Η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να έχει κάνει πιο ξεκάθαρη τη θέση της στο θέμα της συμμετοχής του ΔΝΤ στο τρίτο οικονομικό πρόγραμμα διάσωσης.
Επανειλημμένα και σε διαφορετικά forum έχει θέσει ουσιαστικά θέμα αποχώρησης του Ταμείου, με αφορμή τη διάσταση απόψεων που υπάρχει μεταξύ των ευρωπαϊκών αρχών και του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα.
Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και το ΔΝΤ διαφωνούν.
Η διαφορά είναι πως οι διαφωνίες τους δεν είχαν λάβει τέτοιες διαστάσεις δημοσίως στο παρελθόν και συνήθως οι τελικές, κοινές θέσεις των θεσμών συνέκλιναν προς εκείνες του Ταμείου.
Εν τω μεταξύ, το πρόγραμμα του Ταμείου έχει τελειώσει κοινή συναινέσει από τον Ιανουάριο, ενώ η Ελλάδα έχει υποβάλει επισήμως αίτημα για νέο πρόγραμμα.
Όμως, η παρουσία του Ταμείου στο πρόγραμμα του ESM κρίνεται επιβεβλημένη από χώρες της ευρωζώνης, όπως η Γερμανία.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων θεωρούν ότι δεν θα μπορούσαν να περάσουν το ελληνικό πρόγραμμα από τα κοινοβούλιά τους χωρίς τη στάμπα του ΔΝΤ.
Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά.
Ετσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, το ΔΝΤ έχει τρεις επιλογές.
Πρώτον, να αποχωρήσει τελείως από το ελληνικό πρόγραμμα.
Δεύτερον, να παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος και τρίτον, να συμμετάσχει, βάζοντας νέα χρήματα.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί στο ΔΝΤ που θα ήθελαν να μην έχουν καμία συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα για διαφορετικούς λόγους.
Αλλοι γιατί θεωρούν ότι το πρόγραμμα δεν θα βγει, όπως τα προηγούμενα, και δεν θέλουν να μοιρασθούν την ευθύνη και άλλοι γιατί πιστεύουν ότι τα δάνεια του ΔΝΤ μπορούν να πιάσουν τόπο σε άλλες χώρες που είναι πιο φτωχές από την Ελλάδα.
Όμως, μιλώντας με άτομο που ισχυρίζεται πως έχει μιλήσει με υψηλά ιστάμενους στην ιεραρχία του ΔΝΤ για το θέμα της περαιτέρω εμπλοκής του στο ελληνικό πρόγραμμα και ειδικότερα τη δεύτερη και την τρίτη επιλογή, καταλήξαμε στο εξής συμπέρασμα.
Η κυρίαρχη άποψη στο ΔΝΤ αναφορικά με τη συνέχιση της εμπλοκής του ευνοεί τη συμμετοχή του με την καταβολή κάποιου μικρού δανείου προς την Ελλάδα, για να ακούγεται η άποψή του στα θέματα των μεταρρυθμίσεων.
Φυσικά, κάτι τέτοιο προϋποθέτει την αποδοχή, εκ μέρους των Ευρωπαίων, μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και αξιολόγηση του προγράμματος χωρίς εκπτώσεις για πολιτικούς λόγους.
Το Ταμείο έχει διδαχθεί από τα λάθη του πρώτου μνημονίου, όταν αποδέχθηκε τις αυξήσεις φόρων και άλλων εισφορών αντί της περικοπής δαπανών της τότε ελληνικής κυβέρνησης και δεν θέλει να τα επαναλάβει, ισχυρίζεται ο συνομιλητής.
Ως εκ τούτου, δεν εκπλήσσει ότι η παραμονή του στο ελληνικό πρόγραμμα ως τεχνικού συμβούλου μέχρι το τέλος εμφανίζεται να μην έχει θερμούς υποστηρικτές.
Η γνώμη του Ταμείου δεν έχει το ίδιο βάρος όταν είναι τεχνικός σύμβουλος ενώ θα μοιραστεί μαζί με τους Ευρωπαίους μια ενδεχόμενη αποτυχία του προγράμματος.
Υπό αυτές τις συνθήκες και με δεδομένη την επιθυμία των Γερμανών και άλλων να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα μέχρι τη λήξη του, οι επιλογές του ΔΝΤ είναι ξεκάθαρες.
Είτε τελείως έξω από το ελληνικό πρόγραμμα, είτε συμμετοχή σ' αυτό με καταβολή κάποιου ποσού υπό προϋποθέσεις, π.χ. ελάφρυνση του χρέους και στιβαρή αξιολόγηση.
Άλλη μέση λύση δεν φαίνεται να υπάρχει για το Ταμείο.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.