Το κρυφτούλι με τα πλεονάσματα!

Μερικά πράγματα είναι απλά αλλά εμφανίζονται περίπλοκα.

Όποιος παρακολούθησε τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου του Ευρωπαίου επίτροπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί και του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, θα πρέπει να έβγαλε κάποια ασφαλή συμπεράσματα.

Τουλάχιστον για το θέμα των δημοσιονομικών στόχων.

Με βάση το τρίτο μνημόνιο, η Ελλάδα θα πρέπει να επιτύχει ολοένα και μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα, μέχρι και το 2018 που λήγει το πρόγραμμα.

Αποκορύφωμα είναι το πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018, που θεωρείται και είναι υψηλό και δύσκολα επιτεύξιμο.

Η κυβέρνηση επιθυμεί για πολιτικούς και άλλους λόγους να εξασφαλίσει από τους δανειστές ότι τα πλεονάσματα θα είναι μικρότερα μετά το 2018.

Δεν θέλει λοιπόν να καταθέσει στη Βουλή προς ψήφιση την αποκαλούμενη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική για την περίοδο 2017-2020.

Κι αυτό γιατί με βάση τα σημερινά δεδομένα, θα πρέπει να αποδεχθεί ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα-στόχοι θα παραμείνουν στο 3,5% του ΑΕΠ το 2019 και το 2020.

Σε μια τέτοια περίπτωση, θα βρεθεί στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης και θα χάσει πόντους στο μέτωπο των πολιτικών εντυπώσεων και των δημοσκοπήσεων, επιταχύνοντας τη φθορά της καθώς οι υψηλοί στόχοι παραπέμπουν ουσιαστικά σε νέα μέτρα λιτότητας.

Η κυβέρνηση θα έχει κι άλλο λόγο να μη νομοθετήσει, αν αληθεύουν τα δημοσιεύματα που θεωρούν πιθανή μια νέα εκλογική αναμέτρηση το φθινόπωρο, αν εξασφαλίσει τις 200 ψήφους για τον εκλογικό νόμο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική 2017-2020 είναι ένα από τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση του ποσού των 6,1 δισ. ευρώ από τον ESM.

Θα πρέπει να έχουν προηγηθεί τα εναπομείναντα προαπαιτούμενα για την υποδόση των 2,8 δισ. ευρώ.

Από τη σκοπιά τους, οι Ευρωπαίοι δανειστές αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα αλλά δεν μπορούν παρά να επιμείνουν στην τήρηση του προγράμματος, καθότι ορισμένες χώρες-κλειδιά, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, έχουν εκλογές το 2017.

Με το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα της Εναλλακτικής για τη Γερμανία να συγκεντρώνει 10% και άνω και τους Φιλελεύθερους να φαίνεται πως ξαναμπαίνουν στην Μπούντεσταγκ, θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στο CDU της κ. Μέρκελ να παρεκκλίνει από την πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Μετά τις εκλογές του 2017, τα πράγματα ίσως απλοποιηθούν.

Επομένως, το θέμα έχει καθαρά πολιτική χροιά παρά οικονομική, γιατί κανείς σχεδόν δεν πιστεύει -έστω κι αν μόνο το ΔΝΤ το διαλαλεί δημοσίως- ότι η Ελλάδα θα παράξει τόσο υψηλά πλεονάσματα επί σειρά ετών.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να εισπράξει το πολιτικό κόστος μιας μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής υψηλών πλεονασμάτων μετά το 2018 και οι δανειστές δεν θέλουν να συζητήσουν ενδεχόμενες αλλαγές πριν τις εκλογές του 2017.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που προέκυψε από τις χθεσινές δηλώσεις των κ.κ. Τσακαλώτου και Μοσκοβισί.

Ο μεν πρώτος παίζει καθυστέρηση με το μεσοπρόθεσμο προς το παρόν, ο δε δεύτερος δεν συζητά αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων.

Οι υπόλοιποι είμαστε θεατές στο έργο.

Dr. Money