Tο πραγματικό μήνυμα της Ηλεκτρονικής

Από το 2009 που η οικονομική κρίση άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο αισθητή μέχρι σήμερα, έχουν κλείσει χιλιάδες καταστήματα και επιχειρήσεις.

Κάθε μία έχει τη δική της ιστορία.

Όμως, όλοι σχεδόν συμφωνούν πως υπάρχουν κάποιοι κοινοί παρονομαστές που εξηγούν αυτή την κατάσταση.

Κατ' αρχάς, η ύπαρξη μιας υπερπληθώρας εμπορικών καταστημάτων πάσης φύσεως, που αναπτύχθηκε στα χρόνια της συνεχώς αυξανόμενης καταναλωτικής δαπάνης.

Η καταναλωτική δαπάνη, η οποία εν μέρει χρηματοδοτήθηκε από πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια, ήταν επόμενο να υποστεί καθίζηση, όταν η στρόφιγγα με τα δανεικά έκλεισε και το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών άρχισε να μειώνεται.

Οι εισαγωγές επλήγησαν και συνακόλουθα τα μαγαζιά, οι αλυσίδες και οι εταιρείες που συνδέονται.

Η διόρθωση της υπερβολής θα έπρεπε να είναι μια καλοδεχούμενη εξέλιξη, αν δεν κόστιζε ταυτόχρονα εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και περιουσίες.

Πάντως, όλοι σχεδόν αποφεύγουν να το επισημάνουν γιατί είναι η ενοχλητική ερμηνεία μιας πραγματικής κατάστασης που βίωσε η αγορά.

Το ίδιο ισχύει για άλλους κλάδους όπως οι κατασκευές κ.τ.λ.

Όμως, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που εξηγούν τα λουκέτα.

Η ανακοίνωση της Ηλεκτρονικής Αθηνών απαριθμεί κάποιες από αυτές.

«... η πορεία της οικονομίας, η περαιτέρω αποδυνάμωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, τα capital controls που -εκτός των άλλων- ενίσχυσαν την καχυποψία των ξένων προμηθευτών προς τις ελληνικές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τη στάση των δανειστριών τραπεζών, καθιστούν αδύνατη τη συνέχιση της λειτουργίας της εταιρείας».

Φυσικά, ίσως υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, όπως κάποιες επιχειρηματικές επιλογές, και εν τέλει η ρευστότητα, που έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην Ηλεκτρονική, με αποτέλεσμα 450 άτομα να βρεθούν χωρίς δουλειά.

Είναι κοινότοπο να λέμε πόσο σημαντικό είναι να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί η οικονομία, ώστε να υποστηριχθεί η αύξηση του τζίρου των επιχειρήσεων και η κερδοφορία τους.

Το ίδιο ισχύει για το φορολογικό καθεστώς και φυσικά τα capital controls, των οποίων οι επιπτώσεις θα γίνονται πιο αισθητές όσο περνά ο χρόνος και δεν αίρονται.

Να θυμίσουμε εδώ πως υψηλόβαθμοι τραπεζίτες και κυβερνητικά στελέχη έλεγαν το περασμένο φθινόπωρο ότι τα capital controls θα είχαν αρθεί το 1ο ή το 2ο τρίμηνο του 2016.

Αυτό δεν έγινε.

Οι τράπεζες θα πρέπει επίσης να συνέλθουν και να παίξουν τον διαμεσολαβητικό τους ρόλο μεταξύ καταθετών και δανειστών, παρέχοντας πιστώσεις σε υγιείς επιχειρήσεις.

Όμως, όλα αυτά μπορούν να συμπεριληφθούν σε μια φράση.

Να γίνουν συντονισμένες κινήσεις σε όλα τα μέτωπα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.

Μόνο έτσι θα έλθουν νέες, ξένες και σε μικρότερο βαθμό ελληνικές, ιδιωτικές επενδύσεις για να ανοίξουν νέα μαγαζιά και επιχειρήσεις και να τονωθεί η απασχόληση.

Αν αυτό δεν γίνει, τα λουκέτα θα ξεπεράσουν τις νέες εταιρείες που ιδρύονται, ενισχύοντας τον δείκτη της μιζέριας.

Dr. Money