H ανάπτυξη κάνει κακό στα ομόλογα!

Είναι η αρχή του τέλους του μεγάλου ράλι στα ομόλογα ή μήπως ένας ακόμη λάθος συναγερμός; Η απάντηση αφορά μετοχές, εμπορεύματα και ασφαλώς υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε: 31 Ιανουαρίου 2018 - 08:04

Dr Money

Οι αγορές είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Με την οικονομία της Ευρωζώνης να αναπτύσσεται με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 10 χρόνων, είναι εύλογο να ανησυχούν αρκετοί για ενδεχόμενη αναζωπύρωση των πληθωριστικών πιέσεων.

Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης οδηγούν συνήθως σε αύξηση του πληθωρισμού, που είναι ο χειρότερος εχθρός των ομολόγων.

Αν μάλιστα οι προσδοκίες για υψηλότερο πληθωρισμό συνδυασθούν με την εκτιμώμενη αύξηση της καθαρής προσφοράς ομολόγων, λόγω της σταδιακής απόσυρσης της μεγάλης ρευστότητας από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες, τα ομόλογα μπορούν να πληγούν ακόμη περισσότερο.

Τόσο στην ευρωζώνη, όσο κι αλλού.

Χθες, το σκαρφάλωμα της απόδοσης του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου στο 2,73%, το υψηλότερο επίπεδο από τον Απρίλιο του 2014, προκάλεσε κραδασμούς στις διεθνείς αγορές.

Όμως, δεν είναι παράδοξο μια πιθανή αύξηση των βραχυπρόθεσμων αμερικανικών επιτοκίων κατά μισή μονάδα και πλέον, στα βήματα των τριών αυξήσεων που σχεδιάζει η Fed μέσα στο 2018, να ασκήσει ανοδικές πιέσεις στην απόδοση του 10ετούς ομολόγου και όχι μόνο.

Η αμερικανική καμπύλη επιτοκίων μεταξύ 2 και 10 ετών έγινε πιο επίπεδη το 2017, καθώς η απόδοση του 2ετούς ομολόγου ανέβηκε κάπου 70 μονάδες βάσης στο 1,9% περίπου και του 10ετούς υποχώρησε ελαφρώς προς το 2,40%.

Αν λοιπόν το 2ετές ομόλογο ακολουθήσει τη Fed, η απόδοση του 10ετούς θα πρέπει να κατευθυνθεί προς το 3%, για να μην αντιστραφεί η καμπύλη.

Θυμίζουμε ότι η αντεστραμμένη καμπύλη είναι συνήθως προπομπός οικονομικής ύφεσης, με έναν περίπου χρόνο καθυστέρηση στις ΗΠΑ.

Οι επιπτώσεις μιας σημαντικής ανόδου των μακροπρόθεσμων αποδόσεων, αν οι εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό αποδειχθούν σωστές και διατηρήσιμες, είναι λογικό να γίνουν αισθητές στις χρηματιστηριακές αγορές κι αλλού.

Είναι πιθανό πολλά θεσμικά χαρτοφυλάκια να επιλέξουν να μειώσουν τις θέσεις τους σε μετοχές που οι ακριβές αποτιμήσεις είναι ο κανόνας και η μερισματική απόδοση δεν ξεπερνά συχνά το 2%, για να πάρουν μια απόδοση της τάξης του 2,9%-3% στο 10ετές αμερικανικό κρατικό χρεόγραφο.

Αλλωστε, δύο είναι τα πιο αδύνατα σημεία των μετοχών.

Τα απογοητευτικά αποτελέσματα των εταιρειών και/ή σημαντική αύξηση των αποδόσεων στην αγορά ομολόγων.

Η επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης ευνοεί θεωρητικά την άνοδο του πληθωρισμού καθώς οι συνθήκες στην αγορά εργασίας βελτιώνονται, οι μισθοί ίσως πάρουν πάνω τους και γενικά η ζήτηση είναι ισχυρότερη από την προσφορά.

Όμως, αρκετοί «γκουρού» έχουν πέσει έξω τα τελευταία χρόνια, προβλέποντας το τέλος του ράλι στα ομόλογα, που ουσιαστικά ξεκίνησε το 1981, όταν πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο αείμνηστος Ρόναλντ Ρέιγκαν και το Super Bowl στο αμερικανικό football πήγε για πρώτη φορά στους San Franscisco 49ers.

Ουσιαστικά, οι «γκουρού» απέτυχαν να προβλέψουν σωστά την πορεία του πληθωρισμού.

Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι ο πληθωρισμός θα ανέβει και θα διατηρηθεί σε επίπεδα άνω του 2% στην ευρωζώνη, στις ΗΠΑ κι αλλού, για να «σκοτώσει» το ράλι.

Ιδίως, όταν ο βαθμός υπερχρέωσης κρατών και άλλων είναι ήδη υψηλός και αυξάνεται και μαζί του η πίεση για απομόχλευση.

Αναμφισβήτητα, η άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων συνιστά μεγάλο ρίσκο για τις αγορές.

Όμως, η πρόβλεψη του «γκουρού» Bill Gross στις 9 Ιανουαρίου ότι έχουμε καθοδική αγορά στα ομόλογα δεν αποκλείεται να αποδειχθεί εκ νέου λανθασμένη.

Αν όμως είναι σωστή, θα κλάψουν πολλοί.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.