Η χρονιά της μεγάλης σύγκλισης

Την τελευταία φορά που οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων συνέκλιναν ταχέως με εκείνες των άλλων ευρωπαϊκών, το ημερολόγιο έδειχνε 1998-1999. Το 2018 δεν είναι 1999. Όμως, η σύγκλιση δεν μπορεί να περιμένει.

Δημοσιεύθηκε: 3 Ιανουαρίου 2018 - 07:58

Dr Money

Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι τεράστιο σε σύγκριση με το μέγεθος της οικονομίας, καθώς ξεπερνάει το 175% του ΑΕΠ.

Όμως, οι ετήσιες δανειακές ανάγκες της χώρας είναι πολύ μικρότερες από εκείνες που δικαιολογεί το μεγάλο βουνό χρέους λόγω των χαμηλών επίσημων επιτοκίων (για τώρα) και της μεγάλης μέσης διάρκειας.

Αυτό εξηγεί γιατί η Ελλάδα δαπανά για τόκους ετησίως κάπου 5-6 δισ. ευρώ, δηλαδή λιγότερα από εκείνα που ξοδεύουν άλλες χώρες με πολύ χαμηλότερο χρέος σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας τους.

Και τυγχάνουν πολύ υψηλότερης πιστοληπτικής διαβάθμισης από τους οίκους αξιολόγησης.

Εκ πρώτης όψεως λοιπόν, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων δεν φαίνεται να παίζουν τον ίδιο ρόλο με εκείνες των άλλων χωρών.

Πολύ περισσότερο όταν η ονομαστική αξία των ελληνικών ομολόγων που τελούν υπό διαπραγμάτευση υπολείπεται των 30 δισ. ευρώ.

Όμως, δεν είναι έτσι.

Τα επόμενα χρόνια, η Ελλάδα θα πρέπει να μπορεί να δανείζεται από τις αγορές αυτοδύναμα και τα επιτόκια που θα πληρώνει θα είναι υψηλότερα από εκείνα που της χρεώνουν σήμερα ο ESM-EFSF και τα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης.

Θα είναι πιθανόν υψηλότερα κι από τα επιτόκια του ΔΝΤ.

Είναι λοιπόν σημαντικό να υπάρξει σημαντική αποκλιμάκωση των αποδόσεων των εγχώριων ομολόγων και να μειωθεί αρκετά η διαφορά (spread) που τα χωρίζει από τα αντίστοιχα των άλλων χωρών.

Η διαδικασία της αποκλιμάκωσης επιταχύνθηκε το τελευταίο δίμηνο του 2017, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, και αν όλα πάνε καλά, αναμένεται να ενταθεί τη φετινή χρονιά.

Τα θεμελιώδη συστατικά είναι γνωστά, π.χ. μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης, μείωση της ανεργίας και ελάφρυνση χρέους.

Με βάση τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις και μεγάλο άγνωστο τη ρύθμιση για την ελάφρυνση του χρέους, οι προοπτικές για περαιτέρω αποκλιμάκωση των ελληνικών αποδόσεων και συρρίκνωση των spreads εμφανίζονται καλές αυτή την περίοδο.

Όμως, η πορεία των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης αποτελεί παζλ καθώς η ΕΚΤ θα περιορίσει τις αγορές λόγω QE, ενώ η συμπεριφορά του πληθωρισμού παραμένει ερώτημα.

Αργά χθες το βράδυ, η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου ήταν στο 4,08% και του αντίστοιχου γερμανικού στο 0,46%, με τη διαφορά, το περίφημο spread, στις 362 μονάδες βάσης ή 3,62 μονάδες.

Η απόδοση του 10ετούς πορτογαλικού ήταν στο 1,99% και του αντίστοιχου ιταλικού στο 2,10%.

Οι αισιόδοξοι θεωρούν πως η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου θα μπορούσε να υποχωρήσει προς το 3% ή χαμηλότερα εντός του 2018, αν οι αποδόσεις των γερμανικών και των πορτογαλικών ομολόγων παραμείνουν στα τωρινά περίπου επίπεδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η απόδοση του 2ετούς ομολόγου έχει πέσει στο 1,68%, με το επιτόκιο του 6μηνου εντόκου γραμματίου να διαμορφώνεται στο 1,95% στις 6 Δεκεμβρίου, γεγονός που συνιστά παράδοξο κατά την άποψή μας.

Γι’ αυτό αναμένουμε πως το παράδοξο θα αποκατασταθεί κατά τη σημερινή δημοπρασία των εντόκων γραμματίων, με μεγάλη υποχώρηση του επιτοκίου του εντόκου 26 εβδομάδων σε χαμηλότερα επίπεδα από εκείνα του 2ετούς ομολόγου.

Η ελληνική καμπύλη αποδόσεων θα πρέπει να αποκτήσει ξεκάθαρη ανοδική κλίση, με τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια να είναι χαμηλότερα από τα μεσομακροπρόθεσμα ως επιβεβαίωση των εκτιμήσεων για την πορεία της οικονομίας.

Πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο;

Η πράξη θα δείξει. Όμως, οι οιωνοί δεν είναι άσχημοι.

Μπορεί το 2018 να μην έχει σχέση με το φανταστικό 1998-1999 για τις ελληνικές κινητές αξίες και την οικονομία, όμως στη σύγκλιση των αποδόσεων στα ομόλογα μπορούν να μοιάσουν.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.