Οι δύο ελέφαντες στο δωμάτιο και ο άγνωστος Χ

Ως γνωστόν, το Χρηματιστήριο της Αθήνας είναι τραπεζοβαρές.

Αν λοιπόν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο με τα stress tests και το κυριότερο, πεισθούν οι αγορές για την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων, η ελληνική κεφαλαιαγορά θα ταλαιπωρείται.

Επιπλέον, το χρηματιστήριο επηρεάζεται από την πορεία της εθνικής οικονομίας, τις σχέσεις με τους δανειστές και την Τουρκία και ασφαλώς το διεθνές περιβάλλον.  

Το πρώτο τρίμηνο έκλεισε με απώλειες 2,7% περίπου του Γενικού Δείκτη και απώλειες άνω του 10% για τον τραπεζικό δείκτη.

Σε μεγάλο βαθμό, η αρνητική επίδοση του ελληνικού χρηματιστηριακού δείκτη ήταν ανάλογη με εκείνη των μεγάλων ευρωπαϊκών αγορών, με εξαίρεση το ιταλικό, και των αμερικανικών δεικτών.

Όμως, το ερώτημα είναι τι θα γίνει στο δεύτερο τρίμηνο στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.

Το πρώτο τρίμηνο έδειξε πως ο καθησυχασμός των συμμετεχόντων ότι οι αγορές θα συνεχίσουν απρόσκοπτα την ανοδική τους πορεία και η μεταβλητότητα των τιμών θα παραμείνει σε πολύ χαμηλά επίπεδα δεν δικαιολογείτο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δείκτης S&P 500 κατέγραψε κέρδη ή απώλειες άνω του 1% σε 23 συνεδριάσεις το πρώτο τρίμηνο.

Ολοι είναι πλέον πιο υποψιασμένοι στις αγορές, μετά το ξεπούλημα των αρχών του Φεβρουαρίου και το πιο πρόσφατο του Μαρτίου καθώς ξεκινά το δεύτερο τρίμηνο.

Το δίπτυχο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο εφησυχασμός ήταν η επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης σε διάφορα μέρη του πλανήτη και ο χαμηλός πληθωρισμός.

Όπως σωστά αναφέρει η Goldman Sachs, η ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική, παρότι βρισκόμαστε σε προχωρημένο στάδιο του οικονομικού κύκλου και το χαμηλό ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Βρετανία και τη Γερμανία θα συνδεόταν με υψηλότερους μισθούς, πληθωρισμό και πιο σφιχτή νομισματική πολιτική.

Χωρίς τον δομικό πληθωρισμό στις ΗΠΑ, την ευρωζώνη να αυξάνεται σημαντικά, είναι απίθανο οι κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκιά τους τόσο πολύ ώστε να αντιστραφεί η καμπύλη των επιτοκίων και να φέρει την ύφεση βραχυπρόθεσμα, τονίζει.

Ο πληθωρισμός είναι ο μεγάλος άγνωστος και φαίνεται πως είναι υπό έλεγχο προς το παρόν.

Όμως, οι επενδυτές είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι καθώς κατανοούν πόσο πολύ εξαρτώνται οι αγορές από την υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική και τα πολύ χαμηλά επιτόκια.

Το ξεπούλημα στις αρχές Φεβρουαρίου, στον απόηχο ενός αδύνατου σήματος για αύξηση του πληθωρισμού, το αποδεικνύει. Πολύ περισσότερο όταν ο ετήσιος δομικός πληθωρισμός ήταν στο 1,8% στις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο έναντι άνω του 2% που ήταν ο μέσος όρος το 2016.

Το ίδιο έδειξε η μέση ωριαία αποζημίωση, που αυξήθηκε τον Φεβρουάριο και υποχώρησε τον Μάρτιο.

Όμως, το ξεπούλημα του Φεβρουαρίου ανέδειξε επίσης τον ρόλο των αποκαλούμενων συστημικών στρατηγικών που στηρίζονταν στη χαμηλή μεταβλητότητα.

Η κάλυψη των ανοικτών θέσεων προκάλεσε μαζικές εκροές, σε μια συγκυρία που η ρευστότητα σε προϊόντα δεικτών κατέρρευσε, φέροντας στην επιφάνεια έναν ελέφαντα  500 δισ. δολαρίων και πλέον, αν και κανείς δεν γνωρίζει το ακριβές μέγεθος της στρατηγικής του risk parity.

Ευτυχώς, στον ίδιο χώρο κινείται ένας άλλος ελέφαντας, αξίας 800 δισ. δολαρίων. Τα προγράμματα επαναγοράς μετοχών των εισηγμένων επιχειρήσεων που ευνοούνται από το νέο φορολογικό πλαίσιο στις ΗΠΑ και τα χαμηλά επιτόκια.

Η αύξηση των κερδών ανά μετοχή είναι πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση των εσόδων των επιχειρήσεων, εξαιτίας των μαζικών επαναγορών μετοχών.        

Οι επαΐοντες περιμένουν οι εισηγμένες εταιρείες να εμφανίσουν ισχυρή κερδοφορία για να αντισταθμίσουν επιπλέον τις ανησυχίες που προκαλούν οι γεωπολιτικές εντάσεις και ένας πιθανός εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας.

Από την πορεία του άγνωστου Χ, δηλαδή του πληθωρισμού, και τη συμπεριφορά των δύο ελεφάντων θα κριθεί το πρόσημο στις αγορές το δεύτερο τρίμηνο, με συνέπειες για την Αθήνα.