Με τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές να συμπιέζουν την ιδιωτική κατανάλωση και τη δημόσια κατανάλωση με τις δαπάνες του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων να παραμένουν σταθερές ή να μειώνονται, η οικονομία χρειάζεται βοήθεια από τον εξωτερικό τομέα και τις υπόλοιπες επενδύσεις για να ανακάμψει.Τουλάχιστον, σ' αυτή τη χρονική στιγμή, τα μηνύματα από τον τουρισμό είναι ενθαρρυντικά και σε συνδυασμό με την πιθανή περαιτέρω μείωση των εισαγωγών μπορεί να αποτελέσουν αντίβαρο, αλλά δεν αρκούν.
Οι ιδιωτικές επενδύσεις και τα ΣΔΙΤ θα μπορούσαν να συμπληρώσουν το κενό, αλλά δεν είναι εύκολο με το τραπεζικό σύστημα ανενεργό και άλλα ζητήματα ανοικτά.
Κι όμως, επενδύσεις μερικών δισ. ευρώ -πέραν των εκτιμωμένων- θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά καθότι η επίπτωση στην οικονομική δραστηριότητα είναι πολλαπλάσια.
Υπάρχουν εκτιμήσεις που θέλουν επενδύσεις ύψους 1 δισ. ευρώ να αυξάνουν το ΑΕΠ κατά 2 δισ. ευρώ, καθότι έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή.
Το «σχέδιο Γιούνκερ», όπως αποκαλείται, παρέχει τέτοιες δυνατότητες, γιατί μειώνει το ρίσκο των επενδυτών. Όμως, κανένα ελληνικό έργο δεν είχε πάρει έγκριση μέχρι πρόσφατα, αφήνοντας πολύτιμο χρόνο να περάσει.
Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ κ. Χατζηδάκης και ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Βασίλης Κεγκέρογλου το επεσήμαναν με επερώτηση στη Βουλή, δίνοντας την ευκαιρία στον αρμόδιο υπουργό κ. Σταθάκη να τοποθετηθεί.
Πληροφορηθήκαμε λοιπόν ότι η χώρα έχει επιλέξει 42 έργα συνολικού ύψους 5,6 δισ. ευρώ για ένταξη στο «σχέδιο Γιούνκερ», που είναι «μηχανισμός υποβοήθησης ιδιωτικών έργων, μέσω της παροχής εγγυήσεων και της προσφοράς χαμηλών επιτοκίων», όπως τόνισε ο υπουργός.
Να υπενθυμίσουμε εδώ πως το «σχέδιο Γιούνκερ» αναφέρεται στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI) ύψους 315 δισ. ευρώ. Tα περισσότερα λεφτά προέρχονται από μόχλευση ιδιωτικών κεφαλαίων και δεν προβλέπεται κατανομή ανά χώρα.
To EFSI προέκυψε μετά από πρωτοβουλία του κ. Γιούνκερ το φθινόπωρο του 2014, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου της Κομισιόν από τον ίδιο και στοχεύει στην τόνωση των επενδύσεων στην ΕΕ.
Το «σχέδιο Γιούνκερ» δεν θα πρέπει να συνδέεται με το «πακέτο Γιούνκερ», παρότι όλοι σχεδόν χρησιμοποιούμε τον όρο «πακέτο» τις περισσότερες φορές.
Το δεύτερο αναφέρεται στα 35 δισ. ευρώ από τα διαρθρωτικά ταμεία και τις αγροτικές επιδοτήσεις για την περίοδο 2014-2020.
Είναι προφανές ότι οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας θα ήταν πιο πολλά υποσχόμενες, αν όλα ή ένα σημαντικό μέρος από τα 42 έργα είχαν επιλεγεί και ενταχθεί στο «σχέδιο Γιούνκερ» πολύ νωρίτερα.
Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη και, ως συνήθως, οι καθυστερήσεις κοστίζουν.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.