Tο ράλι θέλει το swap του

Το χρηματιστήριο Αθηνών έχει βαλτώσει, όμως τα ομόλογα κάνουν ράλι. Δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από μια χώρα που θέλει να αποχαιρετήσει το 3ο πρόγραμμα. Όμως, ίσως ένα νέο swap να έδινε συνέχεια.

Δημοσιεύθηκε: 15 Δεκεμβρίου 2017 - 07:54

Dr Money

Τα χρηματιστήρια είναι προεξοφλητικοί μηχανισμοί των μελλοντικών επιχειρηματικών κερδών που είναι συνδεδεμένα με τις επιδόσεις της οικονομίας.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς, το χρηματιστήριο Αθηνών να έχει μια καλύτερη πορεία, παρότι ο φετινός ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας φαίνεται πως θα είναι χαμηλότερος της αρχικής επίσημης πρόβλεψης, προσεγγίζοντας το 1,5%, αλλά να επιταχύνεται το 2018.

Ιδίως αν λάβει κανείς υπόψη τις επιδόσεις και τα επίπεδα ρεκόρ στα οποία έχουν βρεθεί οι χρηματιστηριακοί δείκτες σε άλλες χώρες.

Φυσικά, η υποαπόδοση της εγχώριας χρηματιστηριακής αγοράς οφείλεται κυρίως στο μεγάλο ειδικό βάρος του τραπεζικού κλάδου και της αβεβαιότητας που δημιουργεί η διενέργεια των stress tests, με δεδομένο το μεγάλο στοκ των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα ελληνικά ομόλογα, που έχουν διαφορετική πορεία.

Τα κρατικά ομόλογα έχουν κάνει μεγάλο ράλι και βάζουν σοβαρή υποψηφιότητα για την πρωτοκαθεδρία στις αποδόσεις ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες.

Μόλις χθες, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου είχε υποχωρήσει στο 4,135% έναντι 5,07% στα μέσα Νοεμβρίου, δηλαδή στα επίπεδα του 2007.

Από την άλλη πλευρά, η διαφορά (spread) της απόδοσης του ελληνικού 10ετούς ομολόγου, που απεικονίζει το πιστωτικό ρίσκο της χώρας, έχει συρρικνωθεί λιγότερο σε σύγκριση με την απόδοση, αφού βρίσκεται στα επίπεδα των αρχών του 2010.

Από το αντίστοιχο γερμανικό υποχώρησε στις 383 μονάδες βάσης έναντι 465 μονάδες στα μέσα Νοεμβρίου και 470 τον Ιούλιο, που η χώρα ξαναβγήκε στις αγορές για πρώτη φορά μετά το 2014.

Μεγάλη πτώση καταγράφεται επίσης στις αποδόσεις των 2ετών και των 5ετών ομολόγων.

Η απόδοση του 2ετούς ομολόγου είχε υποχωρήσει στο 2% χθες το απόγευμα από 4,02% στις αρχές Ιουλίου και η απόδοση του νέου 5ετούς είχε πέσει στο 3,367% από 4,6% στις αρχές Αυγούστου, όταν ξεκίνησε να διαπραγματεύεται.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ομόλογα επωφελήθηκαν από την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και τις θετικές εκτιμήσεις για την τρίτη, λόγω και της τεχνικής συμφωνίας στο Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου.

Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος για το κυνήγι των αποδόσεων διεθνώς, αν και η πολύ χαμηλή πιστοληπτική διαβάθμιση της Ελλάδας και το «κάψιμο» πολλών ξένων θεσμικών χαρτοφυλακίων στο πρόσφατο παρελθόν περιορίζει την γκάμα των ενδιαφερόμενων επενδυτών.

Όμως, το κλειδί για την ταχεία αποκλιμάκωση των αποδόσεων τελευταία ήταν αναμφίβολα το swap των 20 σειρών ομολόγων του PSI με τις 5 νέες σειρές.

Μπορεί το swap αυτόνομα να οδήγησε σε μια μικρή αύξηση του χρέους, όμως οι θετικές επιπτώσεις από τη συμβολή του στην αποκλιμάκωση των αποδόσεων είναι πολλαπλάσιες.

Μήπως λοιπόν ένα ακόμη swap τους επόμενους μήνες θα μπορούσε να δώσει περαιτέρω ώθηση στα ομόλογα και να βελτιώσει το κλίμα στο χρηματιστήριο και ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό;

Ασφαλώς, πρώτο μέλημα της ελληνικής πλευράς είναι να διασφαλίσει μέσω νέων εκδόσεων ομολόγων τα 6 δισ. ευρώ κατ’ ελάχιστο, που προορίζονται για το μαξιλάρι ρευστότητας ενόψει της προσδοκώμενης εξόδου από το πρόγραμμα.

Όμως, τα δάνεια του ΔΝΤ είναι ακριβά, με επιτόκιο κάπου 3,5%, και υπάρχουν λήξεις κάθε ένα από τα επόμενα χρόνια.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα:

Μήπως η μερική πρόωρη αποπληρωμή ενός μέρους των δανείων του ΔΝΤ, π.χ. τις λήξεις του 2019, με την έκδοση νέων ομολόγων (ένα είδος νέου swap), που θα φέρουν χαμηλότερο επιτόκιο και θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια, έχει νόημα;

Θα απαντούσαμε καταφατικά, αν και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τις συνθήκες που θα επικρατούν στις αγορές τους επόμενους μήνες.

Η πρόωρη προεξόφληση με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών θα έστελνε σήμα στις αγορές ενώ η κυβέρνηση θα μπορούσε να το «πουλήσει» πολιτικά στο εσωτερικό.

Φυσικά, η ελληνική πλευρά μπορεί να ελπίζει ότι η επιστροφή των εσόδων από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατεί το ευρωσύστημα τα επόμενα χρόνια θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ στο πλαίσιο της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

Τα δάνεια του ΔΝΤ εκτιμώνται σε 11 δισ. ευρώ περίπου.

Ακόμη κι έτσι να είναι, η αποπληρωμή ενός ποσού δανείων της τάξης των 1,5-2 δισ. ευρώ με καλύτερους όρους θα μπορούσε να στείλει ισχυρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις, τροφοδοτώντας το ράλι στις ελληνικές κινητές αξίες.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.