Οι τράπεζες και η ισορροπία του τρόμου

Τα σενάρια για ντιλ μεταξύ κάποιων από τις μεγάλες τράπεζες έχουν ξαναφουντώσει τις τελευταίες εβδομάδες. Όμως, από τις συνομιλίες και τα σενάρια μέχρι τα ντιλ υπάρχει απόσταση. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν αρκετά κίνητρα για να τη διανύσει κάποιος.

Δημοσιεύθηκε: 24 Οκτωβρίου 2007 - 07:56

Dr Money

Οι διαδόσεις, τα δημοσιεύματα και η σεναριολογία τοποθετούν την Alpha Bank στο επίκεντρο των διεργασιών ανάμεσα στους μεγάλους του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Θα περίμενε λοιπόν κάποιος ότι η μετοχή της Alpha θα υπεραπέδιδε έναντι των ανταγωνιστριών της. Όμως, αυτό δεν συμβαίνει από την αρχή της χρονιάς μέχρι σήμερα.

Αν υπάρχει μία περίοδος που η μετοχή της Alpha ξεχώρισε, ήταν εκείνη όπου κορυφαία στελέχη της Εθνικής και της Alpha εικάζεται ότι διεξήγαν συνομιλίες με αντικείμενο το ενδεχόμενο σύμπλευσης των δύο τραπεζών στο μέλλον.

Κάτι ανάλογο συνέβη με τη μετοχή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (Τ.Τ.) αρκετούς μήνες νωρίτερα. Η μετοχή ξεπέρασε τα 20 ευρώ όταν τα σενάρια για ιδιωτικοποίηση ήταν στο φόρτε τους, για να ακολουθήσει πτωτική πορεία που την έφερε κάτω από τα 15 ευρώ.

Για να επανέλθουμε, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι συζητήσεις μεταξύ της Εθνικής και της Alpha Bank σε κάποιο επίπεδο δεν γίνονται.

Ούτε μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρχει ήδη η κατανόηση ή η συμφωνία ότι η Εθνική θα έπαιζε τον ρόλο του ”λευκού ιππότη”, σε περίπτωση που κάποια τρίτη τράπεζα ”επιτίθετο” στην Alpha.

Οποιαδήποτε όμως άτυπη συμφωνία ή απλώς κατανόηση και αν υπάρχει δεν πρόκειται να διαφημιστεί μέσω του Τύπου. Τα μεγάλα ντιλ, και όχι μόνο, ανακοινώνονται αιφνιδιαστικά, πιάνοντας τους περισσότερους στον ύπνο.

Η δημόσια προσφορά της Credit Agricole για την Εμπορική Τράπεζα τον Ιούνιο του 2006 είναι ένα τέτοιο παράδειγμα αφού κανείς δεν την περίμενε, παρά το γεγονός ότι η Εμπορική βρισκόταν εκείνο το διάστημα στο επίκεντρο των διεργασιών και της σεναριολογίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιοι ”πάγοι” που υπήρχαν παλαιότερα στις σχέσεις μεταξύ δύο μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών έχουν σπάσει πλέον, έστω κι αν αυτό συνέβη υπό τον φόβο των Ιουδαίων του νέου χρήματος. Η ύπαρξη διαύλων επικοινωνίας δεν σημαίνει όμως αυτόματα ντιλ.

Από την Εθνική και την Alpha έως τη Eurobank και την Πειραιώς, όλοι γνωρίζουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε μίας.

Γνωρίζουν επίσης τις δυσκολίες που δημιουργεί το εργατικό δίκαιο για τη μεγιστοποίηση των ωφελειών από τις συνέργιες, τις απώλειες εσόδων που θα φέρει μια πιθανή συγχώνευση, τον χρόνο που χρειάζεται για τη λειτουργική ενοποίηση των δύο δικτύων και άλλα πολλά.

Από την άλλη πλευρά, επιθυμούν να αποκτήσουν μεγαλύτερο μέγεθος. Μέχρι στιγμής έχουν βασιστεί σε εξαγορές στο εξωτερικό και στην οργανική ανάπτυξη κι απ’ ό,τι φαίνεται δεν τα έχουν πάει άσχημα.

Όμως, ο ρυθμός αύξησης των δανείων προς τα νοικοκυριά εμφανίζει ήπιες πτωτικές τάσεις το εσωτερικό, την ίδια στιγμή που ακολουθεί έντονα ανοδικές τάσεις στις γειτονικές χώρες.

Μπορεί ο συνδυασμός της επιθυμίας για μεγαλύτερο μέγεθος και της διαπίστωσης ότι ο ρυθμός αύξησης των δανείων στην τοπική αγορά να παραμένει μεν υψηλός, φτάνει όμως να υπερκεράσει τα υπόλοιπα μειονεκτήματα μιας τοπικής συγχώνευσης, συνυπολογιζομένης της πολύ πιθανής εμφάνισης κι άλλου μνηστήρα, για όποιον κάνει πρώτος την κίνηση;

Ένας από τους πρωταγωνιστές και δυνητικός κυνηγός απαντά αρνητικά και γι’ αυτό δεν προβλέπει κανένα μεγάλο ντιλ για το επόμενο εξάμηνο, και βάλε, παρά τα σενάρια που κυκλοφορούν.

Μήπως θέλει να μας αποκοιμίσει; Δεν αποκλείεται. Όμως, δεν δίνει αυτή την εντύπωση.

Πιθανόν, η ισορροπία του τρόμου να είναι προτιμότερη από το άγνωστο που θα φέρει η ανατροπή της. Ακόμη και για τραπεζίτες.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.