Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Η έξοδος στις αγορές και τα «μυστήρια»

Το τέλος της εποχής των μνημονίων είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την δυνατότητα της χώρας να χρηματοδοτεί τις ανάγκες της από τις αγορές. Όμως, μια ενδεχόμενη έξοδος στις αγορές το 2017 συνδέεται με κάτι άλλο.

Το πρόσφατο άρθρο του Reuters που εστίασε στη πιθανή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές το 2017 και οι δηλώσεις ξένων διαχειριστών που φιλοξένησε επανέφεραν στο προσκήνιο το θέμα.

Η θετική έκπληξη από το ΑΕΠ του 2ου τριμήνου και σε δεύτερη φάση το διευρυμένο πρωτογενές πλεόνασμα του Ιανουαρίου-Ιουλίου ευνοούσαν μια τέτοια προσέγγιση εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης.

Αναμφίβολα, ένα τέτοιο εγχείρημα δεν είναι εύκολο γιατί θα πρέπει να συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο διεθνή περίγυρο.

Όμως, είναι εφικτό.

Αν η έξοδος στις αγορές την Ανοιξη του 2014, δηλαδή δυο μόλις χρόνια μετά την μεγαλύτερη αναδιάρθρωση εθνικού χρέους στην ιστορία (PSI), αποδείχθηκε εφικτή γιατί να μην συμβεί το ίδιο το 2017 υπό προϋποθέσεις;

Κοινώς, να εφαρμόζεται το πρόγραμμα, να επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι, να ανακάμπτει η οικονομία, να μπουν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα αγοράς τίτλων της ΕΚΤ και να συνεχισθεί η πολιτική των πολύ χαμηλών έως αρνητικών επιτοκίων.

Η συγκεκριμενοποίηση της μορφής που θα λάβει η αναδιάταξη του ελληνικού χρέους από τους πιστωτές είναι ένα ακόμη κομμάτι.

Ισως, το πιο δύσκολο κομμάτι του πάζλ είναι η υλοποίηση των συμφωνηθέντων από ελληνικής πλευράς για πολιτικούς λόγους, π.χ. οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, και άλλους, π.χ. έλλειμμα δεξιοτήτων.

Παρ΄ όλα αυτά το εγχείρημα της επιστροφής στις αγορές το 2017 δεν συνιστά άπιαστο όνειρο.

Μάλιστα, υπάρχει μια σημαντική, ειδοποιός διαφορά μεταξύ του 2014 και του 2017.

Το δεύτερο μνημόνιο έληγε στα τέλη του 2014 και η έξοδος στις αγορές ήταν αναγκαία για να ξεκινήσει να χρηματοδοτεί η χώρα τις ανάγκες της με την προοπτική της απεξάρτησης από τους θεσμικούς δανειστές κατά τα πρότυπα της Πορτογαλίας.

Αντίθετα, το τρίτο μνημόνιο λήγει το 2018 και μια ενδεχόμενη επιστροφή στις αγορές την επόμενη χρονιά δεν θα γίνει για να χρηματοδοτηθούν οι ανάγκες του κράτους.

Θα γίνει, όχι τόσο για να αντληθούν μικρά ποσά μέσω της έκδοσης ή/και της επανέκδοσης ομολόγων αλλά, πρωτίστως, για να φτιαχτεί μια καμπύλη αποδόσεων (yield curve) όπως λέμε.

Σκοπός της κίνησης θα είναι να διευκολυνθούν οι εκδόσεις ομολόγων από ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως τις τράπεζες που θα ακολουθήσουν.

Μ' αυτό τον τρόπο θα τονώσουν την ρευστότητά τους, συμβάλλοντας στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Απ' όσο μπορούμε να καταλάβουμε, αυτός θα είναι ο βασικός λόγος μιας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας στις αγορές το 2017.

Φυσικά, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Όμως, υπάρχει ακόμη δρόμος να διανύσουμε για να φτάσουμε σ' εκείνο το σημείο.

Dr. Money

 


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v