Ούτε αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά

Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που η Carmen Reinhart και ο Kenneth Rogoff απέδειξαν ότι η ρήση των ειδικών «αυτή τη φορά είναι διαφορετικά» για χώρες και αγορές δεν ισχύει. Όμως, αρκετοί συνεχίζουν να το αγνοούν.

Δημοσιεύθηκε: 24 Ιανουαρίου 2018 - 07:55

Dr Money

H ανοδική αγορά στα ομόλογα ξεκίνησε κάπου 37 χρόνια πριν, αλλά συνεχίζεται.

Για κάποιους, το γεγονός ότι η απόδοση του ελληνικού 2ετούς ομολόγου είναι χαμηλότερη από την απόδοση του αντίστοιχου αμερικανικού, είναι ενδεικτικό της ύπαρξης φούσκας.

Αργά χθες, η απόδοση του 2ετούς ελληνικού κρατικού ομολόγου βρισκόταν λίγο πάνω από το 1,22% και του αντίστοιχου αμερικανικού λίγο πάνω από το 2%.

Αυτοί που ξεκίνησαν να επενδύουν σε κρατικά ομόλογα μεγάλων χωρών από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 δεν ξέρουν τι θα πει αγορά των αρκούδων, συνηθίζουν να λένε οι πιο παλιές καραβάνες.

Η συντριπτική πλειοψηφία των επενδυτών τοποθετήθηκε όταν οι αποδόσεις υποχωρούσαν και οι τιμές ανέβαιναν, συμπληρώνουν.

Εχει επισημανθεί από πολλούς, συμπεριλαμβανομένης της στήλης, εδώ και πολύ καιρό ότι ο πληθωρισμός -ο παραδοσιακός εχθρός των ομολόγων- συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή.

Αν ο πληθωρισμός αυξηθεί, οι αποδόσεις των ομολόγων θα ακολουθήσουν και οι τιμές θα υποχωρήσουν.

Στις ΗΠΑ, ο πληθωρισμός έχει αρχίσει να παίρνει τα πάνω του, με τον ετήσιο δομικό πληθωρισμό να ανεβαίνει στο 1,8% τον Δεκέμβριο του 2017, αλλά στην Ευρωζώνη και στην Ιαπωνία να παραμένει υποτονικός.

O ετήσιος πληθωρισμός στην Ευρωζώνη υποχώρησε ελαφρώς στο 1,4% τον περασμένο Δεκέμβριο 2017 από 1,5% τον προηγούμενο μήνα.

Το γεγονός ότι το ΔΝΤ και οι μεγάλες διεθνείς επενδυτικές τράπεζες προβλέπουν επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης παγκοσμίως το 2018 και μάλιστα σε συγχρονισμό για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία είναι καλό νέο για όλους αλλά όχι για τα ομόλογα.

Η επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης αφενός τροφοδοτεί τις πληθωριστικές προσδοκίες και αφετέρου ενισχύει τη ζήτηση για δάνεια, δίνοντας ώθηση στα επιτόκια χορηγήσεων.

Όπως λένε μερικοί: O ισχυρός ρυθμός ανάπτυξης ίσως είναι καλό πράγμα για όλους εκτός από τα ομόλογα.

Όμως, η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν ανησυχητικά σημάδια από αυτό το μέτωπο αυτή τη στιγμή.

Από πού λοιπόν μπορεί να προέλθει η πραγματική απειλή για το ράλι των ομολόγων, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, το 2018;

Η απάντηση είναι από την αυξημένη προσφορά και τον περιορισμό της ζήτησης από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες.

Οι εκτιμήσεις θέλουν η επιπρόσθετη προσφορά ομολόγων από κράτη να ξεπερνά τα 600 δισ. ευρώ το 2018.

Αυτό από μόνο του δεν θα συνιστούσε πρόβλημα, αν δεν συνοδευόταν από μια μεγάλη αλλαγή στην πλευρά της ζήτησης.

Η καθαρή επιπρόσθετη ζήτηση για ομόλογα από τις τρεις μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου (Fed, EKT και BOJ) του 2017 αναμένεται να μετατραπεί σε καθαρή προσφορά φέτος.

Σημειώνεται πως η καθαρή έξτρα ζήτηση εκτιμάται σε πάνω από 200 δισ. ευρώ το 2017.

Η καθαρή προσφορά από τις G3 κεντρικές τράπεζες εκτιμάται σε 400 δισ. ευρώ και άνω το 2018.

Είναι προφανές ότι η αύξηση της προσφοράς δεν ευνοεί τη συνέχιση του ράλι στα ομόλογα.

Πολύ περισσότερο όταν η ΕΚΤ θα σταματήσει σε κάποιο σημείο να αγοράζει 20 δισ. ευρώ σε χρεόγραφα μηνιαίως.

Με τις αγορές, τις επιχειρήσεις και τα κράτη εθισμένα στο φθηνό και εύκολο χρήμα, η μετάβαση στη νέα κανονικότητα ίσως είναι επώδυνη.

Ο πληθωρισμός μπορεί να είναι ο μεγάλος εχθρός των ομολόγων, όμως η πραγματική απειλή ίσως έλθει από αλλού.

Σε πρώτη φάση.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.