Ο ελληνικός σκόπελος των private equities

Η πιστωτική κρίση δυσκόλεψε τη ζωή όλων των δανειζομένων και ιδίως των private equities που ειδικεύονται στις μοχλευμένες εξαγορές επιχειρήσεων. Όμως, στην περίπτωση της Ελλάδας το πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο.

Δημοσιεύθηκε: 26 Οκτωβρίου 2007 - 07:54

Dr Money

Ο ελληνικός σκόπελος των private equities

Έναν χρόνο πριν οι φήμες για εξαγορές ελληνικών επιχειρήσεων από ξένα private equities, ή εταιρίες επιχειρηματικών συμμετοχών ελληνιστί, έδιναν κι έπαιρναν.

Υπήρχαν λόγοι γι’ αυτό, έστω κι αν οι φήμες δεν μετουσιώθηκαν σε επιχειρηματικές συμφωνίες.

Η χρηματιστηριακή βουτιά την περίοδο Μαΐου - Ιουνίου του 2006 είχε σχεδόν ξεχαστεί και η Σοφοκλέους όπως και οι άλλες ευρωπαϊκές χρηματιστηριακές αγορές είχαν πάρει ξανά την ανηφόρα.

Τα επιτοκιακά περιθώρια (spreads) με τα οποία δανείζονταν οι εταιρίες, ακόμη κι εκείνες με χαμηλό βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας, δεν είχαν επηρεαστεί, παραμένοντας σε αρκετά χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με το παρελθόν.

Οι τράπεζες δεν είχαν κανένα πρόβλημα να χρηματοδοτήσουν ντιλ, προσβλέποντας σε κέρδη από προμήθειες και τόκους.

Επιπλέον, η εξαγορά της TIM Hellas και της Q-Telecom από το δίδυμο TPG (Texas Pacific Group) και Apax Partners, η εξαγορά της Hyatt από το βρετανικό BC Partners και η απόκτηση του ελέγχου της Forthnet από το Fund Novator είχαν δώσει τροφή για νέα σενάρια.

Oι αποκαλυφθείσες επαφές της BC Partners με το Ιατρικό Αθηνών και τα δημοσιεύματα στον Τύπο για επαφές της TPG με τον βασικό μέτοχο της Intralot κ. Σωκράτη Κόκκαλη είχαν εξάψει τη φαντασία.

Παρά τις ευνοϊκές συνθήκες στις χρηματαγορές και στις κεφαλαιαγορές εκείνη την εποχή, οι επαφές δεν ευοδώθηκαν και κανένα από τα φημολογούμενα ντιλ εκείνης της εποχής δεν υλοποιήθηκε.

Ο λόγος είναι πολύ απλός. Οι βασικοί μέτοχοι ζητούσαν υψηλότερα τιμήματα απ’ αυτά που ήταν διατεθειμένα να δώσουν τα private equity funds όταν η εσωτερική απόδοση της επένδυσης (IRR) θα έπρεπε να ξεπερνά το 20% με 25%.

Από τότε έχει χυθεί πολύ νερό στ’ αυλάκι, αλλά ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει σύμφωνα με τους έχοντες προνομιακή πληροφόρηση σ’ αυτό το ζήτημα.

Οι βασικοί μέτοχοι, ιδιοκτήτες των ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν κινήσει το ενδιαφέρον ξένων private equity funds, δεν έχουν βάλει νερό στο κρασί τους ή τουλάχιστον δεν έχουν βάλει τόσο νερό όσο θα έκανε τους ξένους ενδιαφερομένους να επανέλθουν, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για τη MIG.

Αυτό σε συνδυασμό με την αύξηση του κόστους του χρήματος, την αυστηροποίηση των κριτηρίων δανεισμού από τις τράπεζες και την επιφυλακτικότητα των επενδυτών απέναντι σε νέες εταιρικές ομολογιακές εκδόσεις υψηλού ρίσκου έχει δυσκολέψει την κατάσταση.

Η προοδευτική ομαλοποίηση των συνθηκών στις χρηματαγορές τις δύο τελευταίες εβδομάδες δημιουργεί ελπίδες ότι αρκετές μοχλευμένες εξαγορές επιχειρήσεων ίσως ξεπαγώσουν, προς τέρψη των χρηματιστηριακών αγορών.

Είναι όμως εξαιρετικά αμφίβολο έως απίθανο η Ελλάδα να είναι ανάμεσα σ’ αυτές από τη στιγμή που οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν εμφανίζονται διατεθειμένοι να μειώσουν αρκετά τις αξιώσεις τους.

Aυτό διαφοροποιεί την ελληνική από τις άλλες αγορές.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.