Τα μπλόκα δεν οδηγούν σε καλό τέλος!

Καλό είναι ορισμένα πράγματα να εξηγούνται για να καταλαβαίνει καλύτερα ο κόσμος τι συμβαίνει.

Ας ξεκινήσουμε με το 1,8 δισ. ευρώ που η κυβέρνηση αναζητά και ο νέος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης της το χρεώνει.

Εχουμε λοιπόν και λέμε.

Η Ελλάδα δαπανά κάπου 29 δισ. ευρώ ετησίως για συντάξεις ή πάνω από το 16% του ΑΕΠ. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Οι δανειστές θεωρούν ότι το ποσοστό είναι υψηλό και θα έπρεπε να μειωθεί μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ και να υποχωρήσει στο 15% περίπου.

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο.

Ο πρώτος και πιο ανώδυνος τρόπος είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ όσο χρειάζεται για να το καταστήσει εφικτό.

Ο δεύτερος και πιο επώδυνος τρόπος είναι να μειωθεί η δαπάνη ή/και να αυξηθούν τα έσοδα.

Ο τρίτος τρόπος είναι συνδυασμός των δύο παραπάνω.

Αν λοιπόν αυξανόταν το ΑΕΠ κατά 7% περίπου τη διετία 2015-2016, δεν θα υπήρχε λόγος για νέα μέτρα ώστε να βρεθεί το ποσό του 1,8 δισ. ευρώ.

Είναι το επιχείρημα της ΝΔ και μερικών κομμάτων της αντιπολίτευσης ακόμη.

Πράγματι, η οικονομία έδειξε αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα το 2015, παρά τα capital controls και την πολιτική αβεβαιότητα.

Είναι λοιπόν πιθανόν να αναπτυσσόταν με ρυθμό 2%-3% ή παραπάνω την προηγούμενη χρονιά.

Ακόμη και οι δανειστές αναγνωρίζουν εκ των υστέρων ότι η οικονομία θα μπορούσε να αναπτυχθεί με τέτοιους ρυθμούς, αν και ήταν πιο συγκρατημένοι στα τέλη του 2014.

Σ' αυτή την περίπτωση, η δυναμική της οικονομίας μπαίνοντας στο 2016 θα ήταν μεν καλή, αλλά δεν υπήρχε εγγύηση ότι ρυθμός ανάπτυξης της τάξης του 3% θα επιτυγχανόταν.

Να θυμίσουμε ότι η μείωση των κύριων και των επικουρικών συντάξεων κατά 2% και 6% αντίστοιχα μέσω αύξησης των εισφορών για την υγεία και η αύξηση των εισφορών για εργοδότες και εργαζομένους που ευνοεί η κυβέρνηση εντάσσονται στην προσπάθεια εξοικονόμησης του 1,8 δισ. ευρώ.

Το ίδιο και άλλα μέτρα που ίσως προκριθούν.

Όμως, οι αλλαγές στον τρόπο συνταξιοδότησης των αγροτών δεν εντάσσονται στο πακέτο του 1,8 δισ. ευρώ.

Αφορούν την αλλαγή της αρχιτεκτονικής του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας και των παραμέτρων που θα το καταστήσουν βιώσιμο.

Επομένως, οι όποιες αλλαγές στο υφιστάμενο σχέδιο δεν μπορεί παρά να είναι μικρές.

Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν οι ετήσιες εισφορές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη του αγρότη ανέρχονται στα 940 ευρώ, αναγκάζοντας τους φορολογούμενους να επιδοτούν το 85%-90% των δαπανών του ΟΓΑ επ' άπειρο.

Δεν έχει λοιπόν νόημα να τραβήξουν οι αγρότες το σχοινί στα άκρα, από τη στιγμή που τα περιθώρια για ευνοϊκότερη μεταχείρισή τους στο συνταξιοδοτικό είναι περιορισμένα.

Πιθανόν μάλιστα να αποκομίσουν αργότερα τα ίδια οφέλη που θα έπαιρναν αν συναντιούνταν με τον πρωθυπουργό τώρα.

Εκαναν λοιπόν λάθος που δεν πήγαν να συναντήσουν τον κ. Τσίπρα και το διόγκωσαν ακόμη περισσότερο, ανακοινώνοντας διακοπές της κυκλοφορίας των οχημάτων για περισσότερες ώρες καθημερινά.

Είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα οι αγρότες θα βρεθούν απέναντι από τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, που θα ταλαιπωρούνται από τα μπλόκα.

Επίσης, όσο περισσότερο κρατήσει αυτή η κατάσταση, τόσο χειρότερο θα γίνει το κλίμα, συμβάλλοντας στην επιδείνωση της οικονομίας.

Υπό αυτή την έννοια, η απόφαση των αγροτών για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μπορεί να αποδειχθεί ατυχής τόσο για τους ίδιους όσο και για την κυβέρνηση και τη χώρα.

Dr. Money