To 38ετές ράλι και το ερώτημα

Το 1981 ήταν η πρώτη χρονιά του Ρόναλντ Ρίγκαν στην προεδρία των ΗΠΑ. Ηταν επίσης η χρονιά που το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια έκανε την πρώτη του πτήση.

Ηταν επίσης η χρονιά που η ομάδα των San Francisco 49ers ετοιμαζόταν να πάρει τον πρώτο τίτλο (Super Bowl) στην ιστορία της, υπό τον κόουτς Bill Walsh, στο αμερικανικό football, και το αυτοκίνητο της χρονιάς ήταν το Chrysler K Car.

Όμως, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ήταν η μεγάλη ανοδική αγορά των ομολόγων, που ξεκίνησε προς τα τέλη του 1981.

Παρά τις αυξομειώσεις, οι τιμές των αμερικανικών κρατικών ομολόγων κινήθηκαν ανοδικά και οι αποδόσεις τους καθοδικά τις δεκαετίες που ακολούθησαν, καθώς τιμές και αποδόσεις κινούνται αντίστροφα.

Η κυρίαρχη άποψη θέλει τις αρκούδες να πήραν το τιμόνι στην αμερικανική αγορά ομολόγων τη χρονιά που τελειώνει, βάζοντας τέλος στο ράλι των τελευταίων τεσσάρων σχεδόν δεκαετιών.

Η ανοδική διάσπαση του πολυετούς καθοδικού καναλιού αποδόσεων του 10ετούς ομολόγου θεωρείται από αρκετούς σοβαρή ένδειξη.

Όμως, δεν συνιστά απόδειξη, από τη στιγμή που το καθοδικό κανάλι διασπάσθηκε κι άλλες φορές τα προηγούμενα χρόνια, με τους γκουρού της αγοράς να προεξοφλούν το τέλος του ράλι, π.χ. το 2012, για να διαψευσθούν στη συνέχεια.

Αν η ιστορία διδάσκει κάτι, αυτό είναι πως ο μεγαλύτερος εχθρός των ομολόγων είναι ο πληθωρισμός.

O πληθωρισμός βρισκόταν στο 2,5% σε ετήσια βάση τον Οκτώβριο και ο δομικός πληθωρισμός, που είναι λιγότερο ευμετάβλητος, στο 2,1%.

Σ’ αυτά τα επίπεδα, ο δομικός πληθωρισμός είναι ίδιος με εκείνον του 2012 και λίγο χαμηλότερος από το 2016 (2,2%) και το 2008 (2,3%).

Όμως, η αμερικανική οικονομία αναπτύσσεται επί μακρόν, η ανεργία βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, οι μισθοί αυξάνονται και η ψυχολογία καταναλωτών και επενδυτών σε καλά επίπεδα.

Είναι τα σημάδια που συνήθως συναντά κανείς στην τελευταία φάση ενός ανοδικού οικονομικού κύκλου, που συνήθως συνοδεύεται από σημαντική άνοδο του πληθωρισμού.

Η αντιστροφή της καμπύλης των επιτοκίων (2ετές-5ετές) την προηγούμενη εβδομάδα ερμηνεύθηκε από πολλούς ως σοβαρή ένδειξη πως η αμερικανική οικονομία θα μπει σε ύφεση σε ενάμιση περίπου χρόνο.

Κάπου δηλαδή προς τα μέσα του 2020.

Όμως, σε φάσης ύφεσης, ο πληθωρισμός υποχωρεί και τα ομόλογα κάνουν ράλι.

Ένα ράλι που συνήθως ξεκινά 18 μήνες πριν την ύφεση της αμερικανικής οικονομίας.

Αν λοιπόν η καμπύλη των επιτοκίων στέλνει το σωστό σήμα και η οικονομία μπει σε ύφεση, τα ομόλογα ίσως κάνουν ράλι που θα ξεκινήσει οσονούπω.

Αν δεν έχει ήδη ξεκινήσει.

Με δεδομένο ότι αρκετοί έχουν «σορτάρει» τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα, ποντάροντας σε πτώση των τιμών και άνοδο των αποδόσεών τους, μια τέτοια εξέλιξη θα τους αναγκάσει να τα αγοράσουν (short squeeze).

Το «σορτάρισμα» εκτιμάται πως έχει γίνει με την απόδοση του 10ετούς ομολόγου μεταξύ 2,8% και 2,9%.

Το αποτέλεσμα, τουλάχιστον βραχυχρόνια, θα είναι η ταχύτερη αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ομολόγων.

Κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει πολύ με μια πτωτική αγορά μετά από ένα μεγάλο ράλι.

Όμως, οι μεγάλες ανοδικές αγορές δεν βιώνουν ξαφνικό θάνατο αλλά αργό.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι συνέπειες στο κόστος δανεισμού, στην αμερικανική οικονομία και στα χρηματιστήρια διεθνώς δεν μπορούν να αγνοηθούν.