Tο ιταλικό κατενάτσιο αποδίδει στις τράπεζες

Η κ. Νουί του SSM συνταξιοδοτείται το φθινόπωρο και θέλει να αφήσει το στίγμα της. Όμως, μπορεί ο SSM να καταλήξει για τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, όταν δεν μπορεί να συμφωνήσει με την Κομισιόν στον ορισμό τους;

Δημοσιεύθηκε: 25 Ιανουαρίου 2018 - 07:56

Dr Money

Tο ιταλικό κατενάτσιο αποδίδει στις τράπεζες

H κ. Ντανιέλ Νουί, η επικεφαλής του εποπτικού βραχίονα της ΕΚΤ (SSM), βγαίνει στη σύνταξη το φθινόπωρο και πολλοί είναι εκείνοι που θα χαρούν, συμπεριλαμβανομένων των Ιταλών και γιατί όχι των Ελλήνων τραπεζιτών.

Όμως, η ίδια μοιάζει αποφασισμένη να οριστικοποιήσει τον κανόνα για τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα παρά τις ενστάσεις και τη λυσσαλέα αντίδραση της Ιταλίας σε όλα τα επίπεδα, π.χ. τραπεζικό, πολιτικό.

Μόνο που έχει ήδη καθυστερήσει και χθες παραδέχθηκε ότι η εφαρμογή του θα καθυστερήσει κι άλλο.

«Η προσθήκη θα οριστικοποιηθεί το πρώτο τρίμηνο αυτού του έτους», δήλωσε η κ. Νουί, όπως μετέδωσε το Reuters.

«Έχουμε εξετάσει όλα τα σχόλια και τις νομικές γνώμες που λάβαμε και θα τροποποιήσουμε την προσθήκη αναλόγως», τόνισε, προσθέτοντας ότι «Μεταξύ άλλων, ίσως μεταφέρουμε την ημερομηνία εφαρμογής και αποσαφηνίσουμε το πλαίσιο του Πυλώνα 2».

Και πώς να μην καθυστερήσει, όταν η Κομισιόν ισχυρίζεται ότι η ΕΚΤ είναι υπεύθυνη για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής και η ίδια για την εποπτεία, αφήνοντας ένα περιθώριο σε προληπτικό επίπεδο (micro prudential level) στην ΕΚΤ;

Όπως μαθαίνουμε, SSM και Κομισιόν διαφωνούν ακόμη στον ορισμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Ο SSM θεωρεί ως τέτοια, τα υφιστάμενα δάνεια που θα βγουν μη εξυπηρετούμενα το 2018, ενώ η Κομισιόν εκείνα που θα εκταμιευθούν τη φετινή χρονιά.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό των διαφορών που υπάρχουν πως μόνο στην Ισπανία η εθνική κεντρική τράπεζα εγκρίνει τις οικονομικές καταστάσεις των τραπεζών ενώ στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, π.χ. Ελλάδα, αυτό δεν συμβαίνει.

Είναι προφανές πως πίσω από τις διαφωνίες ΕΚΤ (SSM) και Κομισιόν υπάρχει μια μάχη εξουσίας που πάει σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο και αφορά τη νέα αρχιτεκτονική της ευρωζώνης.

Όμως, υπάρχουν επίσης τα συμφέροντα σε επίπεδο κρατών.

Κάποιες χώρες «καίγονται» περισσότερο για την καθοδήγηση του SSM, αναφορικά με τις προβλέψεις που θα πρέπει να πάρουν οι τράπεζες στα νέα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Άλλες, π.χ. Ελλάδα, Κύπρος, που έχουν ήδη μεγάλο στοκ τέτοιων δανείων, ενδιαφέρονται κυρίως για τα υφιστάμενα.

Όμως, η χώρα που έχει σηκώσει πραγματικό μπαϊράκι είναι η Ιταλία, που έχει κάνει τη ζωή της κ. Νουί δύσκολη σε όλα τα επίπεδα.

Η Ιταλία έχει πολεμήσει το Addendum του SSM από την πρώτη στιγμή, όμως πίσω από αυτή συντάσσονται κι άλλες, παίρνοντας πιο διακριτική στάση.

Ακόμη κι η Γερμανία, λένε οι γνωρίζοντες, δεν είναι χαρούμενη απο την εξέλιξη των πραγμάτων καθώς γνωρίζει ότι οι μικρότερες τράπεζές της έχουν θέμα.

Να θυμίσουμε ότι αρχικά το Addendum προέβλεπε ότι το μέρος των νέων μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων για το οποίο δεν υπήρχαν καλύμματα θα έπρεπε να καλυφθεί με προβλέψεις σε μετρητά στο 100% σε 2 χρόνια ενώ τα καλύμματα σε 7 χρόνια, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 2018.

Είναι προφανές ότι κάτι θα πρέπει να γίνει για την κάλυψη των νέων και παλιών μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων στις τράπεζες της ευρωζώνης.

Το πιθανότερο είναι να υπάρξει κάποια λύση-συμβιβασμός στον χρόνο που θα έχουν οι τράπεζες στη διάθεσή τους για να συμμορφωθούν με την καθοδήγηση του SSM, αν και οι αγορές είναι πιθανόν ότι θα σπεύσουν να το προεξοφλήσουν αμέσως.

Πάντως, η κ. Νουί, η οποία δεν έχει φέρει ακόμη το ζήτημα στο supervisory board και στο Γενικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, τα έχει βρει σκούρα με το ιταλικό κατενάτσιο.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.