Moody’s: Οποιος καεί στο χυλό, φυσά και το γιαούρτι

Μετά την αναβάθμιση της S&P και της Fitch, ήταν θέμα χρόνου να κάνει το ίδιο και ο τρίτος μεγάλος οίκος αξιολόγησης, δηλαδή η Moody’s, που είχε μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με τους  άλλους δύο και την αγορά.

H Μoody’s βαθμολογεί πλέον το αξιόχρεο της χώρας με Β3 έναντι Caa2 προηγουμένως.

Το Β3 είναι το αντίστοιχο Β- στην κλίμακα διαβάθμισης των S&P και Fitch, που έχουν πλέον την Ελλάδα μία βαθμίδα πιο πάνω, στο Β, με θετικές προοπτικές για αναβάθμιση.

Σημειώνεται ότι το Β3 της Ελλάδας είναι υποδεέστερο σε σύγκριση με το Β2 της Αργεντινής και το Β1 της γειτονικής Αλβανίας.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα χρειάζεται να ανέβει 5 βαθμίδες στην κλίμακα της Moody’s και 4 βαθμίδες των S&P και Fitch Ratings για να μπει στο κλαμπ των χωρών με επενδυτική διαβάθμιση, ώστε να βρεθεί στο ραντάρ μεγάλων θεσμικών επενδυτών.

Θα πρέπει να πάει κανείς πολλά χρόνια πίσω, για να κατανοήσει την άκρως συντηρητική στάση της Moody’s απέναντι στην Ελλάδα, που τη φέρει μερικές φορές ακόμη και τρεις βαθμίδες πιο κάτω σε σχέση με την αξιολόγηση των άλλων δύο οίκων.

Η ιστορία είναι άκρως διδακτική, γιατί δείχνει πως ακόμη και οι μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης μπορούν να πάνε από το ένα άκρο στο άλλο.

Την προηγούμενη δεκαετία, η Moody’s είχε μια Γαλλίδα αναλύτρια, τη Σάρα Μπερτίν, που κάλυπτε την Ελλάδα για λογαριασμό της.

Η  κ. Μπερτίν, η οποία αποχώρησε από τον αμερικανικό οίκο το 2008, είχε αποκαλύψει ότι οι αναλυτές της Moody’s είχαν συζητήσει το ενδεχόμενο να αναβαθμίσουν την Ελλάδα στο ίδιο επίπεδο με την Ιταλία, όταν εισήλθε στο ευρώ το 2001.

Όταν το 2004, η τότε ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε αναπροσαρμογή των δημοσιονομικών στοιχείων γιατί είχαν αλλοιωθεί  στο πλαίσιο του audit που έκανε, η μεν S&P προχώρησε σε υποβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδος, η δε Moody’s το άφησε αμετάβλητο.

Ηταν ενδεικτικό της πιο θετικής στάσης που κρατούσε η τελευταία απέναντι στη χώρα.

Επρόκειτο για μια στάση που η Moody’s θα μπορούσε να δικαιολογήσει, γιατί οι αγορές τιμολογούσαν τότε τα ελληνικά ομόλογα ως ΑΑΑ αφού πρόσφεραν λίγο υψηλότερη απόδοση σε σχέση με τα αντίστοιχα γερμανικά.

Η γνωστοποίηση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου το φθινόπωρο του 2009 ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν πολύ μεγαλύτερο και τα στατιστικά στοιχεία δεν ήταν αξιόπιστα προκάλεσε αναστάτωση.

Η Moody’s συγκάλεσε τηλεδιάσκεψη με τη συμμετοχή πολλών αναλυτών από διάφορες χώρες. Αν ορισμένοι διαφώνησαν, οι περισσότεροι τάχθηκαν υπέρ της άποψης ότι δεν θα έπρεπε να υποβαθμίσουν την Ελλάδα αλλά να περιμένουν.

Η κυρίαρχη άποψη στηρίχθηκε στην εντύπωση ότι η ευρωζώνη δεν θα άφηνε καμία χώρα-μέλος να χρεοκοπήσει.

Στις 2 Δεκεμβρίου 2009, η Moody's έβγαλε έκθεση για την Ελλάδα, τονίζοντας ότι οι ανησυχίες των επενδυτών για τη ρευστότητα του κράτους δεν είχαν βάση.

Σε αντίθεση με την Moody’s, η Fitch και η S&P προχώρησαν σε υποβάθμιση της Ελλάδας λίγες μέρες αργότερα.

Ο επικεφαλής της διεύθυνσης κρατικών αξιολογήσεων Pierre Cailleteau κάλεσε νέα σύσκεψη στα γραφεία της Moody's στο Canary Wharf του Λονδίνου.

Η υποβάθμιση της Ελλάδας κατά μία βαθμίδα στο Α2 με αρνητικές προοπτικές έμελλε να είναι η αρχή μιας σειράς υποβαθμίσεων απο τον Απρίλιο του 2010.

Η ιστορία στοίχισε στον κ. Cailleteau τη δουλειά του, καθώς αποχώρησε από τη Moody's την άνοιξη του ίδιου έτους.

Από εκεί και πέρα, η στάση που υιοθέτησε ο οίκος απέναντι στην Ελλάδα ήταν πιο αυστηρή σε σύγκριση με εκείνη των άλλων δύο και η παράδοση συνεχίζεται.

Ο λαός λέει πως όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Η ιστορία της Moody’s δείχνει πως έχει βάση.