Το ΔΝΤ έχει δίκιο, όμως άλλοι βάζουν τα λεφτά

Το είχαμε γράψει πιο παλιά, τότε που η κυβέρνηση τα είχε βάλει με το ΔΝΤ επειδή ζητούσε μεταρρυθμίσεις που είχαν σημαντικό πολιτικό κόστος, σε αντίθεση με την Κομισιόν που ήταν πιο φιλική και έβαζε νερό στο κρασί της.

Το ΔΝΤ έχει δίκιο στις διαπιστώσεις που κάνει για τους δημοσιονομικούς στόχους του προγράμματος και την ανάγκη για γενναία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Εστω κι αν τις κάνει εκ του ασφαλούς, αφού τα δικά του δάνεια προς την Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνονται σ' εκείνα που το ίδιο υποδεικνύει ως υποψήφια προς αναδιάταξη (re-profiling).

Δίνοντας στη δημοσιότητα την έκθεση για τη βιωσιμότητα του χρέους την παραμονή του Eurogroup, το ΔΝΤ στέλνει αφενός μήνυμα προς την ΕΕ ότι δεν πρόκειται να κάνει κάποιο συμβιβασμό και αφετέρου, ασκεί πίεση στην ευρωπαϊκή πλευρά να αναλάβει το κόστος μιας δραστικής λύσης.

Όμως, οι πληροφορίες μας από το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας είναι εξίσου σαφείς.

Ο κ. Σόιμπλε δεν πρόκειται να κάνει πίσω σε σχέση μ' αυτά που έχει δηλώσει για το χρέος. Οι εκλογές του 2017 παίζουν προφανώς καθοριστικό ρόλο.

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με νέο δάνειο θα παραμείνει στον αέρα.

Απομένει λοιπόν να δούμε σε τι είδους πολιτική συμφωνία θα καταλήξουν σήμερα οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης για το χρέος.

Αν δηλαδή θα καταγράφει τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν για την ελάφρυνση του χρέους, ή θα αναφέρεται σε ενέργειες (βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες) που θα δρομολογηθούν εφόσον το πρόγραμμα υλοποιείται με ορίζοντα το 2018.

Είτε στη μία περίπτωση, είτε στην άλλη, η έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους θα αποτελεί σημείο αναφοράς και σύγκρισης.

Αυτό σημαίνει ότι η όποια πολιτική συμφωνία για το χρέος θα κριθεί πιο αυστηρά, γιατί νομοτελειακά θα υστερεί.

Φυσικά, πίσω απ' όλα αυτά κρύβεται μια άλλη αλήθεια.

Οι Ευρωπαίοι δανειστές κατανοούν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι φερέγγυο με βάση τις σημερινές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και χρειάζεται αναδιάταξη.

Όμως, δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλά πράγματα για πολιτικούς λόγους.

Δεν είναι μόνο η Γερμανία που αντιδρά.

Η ιδέα της ελάφρυνσης του χρέους δεν αρέσει καθόλου σε άλλες κυβερνήσεις χωρών της Ευρωζώνης, π.χ. Ιρλανδία, Πορτογαλία, που βγήκαν από τα μνημόνια, αφού τις κάνει να αισθάνονται οι κουτοί της παρέας ενώ φοβούνται πως θα αποδυναμωθεί η εικόνα τους στα μάτια των ψηφοφόρων τους.

Κοινώς, υποκρίνονται και απλά προτιμούν να πετάνε το μπαλάκι πιο κάτω ενώ παραδέχονται ιδιαιτέρως πως το ΔΝΤ έχει δίκιο.

Αν διαβάζουμε σωστά τα συμφραζόμενά τους, είναι σαν να λένε:

Ας εμφανίσει η Ελλάδα ένα ικανοποιητικό πρωτογενές πλεόνασμα το 2018 και ας έχει βγει στις αγορές για να αυτοχρηματοδοτηθεί, ώστε να μη χρειάζεται νέα δάνεια από εμάς, και θα τα βρούμε.

Από τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι στα δικά μας χέρια και εμείς δεν έχουμε πρόθεση να τη χρεοκοπήσουμε, οι σωστές κατά τα άλλα εκτιμήσεις του ΔΝΤ δεν έχουν την ίδια πρακτική αξία.

Αυτά λέγονται σε κατ' ιδίαν συζητήσεις τους και όχι δημοσίως.

Απομένει λοιπόν να δούμε αν αυτοί που βάζουν τα λεφτά, δηλαδή η ΕΕ, θα καθορίσει τους κανόνες.

Dr. Money