Μην αρχίσουμε πάλι τα... δράματα!

Δεν είναι καλή εξέλιξη για μια οικονομία που περιμένει τις δόσεις των μνημονιακών δανείων για να ανασάνει, όντως αποκλεισμένη από τις διεθνείς αγορές.

Πολύ περισσότερο όταν τα ληξιπρόθεσμα χρέη των ιδιωτών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αυξάνονται όπως και του δημοσίου προς τρίτους.

Ο τραπεζικός κλάδος βρίσκεται επίσης σε αδράνεια, χάνοντας καταθέσεις ιδιωτών.

Και ασφαλώς το έργο του δεν θα γίνει καλύτερο μετά τα νέα περί αύξησης των κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών από την εφορία κ.τ.λ.

Οι κατασχέσεις αναδεικνύουν το πρόβλημα ρευστότητας του κράτους και ταυτόχρονα ενθαρρύνουν όσους χρωστούν σε εφορία, ταμεία, δήμους να αποσύρουν έστω και τα λίγα χρήματα που έχουν στις τράπεζες.

Παρ' όλα αυτά θα συμφωνήσουμε με τον κυβερνητικό αξιωματούχο που δήλωσε χθες στο Reuters:

«H κατάσταση δεν είναι ευχάριστη, αλλά δεν είναι τόσο δραματική όσο πέρυσι... Ομως, όσο περισσότερο περνά ο καιρός χωρίς να καταλήγει η αξιολόγηση, θα μπορούσαμε να βρεθούμε με την πλάτη στον τοίχο».

Ρίχνοντας μια ματιά στις σημαντικές αποπληρωμές χρέους του επόμενου διαστήματος, διαπιστώνουμε ότι η χώρα οφείλει κάπου 460 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ στις 30 Απριλίου.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια οφειλή ύψους 750 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ τον Ιούνιο και ακολουθεί η μεγάλη οφειλή των 2,3 δισ. ευρώ προς την ΕΚΤ τον Ιούλιο.

Αν λοιπόν τα τρέχοντα κρατικά έσοδα είχαν την προβλεπόμενη πορεία και συγκεντρώνονταν 3 δισ. ευρώ από τα αποθεματικά των φορέων της γενικής κυβέρνησης, δεν θα υπήρχε κίνδυνος χρεοκοπίας, μέχρι τουλάχιστον τον Ιούλιο.

Αν μάλιστα χρειάζονταν μερικές εκατοντάδες εκατ. ευρώ παραπάνω, θα μπορούσε το δημόσιο να φεσώσει κι άλλο κόσμο κατά την προσφιλή του τακτική και η ΕΕ να επιταχύνει κάποιες πληρωμές κοινοτικών κονδυλίων.

Δεν ισχυριζόμαστε σε καμία περίπτωση πως αυτή είναι η σωστή πολιτική, ή πως δεν θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία. Κάθε άλλο.

Όμως, εκτιμούμε πως υπάρχει τρόπος εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της χώρας χωρίς τον κίνδυνο χρεοκοπίας, που αρκετοί ανακαλύπτουν ξανά, ακόμη κι αν η χώρα δεν εισέπραττε τη δόση των 5,7 δισ. ευρώ.

Φυσικά, το πιο λογικό θα ήταν να κλείσει η κυβέρνηση τη συμφωνία το ταχύτερο δυνατό, πίνοντας το πικρό ποτήρι των έξτρα μέτρων.

Το λέμε αυτό επειδή πιστεύουμε ότι δεν θέλει να πάει σε εκλογές και επομένως στο τέλος θα υποχωρήσει, έχοντας χάσει χρόνο και πολιτικό κεφάλαιο.

Υπό αυτή την έννοια, το δράμα που δείχνουν να καλλιεργούν συμπολίτευση και αντιπολίτευση δεν δικαιολογείται.

Dr. Money