Η Ρώμη, οι Νέρωνες και ο πυροσβέστης

Πριν από λίγα χρόνια, σε μια κρίσιμη συγκυρία, ο Πορτογάλος πρωθυπουργός και ο πρόεδρος  της ΕΚΤ είχαν μια εμπιστευτική συζήτηση, σύμφωνα με άτομο που έχει γνώση.

Αντικείμενο της συζήτησης ήταν πώς θα συνέχιζε ο καναδικός οίκος αξιολόγησης DBRS να προβιβάζει τη χώρα της Ιβηρικής στην επενδυτική βαθμίδα.

Μ’ αυτό τον τρόπο, η Πορτογαλία θα συνέχιζε να απολαμβάνει τα οφέλη του προγράμματος αγοράς ομολόγων (QE)  και οι τράπεζές της να έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ.

Η συζήτηση στέφθηκε με επιτυχία, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αλλά κρατήθηκε μυστική.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ανάλογες συζητήσεις μπορεί να έχουν ήδη γίνει ή να γίνονται καθώς η Ρώμη «καίγεται» και κάποιοι σύγχρονοι Νέρωνες παρακολουθούν.

Αλλωστε, ο κ. Ντράγκι ήταν ξεκάθαρος το καλοκαίρι του 2012, όταν δήλωσε πως η ΕΚΤ θα κάνει ό,τι χρειασθεί για να μη διαλυθεί το ευρώ.

Πόσο μάλλον όταν αυτό αφορά την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, που τυχαίνει να είναι η πατρίδα του.

Από την άλλη πλευρά, για λόγους αξιοπιστίας, η ΕΚΤ θα πρέπει να κρατήσει τα προσχήματα, λέγοντας δημοσίως αυτά που είπε ο αντιπρόεδρος κ. Κονστάντσιο στο Spiegel περί βοήθειας με προϋποθέσεις στην Ιταλία κ.τ.λ.

Φυσικά, ούτε ο Ντράγκι ούτε κανείς δεν θα μπορέσει να βοηθήσει την Ιταλία, αν η κυβέρνηση της τελευταίας δεν είναι σοβαρή και δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.  

Ως γνωστόν, οι αγορές μπορεί να γίνουν ο καλύτερός σου φίλος αλλά εύκολα επίσης μπορούν να μετατραπούν στον χειρότερο εφιάλτη σου.

Η Ιταλία το βιώνει μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις καθώς έχει επανέλθει στο προσκήνιο το ρίσκο της μετατροπής του νομίσματος.  

Τα τελευταία χρόνια, χάρη στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ (QE), η Ιταλία κι άλλες χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος είχαν την ευκαιρία να πληρώνουν πολύ λιγότερα σε τοκοχρεολύσια τα τελευταία χρόνια.

Μ’ αυτό τον τρόπο μείωναν το κρατικό έλλειμμα χωρίς να χρειασθεί να λάβουν περισσότερα μέτρα λιτότητας.

Τον περασμένο μήνα, κάποιοι επενδυτές πλήρωναν την Ιταλία που έχει δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ στο 130% για το προνόμιο (!) να τη δανείζουν, αγοράζοντας τα εξάμηνα έντοκα γραμμάτια που πουλούσε.

Χθες, οι όροι αντιστράφηκαν. Η Ιταλία τους πλήρωσε επιτόκιο 1,21% περίπου.

Με βάση τα ιστορικά δεδομένα, το επιτόκιο δανεισμού παραμένει πολύ χαμηλό, όμως είναι εξαιρετικά υψηλό σε σύγκριση με την προηγούμενη δημοπρασία του Απριλίου.

Υπό αυτές τις συνθήκες και έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, όσο γρηγορότερα γίνουν νέες εκλογές στη γείτονα, τόσο το καλύτερο.

Κι αυτό γιατί η αβεβαιότητα είναι χειρότερη από μια κακή βεβαιότητα, όπως λένε στις αγορές.

Μέχρι τότε οι αυξομειώσεις στις μετοχές και στα ομόλογα της Ιταλίας και πιθανόν των άλλων χωρών της ευρωπεριφέρειας θα είναι πιο έντονες.

Φυσικά, η τελική απόφαση ανήκει στους Ιταλούς και θα πρέπει να γίνει σεβαστή.