Σοφοκλέους: Γιατί δεν ”τραβάνε” οι μικροί

Παρότι ο Γενικός Δείκτης έχει αναρριχηθεί σε νέα υψηλά, τα μικρά χαρτιά δεν έχουν ακολουθήσει. Η συμπεριφορά της μικρής και ενίοτε της μεσαίας κεφαλαιοποίησης δεν θα πρέπει να ξενίζει. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο λόγοι που την εξηγούν.

Δημοσιεύθηκε: 11 Οκτωβρίου 2007 - 07:54

Dr Money

Σοφοκλέους: Γιατί δεν ”τραβάνε” οι μικροί

Τα στοιχεία δεν λένε ψέματα.

Ο δείκτης FTSE της μεγάλης κεφαλαιοποίησης έχει κερδίσει 2,76% τις τελευταίες 7 μέρες, 9% τις τελευταίες 30 και 5,2% το τελευταίο τρίμηνο με βάση το χθεσινό κλείσιμο.

Ο 20άρης είναι πάνω 9,68% τους τελευταίους 6 μήνες και 27,12% τον τελευταίο χρόνο.

Από την άλλη πλευρά, ο δείκτης FTSE της μεσαίας κεφαλαιοποίησης έχει ανέβει μόλις 0,32% το τελευταίο 7ήμερο, 8,22% τις τελευταίες 30 μέρες και 3,75% τους τελευταίους 3 μήνες.

Αντίθετα, ο 40άρης καταγράφει κέρδη 12,52% στο 6μηνο και 48,88% στο 12μηνο.

Ο δείκτης FTSE της μικρής κεφαλαιοποίησης έχει κερδίσει μόλις 0,67% τις 7 τελευταίες μέρες και 9,28% τον τελευταίο μήνα, αλλά βρίσκεται σε χαμηλότερα από τα προ 3μήνου επίπεδα αφού υποχωρεί 3,11%.

Όμως, ο 80άρης έχει ανέβει 26,22% στο 6μηνο και 42,82% στο 12μηνο.

Σε γενικές γραμμές, οι τρεις δείκτες εμφανίζουν την ίδια περίπου απόδοση από τις 10 Σεπτεμβρίου, αν και ο 20άρης έχει υπεραποδώσει έναντι των άλλων δύο δεικτών τις τελευταίες μέρες.

Είναι όμως σαφές ότι η μικρή κεφαλαιοποίηση υστερεί σημαντικά έναντι της μεγάλης, κυρίως, και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης από τα μέσα Ιουλίου περίπου.

Ασφαλώς υπάρχουν μετοχές σε κάθε έναν από τους προαναφερθέντες δείκτες που τα έχουν πάει πολύ καλύτερα ή πολύ χειρότερα σε σχέση μ’ αυτούς. Όμως, ο γενικός κανόνας δεν αλλάζει.

Οι λόγοι που έχουν οδηγήσει στη διαφοροποίηση της απόδοσης της μεγάλης κεφαλαιοποίησης από τη μικρή είναι βασικά δύο.

Ο πρώτος λόγος αφορά στις εξαγορές και συγχωνεύσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι προσδοκίες για ντιλ στη μικρομεσαία κεφαλαιοποίηση ήταν καλώς ή κακώς αρκετά ενισχυμένες πριν προκύψει η πιστωτική κρίση.

Από τη μια πλευρά υπήρχε η MIG που εικάζετο ότι θα αναζητούσε εταιρίες-στόχους, ιδιαίτερα μετά την πετυχημένη αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, και από την άλλη ένας ολόκληρος στρατός από private equities, εταιρίες και επιχειρηματίες που διέθεταν ρευστό και ήταν διατεθειμένοι να αγοράσουν.

Όλα αυτά δεν ήταν ξεκομμένα από το γενικότερο ευρωπαϊκό περιβάλλον όπου οι εξαγορές και συγχωνεύσεις βρίσκονταν στο απόγειό τους.

Ήταν λοιπόν εύλογο να δημιουργηθούν προσδοκίες που ενσωματώθηκαν στις τιμές των υποτιθέμενων εταιριών-στόχων, συμπαρασύροντας κι άλλες στο διάβα τους.

Η αλλαγή των δεδομένων προς το χειρότερο ήταν επόμενο να επηρεάσει δυσμενώς περισσότερο εκείνες που είχαν ωφεληθεί σε μεγαλύτερο βαθμό το προηγούμενο διάστημα.

Ο δεύτερος λόγος που εξηγεί την υποαπόδοση των μικρών χαρτιών έναντι των μεγάλων είναι η αυξημένη απροθυμία των επενδυτών και ειδικότερα των θεσμικών να αναλάβουν μεγαλύτερο ρίσκο μετά την εκδήλωση της κρίσης.

Οι μικρότερες εταιρίες πλήρωσαν πιο ακριβά το μάρμαρο επειδή θεωρούνται μεγαλύτερου ρίσκου και οι μετοχές τους δεν έχουν μεγάλη ρευστότητα.

Τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια είτε ψαλίδισαν τις μετοχικές τους θέσεις είτε στράφηκαν σε μεγαλύτερες εταιρίες με πιο εύκολα ρευστοποιήσιμες μετοχές.

Δεν θα πρέπει να εκπλήσσει λοιπόν που τα μικρά χαρτιά έχουν υποαποδώσει σε σχέση με τα μεγάλα το τελευταίο 3μηνο.

Η ομαλοποίηση των αγορών, η αύξηση της όρεξης των ξένων θεσμικών για ρίσκο και η επαναφορά των επιχειρηματικών ντιλ στο προσκήνιο θα τα βοηθήσει λογικά να πάρουν το αίμα τους πίσω από κάποιο σημείο και μετά.

Στο μεταξύ, οι μικροί δεν έχουν άλλη επιλογή από τη βελτίωση των οικονομικών τους επιδόσεων, τη μεγέθυνση της εταιρίας τους και την ενδυνάμωση της επικοινωνίας τους με τους ξένους θεσμικούς.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.