To προσφυγικό φέρνει το σενάριο της «σαλαμοποίησης»

Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί αυτή τη στιγμή η έκταση που θα λάβει το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα στη χώρα μας και συνεπώς οι δημοσιονομικές και άλλες επιπτώσεις του.

Μέχρι στιγμής το μεγάλο βάρος έχουν αναλάβει οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), αφού το κράτος λάμπει είτε διά της απουσίας του, είτε διά της περιορισμένης παρουσίας του.

Εξαίρεση αποτελεί η κατασκευή των hot spots, με τη βοήθεια του στρατού τον τελευταίο μήνα.

Φυσικά, αυτό δεν το εμπόδισε να μιλά για δημοσιονομικό κόστος 450-600 εκατ. ευρώ την περσινή χρονιά, που είναι εξωπραγματικό νούμερο.

Αναμφισβήτητα, η εξέλιξη στο μεταναστευτικό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιθυμία και τη δυνατότητα της Τουρκίας να σταματήσει τις μεταναστευτικές ροές στα παράλιά της.

Όμως, το ζήτημα καίει την κ. Μέρκελ και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες που έχουν εκλογές αφού εξελίσσεται σε αχίλλειο πτέρνα τους.

Είναι λοιπόν εύλογο να ελπίζει η Αθήνα πως θα μπορούσε να τύχει μιας καλύτερης μεταχείρισης στην πρώτη αξιολόγηση του μνημονίου.

Ατομα που βρίσκονται στα κέντρα των αποφάσεων παρατηρούν ήδη μια σημαντική αλλαγή στις Βρυξέλλες και την αποδίδουν στο προσφυγικό.

«Όλοι παραδέχονται ότι οι Έλληνες δεν υλοποιούν τα περισσότερα από τα συμφωνηθέντα (deliver), όμως κανένας δεν επικρίνει την Αθήνα γι' αυτό όπως στο παρελθόν. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά και είναι σημαντική για την Ελλάδα», μας ανέφερε κοινοτικός αξιωματούχος πρόσφατα.

Ο ίδιος απέδωσε αυτή τη συμπεριφορά στο προσφυγικό και στη συμπάθεια που υπάρχει, αφού η Ελλάδα είναι πιθανόν να μετατραπεί σε χώρα εγκατάστασης.

Το τελευταίο είναι γι' αυτούς προτιμότερο -αν φθάσουμε σ' αυτό το σημείο- από την εναλλακτική της άφιξης μεγάλου αριθμού προσφύγων στη Γερμανία κι αλλού, που θα κόστιζε πολιτικά στην κ. Μέρκελ και άλλους.

Είναι λοιπόν διατεθειμένοι να πληρώσουν υψηλό οικονομικό τίμημα για να το αποφύγουν, σαν πολιτικοί που είναι.

Φυσικά, τόσο ο κ. Σόιμπλε, όσο και άλλοι έχουν προσπαθήσει να διαχωρίσουν την αξιολόγηση από το μεταναστευτικό για ευνόητους λόγους.

Όμως, ακόμη κι ο εκπρόσωπος του Γερμανού υπουργού Οικονομικών εμφανίσθηκε χθες πιο διαλλακτικός αναφορικά με την παροχή στην Ελλάδα κάποιας ευλυγισίας στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων, με παράλληλη τήρηση των συμφωνηθέντων.

Κατά την άποψή μας, αυτό μπορεί να τύχει δύο ερμηνειών.

Πρώτον, της αποδοχής κάποιων προτάσεων που έχει υποβάλει η Αθήνα και αποδέχεται μεν η Κομισιόν αλλά δεν τις θεωρεί σωστές το ΔΝΤ, π.χ. η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1%.

Δεύτερον, η «σαλαμοποίηση» της πρώτης αξιολόγησης υπό την έννοια της τμηματικής καταβολής των 5,7 δισ. ευρώ σε συνδυασμό με την ψήφιση κάποιων σημαντικών νομοσχεδίων, π.χ. για το ασφαλιστικό.

Μ' αυτό τον τρόπο δεν στραγγαλίζεται η ελληνική οικονομία σε μια περίοδο που υπάρχουν πληρωμές προς το ΔΝΤ και το προσφυγικό βρίσκεται στο φόρτε του.

Επίσης, διατηρείται η πίεση στην Ελλάδα για μεταρρυθμίσεις ενώ πάει χρονικά πιο πίσω η συζήτηση για το χρέος, όπως επιθυμούν οι Ευρωπαίοι δανειστές.

Όπως αναφέραμε χθες, υπέρ της καθυστερημένης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης το δίμηνο Μαΐου-Ιουνίου για πολιτικούς λόγους τάσσονται επίσης ορισμένα στελέχη στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Η συλλογιστική τους βασίζεται στη ρεαλιστική διαπίστωση ότι τα μπάνια του λαού έχουν καταπραϋντική επίδραση σ' όσους αντιδρούν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν θα πρέπει να αποτελέσει έκπληξη τυχόν επιβεβαίωση της μιας ή και των δυο ανωτέρω ερμηνειών λόγω προσφυγικού.

Αν αυτό είναι καλό για τη χώρα, μέλλει να αποδειχθεί στο μέλλον.

Dr. Money