Τι θέλουν να μας πουν οι αγορές για την πορεία της χώρας;
Είναι ένα ερώτημα που τίθεται με διαφορετικό ίσως τρόπο από πολλούς το τελευταίο διάστημα και δικαίως.
Από τη μια πλευρά, έχουμε την παρατεταμένη και μεγάλη πτώση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με μοχλό τις τραπεζικές μετοχές από τις αρχές του 2016.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε την ενίσχυση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων και τη διεύρυνση των spreads έναντι της Γερμανίας και άλλων χωρών της ευρωπεριφέρειας.
Σ' αυτό το ερώτημα έχουμε ξεχωρίσει δύο απαντήσεις που οδηγούν σε διαφορετικές εκδοχές για το μέλλον της Ελλάδας.
Παρουσιάζουμε λοιπόν τις δύο κυρίαρχες εκδοχές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες.
Σύμφωνα με την πρώτη και πιο αισιόδοξη εκδοχή, οι αρνητικές επιδόσεις των ελληνικών μετοχών και ομολόγων ενσωματώνουν αφενός την επιδείνωση του διεθνούς περιβάλλοντος και αφετέρου, τις ανησυχίες που προκαλεί η καθυστέρηση στην πρώτη αξιολόγηση και οι αντιδράσεις των αγροτών.
Στις ανησυχίες ήλθε να προστεθεί πρόσφατα το σενάριο των πρόωρων εκλογών.
Επομένως, η διάψευση του εκλογικού σεναρίου και η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης θα αντέστρεφε τα αρνητικά δεδομένα, δίνοντας μεγάλη ώθηση στο συμπιεσμένο χρηματιστήριο και στα ομόλογα.
Η απαρχή των συζητήσεων για την ελάφρυνση του χρέους, οι αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής διαβάθμισης της Ελλάδας, η αποδοχή των ελληνικών χρεογράφων από την ΕΚΤ και τέλος η συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα τροφοδοτούσαν το ράλι.
Επιπλέον, θα τόνωναν την καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη, καθώς το οικονομικό κλίμα θα βελτιωνόταν και η χρηματοδότηση της χώρας θα επέτρεπε την αποπληρωμή μέρους από τα χρέη του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα.
Το αποτέλεσμα θα ήταν η ανάκαμψη της οικονομίας από το 2ο εξάμηνο του 2016 ή νωρίτερα και η απαρχή του ενάρετου κύκλου του κ. Τσακαλώτου.
Όμως, η δεύτερη εκδοχή είναι σαφώς απαισιόδοξη.
Σύμφωνα μ' αυτούς που συμμερίζονται την ανωτέρω άποψη, η απογοητευτική συμπεριφορά των αγορών δείχνει πως η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη.
Εκείνο που δεν είναι γνωστό, ισχυρίζονται, είναι πόσο χρόνο θα πάρει και πόσο πάταγο θα κάνει, όταν η ελληνική οικονομία «σκάσει».
Πίσω απ' αυτή την απαισιόδοξη πρόβλεψη βρίσκεται η πίστη τους ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει να υλοποιήσει το πρόγραμμα, παρά μόνο κάποια επιβλαβή μέτρα όπως η αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών.
Μάλιστα, δεν σταματάνε στα οικονομικά αλλά επεκτείνονται στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, για να δικαιολογήσουν την άποψή τους.
Οι ίδιοι παρατηρούν ότι η κ. Μέρκελ έφτασε σε συμφωνία με την Τουρκία για την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, αγνοώντας την ελληνική κυβέρνηση που ενημερώθηκε εκ των υστέρων.
Κατ' αυτούς, αυτό λέει πολλά ενώ η ανάληψη της προστασίας των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας από τρίτους, π.χ. ΝΑΤΟ, Frontex, είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά ενός failed state (κράτους-παρία).
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για μια πολύ δυσμενή αξιολόγηση της κατάστασης της χώρας και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα, με βάση την ανάγνωση του σήματος που στέλνουν οι αγορές.
Ποιο από τα δύο στρατόπεδα έχει δίκιο, θα φανεί σε μερικούς μήνες.
Οι υπόλοιποι δεν έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε από το να περιμένουμε.
Dr. Money
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.