Τι θα γίνει με το ΔΝΤ

Η στήλη έχει αναφερθεί στο παρελθόν στην υπεροχή των πλεονεκτημάτων που θα είχε η αποπληρωμή ενός μέρους του υπολοίπου των δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα, συνολικού ύψους 11 δισ. ευρώ περίπου.

Μ’ αυτό τον τρόπο, η χώρα θα έστελνε σήμα στις αγορές κατά τα πρότυπα της Πορτογαλίας και θα μείωνε το κόστος δανεισμού της αφού, αφενός, θα τα αντικαθιστούσε με άλλα φθηνότερα δάνεια και αφετέρου, θα μείωνε το επιτόκιο στα εναπομείναντα δάνεια του ΔΝΤ.

Θυμίζουμε ότι το ΔΝΤ χρεώνει υψηλότερο επιτόκιο σε εκείνο το κομμάτι των δανείων που υπερβαίνει αρκετές φορές την ποσόστωση της χώρας σε σύγκριση με το υπόλοιπο ποσό.

Αν λοιπόν πιστέψουμε τα λεγόμενα Ευρωπαίου αξιωματούχου, η χώρα φέρεται να έκανε πρόταση για την αποπληρωμή ενός «μικρού» μέρους των δανείων του ΔΝΤ από την ίδια αλλά δεν «ενθαρρύνθηκε» να το προχωρήσει.

Ο λόγος φαίνεται πως είναι απλός. Ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θα γίνει με το ΔΝΤ και γι’ αυτό θεώρησαν ότι θα ήταν καλύτερα να μην το προχωρήσουν.

Εμείς θα διακινδυνεύαμε κάτι ακόμη.

Η Γερμανία δεν είχε μάλλον αποκτήσει κυβέρνηση μέχρι τότε και επομένως η ΕΕ δεν είχε ακόμη ουσιαστικά ηγεσία για να πάρει τέτοια απόφαση.

Αλλωστε, η μη ύπαρξη κυβέρνησης στη Γερμανία ήταν ο πραγματικός λόγος που η εκταμίευση της υποδόσης των 5,7 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα μετατέθηκε για το δεύτερο μισό του Μαρτίου.

Συνυπολογιζομένου προφανώς του γεγονότος ότι η Ελλάδα δεν είχε ανάγκη τα χρήματα.

Όμως, δεν είναι μόνο Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που δεν ξέρουν τι θα γίνει με το ΔΝΤ.

Το ίδιο ισχύει για στελέχη του τελευταίου.

Και φυσικά δεν μιλάμε για το πρόγραμμα του Ταμείου που λήγει τον Αύγουστο αλλά για την περίοδο μετά το τρίτο ευρωπαϊκό μνημόνιο.

Πρακτικά, τα βασικά σενάρια είναι δύο, αν και υπάρχουν παραφυάδες τους.

Πρώτον, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθεροποίησης (ESM) θα αποπληρώσει το υπόλοιπο των δανείων του ΔΝΤ και το Ταμείο θα αποχωρήσει εντελώς από το ελληνικό πρόγραμμα.

Κάτι τέτοιο θα προϊδέαζε για την περιβόητη μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

Δεύτερον, το ΔΝΤ θα έχει ρόλο στην εποπτεία της περιόδου μετά το τρίτο μνημόνιο.

Είναι κάτι που πιθανόν θέλουν η Γερμανία και άλλες βόρειες χώρες για δικούς τους λόγους.

Πιθανόν το ίδιο να θέλει και η ηγεσία του Ταμείου, γιατί ίσως θέλει να έχει ρόλο στη Γηραιά Ηπειρο και να κερδίζει αρκετά λεφτά για τις λειτουργικές ανάγκες του από τα δάνεια προς την Ελλάδα.  

Πού θα καθίσει η μπίλια στο τέλος; Δεν γνωρίζουμε. Αν όμως στοιχηματίζαμε, θα επιλέγαμε κάποια παραλλαγή του δεύτερου σεναρίου.

Ιδωμεν.