφανίζει τάσεις σταθεροποίησης κοντά στις 230-260 μονάδες βάσης.

Αυτό θεωρείται καλό νέο, γιατί δείχνει πως η αγορά συνδέει τα ελληνικά ομόλογα με τα αντίστοιχα πορτογαλικά.  

Να υπενθυμίσουμε ότι η Πορτογαλία συμμετέχει στο QE και αξιολογείται με «ΒΒΒ-» από τον S&P και «BBB» από τη Fitch.

Nα αισιοδοξούμε λοιπόν ή να είμαστε απαισιόδοξοι;

Καλύτερα ρεαλιστές.