Η έξυπνη επιλογή για την αποπληρωμή του ΔΝΤ

Όταν οι βασικοί πιστωτές σου θέλουν το ΔΝΤ να έχει κάποιου είδους εμπλοκή στην εποπτεία της περιόδου μετά το τρίτο μνημόνιο, δεν θα ήταν σοφό να πας κόντρα στις επιθυμίες τους. Όμως, μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.

Δημοσιεύθηκε: 19 Ιανουαρίου 2018 - 07:55

Dr Money

Η έξυπνη επιλογή για την αποπληρωμή του ΔΝΤ

Αποπληρώνεις πρόωρα τα εναπομείναντα δάνεια του ΔΝΤ προς τη χώρα ή δεν τα αποπληρώνεις;

Μιλάμε συνολικά για κάτι λιγότερο από 10 δισ. ευρώ σε τραβηχτικά δικαιώματα (SDRs) ή κάπου 11 δισ. σε ευρώ, αν δεν κάνουμε λάθος.

Είναι ένα ερώτημα που έχει τεθεί και κάποιοι τουλάχιστον είναι διατεθειμένοι να το συζητήσουν ή συζητούν ήδη στην Ελλάδα.

Από τη σκοπιά της Αθήνας, τα πλεονεκτήματα είναι προφανή.

Το σήμα που στέλνει προς τα έξω, τα μεγαλύτερα περιθώρια κινήσεων που αποκτά για δανεισμό από τις αγορές καθώς το πλαφόν στο ύψος του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης (που επιβάλλει το ΔΝΤ) αίρεται και η εξοικονόμηση τόκων.

Όμως, κάποιοι από τους πιστωτές, π.χ. Γερμανοί, πιθανόν δεν θα ήθελαν να φανεί άμεσα για εσωτερικούς λόγους ότι εξοφλείται ολοσχερώς το δάνειο του ΔΝΤ.

Ισως λοιπόν η λύση να βρίσκεται κάπου στο μέσον σ’ αυτή τη φάση.

Κοινώς, να αποπληρώσει η Ελλάδα μερικώς το εναπομείναν δάνειο του ΔΝΤ.

Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εμπλοκή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής επιφύλαξε αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις στην Αθήνα και σε πολύ μικρότερο βαθμό στην Κομισιόν, που ήταν πιο «ευαίσθητη» απέναντι στις ελληνικές θέσεις.

Δεν ήταν τόσο η επιμονή του ΔΝΤ στην άτεγκτη εφαρμογή κάποιων προαπαιτούμενων για τα οποία οι πολιτικοί στην Αθήνα δυστροπούσαν, αλλά η «μετακίνηση των γκολπόστ» σε κάποια ζητήματα που δυσχέραινε την επίτευξη συμφωνίας, όπως αναφέρουν συνομιλητές τους από τα παλιά.

Όμως, ήταν απαίτηση της Γερμανίας, που θεωρούσε και θεωρεί πιο «πολιτικοποιημένη» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις υπηρεσίες της.

Οι θέσεις του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος και η επιμονή του για τη λήψη γενναίων μέτρων ελάφρυνσης προκάλεσαν δυσφορία στους Γερμανούς και σε άλλους πιστωτές, αφού δεν τα βλέπουν με καλό μάτι για δικούς τους λόγους.

Η μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο θα ήταν το φύλλο συκής που θα δικαιολογούσε την έξοδο του ΔΝΤ από το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα ενώ φαίνεται να είναι μέρος της νέας αρχιτεκτονικής για την ευρωζώνη.

Όμως, η μετατροπή καθυστερεί ενώ οι Γερμανοί φαίνεται να καλοβλέπουν τη συμμετοχή του ΔΝΤ στην εποπτεία της Ελλάδας, μετά το αναμενόμενο τέλος των δύο προγραμμάτων (ESM και ΔΝΤ) τον Αύγουστο.

Το ΔΝΤ έχει δείξει ότι εκείνο που το ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να πάρει τα λεφτά του πίσω.

Οσο δεν βάζει νέα λεφτά και όσο αποπληρώνονται τα υφιστάμενα δάνεια προς την Ελλάδα, τόσο μικρότερο ενδιαφέρον επιδεικνύει στην πράξη.

Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι πιστωτές έχουν διαμηνύσει ότι είναι διατεθειμένοι να συνεισφέρουν κάπου 9 δισ. ευρώ στη δημιουργία του ελληνικού αποθεματικού ασφαλείας, αν όλα πάνε καλά.

Ακόμη κι έτσι, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι θα μείνουν αδιάθετα κεφάλαια από το τρίτο πρόγραμμα του ESM (έως 86 δισ. ευρώ).

Είναι λογικό να επιθυμούν ένα μέρος από τα εναπομείναντα λεφτά να τα χρησιμοποιήσουν για δικό τους όφελος.

Κοινώς, να αποπληρώσουν μέρος, π.χ. 20-25 δισ. ευρώ, των διακρατικών δανείων του πρώτου μνημονίου που έχουν δώσει στην Ελλάδα αντί να αποπληρώσουν το ΔΝΤ.

Μ’ αυτό τον τρόπο, τα βγάζουν από τον εθνικό προϋπολογισμό τους και τα μεταφέρουν στον ESM. Είναι κάτι που συμφέρει επίσης την Ελλάδα, γιατί θα βελτιώσει το προφίλ του χρέους

Όμως, η Ελλάδα έχει επίσης συμφέρον να αποπληρώσει μέρος -το πιο ακριβό- των δανείων του ΔΝΤ, γιατί θα εξοικονομήσει τόκους τα επόμενα χρόνια.

Θα μπορούσε π.χ. να εκδώσει 3ετή ομόλογα με απόδοση κοντά στο 3%, για να αποπληρώσει μέρος των δανείων του ΔΝΤ που λήγουν την επόμενη τριετία και ουσιαστικά φέρουν επιτόκιο λίγο πάνω από 4%.

Σημειωτέον, τα δάνεια του ΔΝΤ τιμολογούνται διαφορετικά, ανάλογα με το ύψος τους, σε σχέση με την ποσόστωση της Ελλάδας στον οργανισμό, κάπου 2,5 δισ. ευρώ.

Αυτό σημαίνει ότι όσο χαμηλότερο είναι το ύψος του δανείου του ΔΝΤ τόσο φθηνότερο είναι.

Επομένως, η χρυσή τομή για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, δηλαδή Ελλάδα, ευρωζώνη και ΔΝΤ, θα ήταν η μερική αποπληρωμή του Ταμείου από τη χώρα με την έκδοση π.χ. 3ετούς ομολόγου στις αγορές.

Ιδωμεν.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.