Στα ίδια λάθη... θεατές!

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να περάσει από τη Βουλή ορισμένες τροπολογίες που ζητούν οι θεσμοί για να διευθετηθούν οι εναπομείνασες εκκρεμότητες και να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση.

Αυτή η στάση έχει προκαλέσει ενόχληση σε ορισμένους ευρωπαϊκούς κύκλους και εκνευρισμό σε αξιωματούχους βορειοευρωπαϊκών χωρών, που πάντοτε θεωρούσαν την Ελλάδα προβληματική περίπτωση.

Μάλιστα, υπάρχουν μερικοί που θεωρούν ότι η Αθήνα δεν εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα γιατί πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει κάποιες υποχωρήσεις ενόψει του δημοψηφίσματος για το Brexit σε πολιτικό επίπεδο.

Οι ίδιοι προσθέτουν ότι κάνει λάθος.

Όμως, μια τέτοια τακτική, που παρατείνει την αξιολόγηση και την εκταμίευση των δόσεων, δεν συνάδει με τις δηλώσεις που είχε κάνει παλαιότερα ο καθ' ύλην αρμόδιος, δηλαδή ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος.

Ο τελευταίος είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «καήκαμε», για να αναφερθεί στο ενδεχόμενο επέκτασης των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές μέχρι τον Μάιο-Ιούνιο.

Εκ των υστέρων, προκύπτει ότι είτε η ανωτέρω έκφραση ήταν ευφημισμός, είτε τα πράγματα έχουν ξεφύγει χρονικά, καθώς μπαίνουμε στον Ιούνιο και η αξιολόγηση δεν έχει ακόμη κλείσει.

Θα υποστηρίζαμε ότι η πρώτη ανάγνωση είναι η σωστή.

Αλλωστε, οι κυβερνώντες πιστεύουν ότι η οικονομία θα αρχίσει να ανακάμπτει από το δεύτερο εξάμηνο για να επιταχυνθεί το 2017, τοποθετώντας τις ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις στο 2018 ή το 2019.

Όμως, η πρόσφατη ιστορία διδάσκει επίσης ότι η παράταση των διαπραγματεύσεων δεν κάνει καλό στην οικονομία που ποντάρουν οι κυβερνώντες για να επανεκλεγούν.

Από το 1,7 δισ. ευρώ που θα έκλεινε το δεύτερο μνημόνιο στο πρώτο τρίμηνο του 2015, φθάσαμε στα 3-3,5 δισ. του πακέτου Γιούνκερ το περσινό καλοκαίρι που απορρίφθηκε διά του δημοψηφίσματος και στα 8,5 δισ. ευρώ του τρίτου μνημονίου.

Ο χρόνος είναι λοιπόν χρήμα.

Υπό αυτή την έννοια, όσο νωρίτερα κλείσει το κεφάλαιο της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου, τόσο το καλύτερο για την ομαλοποίηση των οικονομικών συνθηκών στη χώρα.

Οι κυβερνητικές ενστάσεις για κάποια μέτρα είναι εύλογες, αλλά ίσως μπορούν να διευθετηθούν με προεδρικά διατάγματα.

Ακόμη κι αν τεθεί θέμα αλλαγής νόμων δεν θα υπάρξει πρόβλημα, εκτιμούμε, παρά την γκρίνια βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, αφού οι βουλευτές δυσανασχετούν μεν αλλά ψηφίζουν δε.

Ισως μάλιστα δοθεί το έναυσμα για παραίτηση ενός ή δύο ακόμη βουλευτών, που είναι πιο ριζοσπαστικοποιημένοι, και αντικατάστασή τους από άλλους, που θα κάνουν την κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος πιο συμπαγή.

Σε κάθε περίπτωση, η διαιώνιση του κλεισίματος της αξιολόγησης δεν συμφέρει κανέναν και πρωτίστως την ελληνική πλευρά.

Οσο γρηγορότερα αυτό γίνει κατανοητό, τόσο το καλύτερο.

Dr. Money