H ευρωλύση και ο αστερίσκος του ΔΝΤ

Επιπλέον, δέχτηκε στο Eurogroup τον αυτόματο δημοσιονομικό κόφτη και τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις στο δημόσιο που αυτός συνεπάγεται για το υπόλοιπο 2% του ΑΕΠ, αν φυσικά χρειασθεί.

Αυτά τα μέτρα έρχονται να προστεθούν σε εκείνα των προηγούμενων ετών, με αποτέλεσμα να ξεπερνούν το 35% του ΑΕΠ σωρευτικά από το 2010 μέχρι σήμερα.

Πρόκειται για μια μεγάλη, από κάθε άποψη, δόση δημοσιονομικής λιτότητας, που καμία άλλη ανεπτυγμένη χώρα στη σύγχρονη ιστορία δεν έχει λάβει απ' όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε.

Κι όλα αυτά γιατί η χώρα πρέπει να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και τα επόμενα χρόνια -παρότι όλοι σχεδόν αναγνωρίζουν το ανέφικτο του εγχειρήματος-, ώστε να μη χρειασθεί να λάβουν σημαντικά μέτρα ελάφρυνσης του χρέους οι δανειστές.

Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει όπως απέδειξαν τα λεγόμενα των κ.κ. Ντάισελμπλουμ και Ρέγκλινγκ χθες μετά το Eurogroup.

Το ίδιο ισχύει με το έγγραφο που διέρρευσε και εμπεριέχει τις προτάσεις των ευρωπαϊκών θεσμών προς το Eurogroup για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Οι προτάσεις είναι ίδιες με εκείνες που είχαν διατυπωθεί προ μηνών από τον ESM σε άλλα εσωτερικά έγγραφα και τις οποίες το ΔΝΤ θεωρούσε light, κοινώς ανεπαρκείς.

Οι βασικές προτάσεις των ευρωπαϊκών θεσμών συνίστανται στην επιμήκυνση της μέσης περιόδου ωρίμανσης των δανείων κατά 5 έτη, στη θέσπιση ανώτατου ορίου αποπληρωμής των δανείων στο 1% του ΑΕΠ έως το 2050 και στην επιβολή πλαφόν στο επιτόκιο που θα πληρώνει η Ελλάδα για τα δάνεια του EFSF ίσο με 2% έως το 2050.

Σ' αυτές προστίθενται δύο εφεδρικές προτάσεις, όπως π.χ. η επιστροφή των κερδών του ευρωσυστήματος από τις αγορές ελληνικών ομολόγων που ήταν κατοχυρωμένες στο δεύτερο μνημόνιο.

Όμως, το ΔΝΤ διαφωνούσε με την προτεινόμενη επιμήκυνση, προκρίνοντας τα 30-40 χρόνια και όχι τα 5.

Επιπλέον, το Ταμείο επιθυμούσε μεγάλη περίοδο χάριτος, π.χ. 20 χρόνια, και όχι τη θέσπιση ανώτατου ορίου αποπληρωμής των δανείων στο 1% του ΑΕΠ ανάμεσα στα άλλα.

Το ερώτημα είναι: Tι θα πράξει τώρα που οι Ευρωπαίοι δανειστές θέλουν να δώσουν την ελάφρυνση του χρέους σε δόσεις και υπό όρους;

Αναμφισβήτητα, θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε τι θα πράξει.

Πάντως, στην πρόσφατη επιστολή της κ. Λαγκάρντ στους 19 υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, στην οποία αναπτύσσει τις θέσεις του ΔΝΤ, η ίδια προσφέρεται να εργασθεί με τους Ευρωπαίους για να βρεθούν τα προληπτικά μέτρα 2% του ΑΕΠ, ώστε να πιαστεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.

Παρότι, το ΔΝΤ εκτιμά ότι αυτό δεν είναι σωστό και προτιμά ουσιαστικά μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Όμως, από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι δανειστές συμφωνήσουν σε κάποιο αξιόπιστο, αυτόματο δημοσιονομικό κόφτη, το ΔΝΤ μπορεί να βάλει νερό στο κρασί του, ζητώντας κάποια επιπλέον αλλά λίγα πράγματα για τη διευθέτηση του χρέους.

Φυσικά, θα ήταν καλύτερα αν το ΔΝΤ στύλωνε τα πόδια στις προτάσεις των Ευρωπαίων για την ελάφρυνση του χρέους.

Αυτή φαίνεται να είναι η μοναδική ελπίδα για ένα καλύτερο ντιλ στο χρέος, αφού οι προτάσεις των Ευρωπαίων πιστωτών δεν είναι ικανοποιητικές, κατά την ταπεινή μας άποψη.

Και χωρίς να υποτιμάμε τις πολιτικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν χώρες όπως η Γερμανία ή τις αντιρρήσεις άλλων όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, που δεν έλαβαν βοήθεια.

Dr. Money