Με πολιτική απόφαση η επόμενη μέρα

Η κυβέρνηση ήλπιζε αρκετές φορές στη λήψη πολιτικών αποφάσεων σε επίπεδο κορυφής για να ξεπερασθούν οι τεχνοκρατικές ασυμφωνίες με τους θεσμούς, αλλά γυρνούσε με άδεια χέρια. Όμως, όλα δείχνουν πως αυτό θα αλλάξει.

Δημοσιεύθηκε: 12 Δεκεμβρίου 2017 - 07:56

Dr Money

Πόσες φορές στο παρελθόν, ελληνικές κυβερνήσεις, με προεξάρχουσα τη σημερινή, δεν μιλούσαν για πολιτική λύση σε επίπεδο κορυφής στην ΕΕ, όταν οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς έφταναν σε αδιέξοδο;

Και πόσες φορές γύρισαν πίσω με άδεια χέρια, αφού η κ. Μέρκελ και οι άλλοι ηγέτες τούς παρέπεμπαν εκ νέου στους τεχνοκράτες των θεσμών, από τους οποίους οι πρώτοι περίμεναν επίσημη ενημέρωση καθώς δεν εμπιστεύονταν την ελληνική πλευρά;

Ουκ ολίγες, θα πρέπει να είναι η απάντηση.

Όμως, οι εποχές αλλάζουν και μαζί τους μερικές φορές η συμπεριφορά των πρωταγωνιστών.

Από τη σκοπιά της, η κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει, όπως όλα δείχνουν εδώ και καιρό, ότι η ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος προσαρμογής πρέπει να είναι προτεραιότητα, γιατί αποτελεί το πιο δυνατό πολιτικό χαρτί της.

Από τη δική τους οπτική γωνία, οι Ευρωπαίοι δανειστές θέλουν επιτέλους να τελειώνουν με την Ελλάδα, περιορίζοντας στο μέτρο του δυνατού την έκθεσή τους στη χώρα, με επιπρόσθετα δάνεια.

Είναι λοιπόν διατεθειμένοι να σιγοντάρουν το ελληνικό success story που αρχίζει να γίνεται ορατό και πιο πιστευτό κάθε φορά που η χώρα δανείζεται αυτόνομα από τις αγορές.

Δεν είναι τυχαίο ότι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, όπως ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ, έχουν μιλήσει για καθαρή έξοδο της Ελλάδας στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2019.

Όμως, η καθαρή έξοδος στις αγορές, που αποτελεί επίσης το βασικό σενάριο για την Deutsche Bank, βασίζεται σε μια σειρά από υποθέσεις.

Η Deutsche Bank τις προσδιορίζει στην αποφυγή οπισθοδρόμησης στις δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τη μείωση των capital controls και μείωση του αποθέματος των «κόκκινων» δανείων και την πολιτική σταθερότητα.

Τι έχουν να πουν επί όλων αυτών οι καθ’ ύλην αρμόδιοι των διεθνών πιστωτών της χώρας;

Το πλαίσιο επιτήρησης μετά το αναμενόμενο τέλος του τρίτου προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 ή post program modalities, όπως αποκαλείται, θα είναι αποτέλεσμα πολιτικών συζητήσεων και απόφασης.

Ο βαθμός εμπιστοσύνης που θα υπάρχει μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών θα παίξει σημαντικό ρόλο.

Η εμπιστοσύνη θα ενισχυθεί, αν η ελληνική πλευρά διευκολύνει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων μέχρι το τέλος του προγράμματος, τονίζουν.

Το πλαίσιο επιτήρησης δεν θα πρέπει να βασίζεται σε πολιτικές, γιατί τότε καθίσταται πρόγραμμα, αλλά πώς η χώρα θα επιτυγχάνει αποτελέσματα-στόχους.

Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ότι έχει ήδη νομοθετηθεί η μείωση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις και το αφορολόγητο το 2019 και το 2020 αντίστοιχα, ενώ είναι ανοικτό το ενδεχόμενο να εφαρμοσθούν και τα δύυο μέτρα από το 2019, αν το ΔΝΤ κρίνει πως πρέπει να γίνει έτσι τον επόμενο Μάιο.

Οσον αφορά τη δημιουργία του αποθέματος ρευστότητας με συνεισφορά του ESM για να υποστηριχθεί η βιώσιμη έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, οι ίδιοι είναι θετικοί αλλά η χώρα θα πρέπει να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, προσθέτουν.

Τέλος, η δημιουργία του στοκ ρευστότητας και κάποιου είδους προληπτικής γραμμής μπορεί να συνυπάρξουν, χωρίς να δίνονται περαιτέρω διευκρινίσεις.

Είναι σαφές από τα συμφραζόμενα ότι η επόμενη μέρα για την Ελλάδα μετά το τρίτο μνημόνιο θα είναι αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης κατόπιν διαβουλεύσεων.

Εστω και καθυστερημένα, λοιπόν, η πολιτική απόφαση που ζητούσε η ελληνική πλευρά από τους Ευρωπαίους δανειστές στο παρελθόν φαίνεται πως αυτή τη φορά θα έχει την τιμητική της.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.