H «εσωκομματική αντιπολίτευση» στον... κ. Τόμσεν

Τον περασμένο μήνα, ο επικεφαλής του τομέα Ευρώπης στο ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν δημοσιοποίησε ένα κείμενο που ενόχλησε αρκετούς στις Βρυξέλλες και εξόργισε περισσότερο την κυβέρνηση στην Αθήνα.

Σ' εκείνο το κείμενο, ο κ. Τόμσεν είχε γράψει ότι ίσως χρειασθούν μέτρα που φθάνουν έως το 4,5% του ΑΕΠ για να κλείσει το εκτιμώμενο δημοσιονομικό κενό της περιόδου 2016-2018.

Χθες και προχθές, κυβερνητικά στελέχη επιβεβαίωσαν ότι υπάρχει συμφωνία για τη λήψη μέτρων ίσων με το 3% του ΑΕΠ ή 5,5 δισ. ευρώ για να καλυφθεί η απόσταση από τους στόχους.

Να θυμίσουμε ότι απώτερος στόχος είναι πρωτογενές πλεόνασμα ίσο με 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και τα επόμενα χρόνια.

Δεν διευκρινίστηκε αν το ΔΝΤ συμφωνεί πως μέτρα λιτότητας ύψους 3% του ΑΕΠ είναι πλέον αρκετά για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό, έχοντας υπαναχωρήσει από την πρότερη θέση του.

Όμως, ο Μaurice Obstfeld, ο επικεφαλής νεο-κεϋνσιανός οικονομολόγος του ΔΝΤ, τάχθηκε υπέρ της χαλάρωσης των δημοσιονομικών στόχων στην Ελλάδα βραχυπρόθεσμα.

Βραχυπρόθεσμα θα έπρεπε να υπάρξει κάποια ευελιξία όσον αφορά στους δημοσιονομικούς στόχους λόγω του προσφυγικού, ανέφερε ο κ. Obstfeld σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.

Ο ίδιος επανέλαβε την πάγια θέση του Ταμείου πως οι διαρθρωτικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, όπως είναι η ελάφρυνση χρέους.

Δεν είναι σαφές αν η χαλάρωση των στόχων στην οποία αναφέρεται ο κ. Obstfeld είναι συμβατή με το πακέτο μέτρων ύψους 3% του ΑΕΠ ή όχι.

Σε μια τέτοια περίπτωση, οι απόψεις των κ.κ. Obstfeld και Τόμσεν για τα ελληνικά δημοσιονομικά ίσως συμπίπτουν.

Αν όμως δεν τεθεί θέμα χαλάρωσης, οι απόψεις των δύο μπορεί να διαφέρουν, με τον κ. Obstfeld να είναι πιθανόν πιο ελαστικός στο ύψος των μέτρων που πρέπει να ληφθούν.

Όμως, πίσω απ' όλα αυτά βρίσκεται κάτι κοινό.

Η θέση του ΔΝΤ που θέλει το ελληνικό πρόγραμμα να μη βγαίνει χωρίς μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και τομέων της οικονομικής δραστηριότητας, σε συνδυασμό με μια γενναία ελάφρυνση του χρέους.

Κατόπιν όλων αυτών, πώς μπορούμε να συνθέσουμε το παζλ;

Το ΔΝΤ συμφωνεί με τα μέτρα ύψους 3% του ΑΕΠ, έχοντας λάβει τη διαβεβαίωση περί χαλάρωσης των στόχων, π.χ. του φετινού και του επόμενου χρόνου, σε επόμενη φάση λόγω προσφυγικού.

Όμως, σε μια τέτοια περίπτωση θα προκύψει η ανάγκη μεγαλύτερης χρηματοδότησης αφού το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι μικρότερο.

Αυτό το σχετικά μικρό έλλειμμα χρηματοδότησης θα μπορούσε να καλύψει το ΔΝΤ με νέο δάνειο, π.χ. 4-5 δισ. ευρώ, κι αφού ταυτόχρονα ή προηγουμένως έχει συμφωνηθεί το πλαίσιο της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα με λεφτά.

Ουτοπικό;

Ισως.

Όμως, δεν θα έπρεπε κανείς να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Dr. Money