Το παζλ του δολαρίου, οι αναδυόμενες κι εμείς

Οι κεφαλαιαγορές μπορεί να μην υποδέχτηκαν θερμά τον νέο πρόεδρο της Fed, όμως το δολάριο αντέδρασε ανοδικά. Είναι όμως ένα διάλειμμα ή μήπως μια μονιμότερη τάση και ποιες είναι οι επιπτώσεις του σε μας.

Δημοσιεύθηκε: 28 Φεβρουαρίου 2018 - 07:54

Dr Money

Το παζλ του δολαρίου, οι αναδυόμενες κι εμείς

Τo δολάριο έκανε φέτος το χειρότερο ξεκίνημα από το μακρινό 1987.

Η ισοτιμία του αμερικανικού νομίσματος έναντι του ευρώ αποτύπωσε αυτή την πραγματικότητα καθώς ξεπέρασε το 1,25 στο τέλος Ιανουαρίου, που θεωρείται επίπεδο-κλειδί από τεχνικής άποψης.

Όμως, η συνέχεια επιβεβαίωσε εκείνους που επισήμαιναν ότι το ευρώ/δολάριο διατηρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην περιοχή του 1,25-1,28, στο απότομο ράλι του 2014.

Επομένως, το ευρώ θα έβρισκε ισχυρή αντίσταση σ’ αυτή την περιοχή, αλλά αν κατόρθωνε να τη διαπεράσει, θα σκαρφάλωνε αρκετά πάνω από το 1,30.

Δεν τα κατάφερε και σήμερα, η ισοτιμία έχει υποχωρήσει κοντά στο 1,2230.

Η τελευταία κίνηση υποβοηθήθηκε από τα χθεσινά σχόλια του νέου επικεφαλής της Fed κ. Πάουελ, που ερμηνεύθηκαν από την αγορά ως ένδειξη ότι η Fed θα προχωρήσει σε 4 αντί για 3 αυξήσεις επιτοκίων φέτος.

Ο δείκτης του δολαρίου (U.S. dollar Index), που αποτυπώνει την ισοτιμία έναντι αρκετών άλλων νομισμάτων, βρισκόταν χθες το βράδυ πάνω από τις 90 μονάδες έναντι 89,5 μονάδων που είναι ο μέσος όρο των 200 ημερών, στέλνοντας σήμα αγοράς από τεχνικής άποψης.

Τις τελευταίες δύο φορές που ο δείκτης του δολαρίου βρέθηκε κάτω από τον μέσο όρο των 90 ημερών, το ημερολόγιο έδειχνε 1986 και 2003.

Και τις δύο φορές υποχώρησε πάνω από 25% τα επόμενα πέντε χρόνια.

Αν περάσουμε στη θεμελιώδη ανάλυση, θα δούμε ότι η διαφορά επιτοκίων ευνοεί μεν το δολάριο αλλά το αμερικανικό νόμισμα δεν επωφελείται.

Τα υψηλότερα αμερικανικά επιτόκια συνοδεύονται από ασθενέστερο δολάριο.

Αρκετοί το αποδίδουν στην προβλεπόμενη διεύρυνση του δημοσιονομικού ελλείμματος μετά τις μειώσεις φόρων ύψους 1,5 τρισ. δολαρίων τα επόμενα 10 χρόνια.

Οι πιο απαισιόδοξοι παρατηρούν ότι το δολάριο αποδυναμώνεται παραδοσιακά, όταν το έλλειμμα διευρύνεται.

Αυτό συμβαίνει επειδή οι Αμερικανοί δεν χρηματοδοτούν συνήθως εξ ολοκλήρου το επιπρόσθετο άνοιγμα αλλά οι ξένοι επενδυτές.

Οι τελευταίοι ζητούν ένα ασθενέστερο δολάριο, ως αποζημίωση για το μεγαλύτερο ρίσκο που αναλαμβάνουν για να χρηματοδοτήσουν το αμερικανικό έλλειμμα.

Το γεγονός ότι οι τελευταίοι έχουν αγοράσει πολλούς αμερικανικούς τίτλους την τελευταία 10ετία δεν είναι καλός οιωνός για το δολάριο, ούτε φυσικά η επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης στην ευρωζώνη κι αλλού.

Η πορεία του δολαρίου έχει συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο και φυσικά τις αναδυόμενες αγορές, στις οποίες ανήκει κι η Ελλάδα.

Σε γενικές γραμμές, το ισχυρό δολάριο αποτελεί εμπόδιο για τις τραπεζικές ροές σ’ αυτές τις αγορές, ενώ ο υψηλότερος πληθωρισμός, λόγω αποδυνάμωσης του νομίσματος, έχει συνήθως αρνητική επίπτωση στις εισροές χαρτοφυλακίου.

Φυσικά, η Ελλάδα, ως μέλος της ευρωζώνης, επωφελείται από το αδύναμο δολάριο καθώς περιορίζεται η αύξηση της τιμής του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης και άλλων εισαγόμενων προϊόντων.

Από την άλλη πλευρά, οι εξαγωγές σε χώρες με νομίσματα που είναι συνδεδεμένα με το δολάριο δυσκολεύονται.

Η ιστορία διδάσκει ότι είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος την πορεία του δολαρίου.

Όμως, το μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα δεν φαίνεται να το ευνοεί.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.