Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Τράπεζες: Βρε, πώς αλλάζουν οι καιροί

Η έκθεση στις αναδυόμενες αγορές δεν θεωρείτο ποτέ προτέρημα σε περιόδους χρηματιστηριακής κρίσης ή διόρθωσης. Η σημερινή εμπειρία δείχνει το αντίθετο, αποδεικνύοντας ότι οι αγορές είναι απρόβλεπτες, με τις ελληνικές τράπεζες να το εισπράττουν. Όμως το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα.

Τράπεζες: Βρε, πώς αλλάζουν οι καιροί
Tο Χρηματιστήριο της Αθήνας δεν θα μπορούσε να προβάλλει τη σημερινή αντίσταση στη χρηματιστηριακή διόρθωση που έφερε η διεθνής πιστωτική κρίση αν οι μεγάλες τράπεζες μαζί με τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ και λίγες ακόμη μεγάλες επιχειρήσεις δεν έδειχναν χαρακτήρα.

Σε κάποιον βαθμό, η συμπεριφορά των τραπεζών οφείλεται αφενός στη σχεδόν αμελητέα άμεση ή έμμεση έκθεσή τους στην αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου και αφετέρου στην επιβεβαίωση των ισχυρών ρυθμών αύξησης των κερδών τους και στις διαφαινόμενες προοπτικές τους.

Ποιος θα το περίμενε. Πολύ περισσότερο όταν δύο απ’ αυτές, η Τράπεζα Πειραιώς και η Eurobank, είτε είχαν δρομολογήσει είτε είχαν ξεκινήσει μεγάλες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, ό,τι χειρότερο δηλαδή σε περιπτώσεις αναταραχής στις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου.



Άλλωστε οι μνήμες της μεγάλης χρηματιστηριακής πτώσης του περσινού Μαΐου που οι μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών ένιωσαν για τα καλά στο πετσί τους δεν έχουν σβήσει.

Σ’ εκείνη τη φάση, το ξεπούλημα των αναδυόμενων αγορών από τη μία πλευρά και η μεγαλύτερη του αναμενομένου συμπίεση των spreads στα δάνεια ορισμένων μεγάλων τραπεζών από την άλλη οδήγησαν τις μετοχές τους στα τάρταρα.

Προς την ίδια κατεύθυνση συνέβαλε επίσης η αύξηση των 3 δισ. ευρώ και πλέον της Εθνικής Τράπεζας για τη χρηματοδότηση της εξαγοράς της Finansbank.

Στην τωρινή χρηματιστηριακή κρίση που ξεκίνησε μετά τα μέσα Ιουλίου, οι απώλειες των μεγάλων τραπεζών είναι μετρημένες και ασφαλώς δεν έχουν σχέση με τις αντίστοιχες περσινές.

Το γεγονός ότι η ρίζα της φετινής διόρθωσης βρίσκεται στη μητέρα όλων των ανεπτυγμένων αγορών έχει ασφαλώς συμβάλει σ’ αυτό.



Από την άλλη πλευρά, η διόρθωση βρήκε τις ελληνικές τράπεζες σε καλύτερη φάση. Η συμπίεση των spreads είναι μικρή και ελεγχόμενη, ενώ οι συγκριτικές αποτιμήσεις τους πιο λογικές.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι το premium των ελληνικών τραπεζών έναντι του ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου με βάση το Ρ/Ε των προβλεπόμενων κερδών για το 2008 είναι σαφώς μικρότερο σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό premium στις αρχές Μαΐου.

Το Ρ/Ε του ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου είναι 9,5 φορές περίπου τα κέρδη του 2008 με βάση τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις έναντι 11 με 11,5 φορών τα αντίστοιχα κέρδη της Εθνικής Tράπεζας, της Alpha Bank και της Τράπεζας Πειραιώς. Το Ρ/Ε της Eurobank εμφανίζεται υψηλότερο.

Επιπλέον, ο προσδοκώμενος ρυθμός αύξησης των κερδών των ελληνικών τραπεζών μέχρι το 2010 είναι ισχυρότερος σε σχέση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες. Αυτό δεν είναι άσχετο με τις προβλέψεις για ισχυρό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης στις γειτονικές χώρες τα επόμενα χρόνια και με την υπανάπτυξη του τραπεζικού τους τομέα.

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο να βλέπουμε τα μεγάλα θεσμικά χαρτοφυλάκια παγκοσμίως να αντιμετωπίζουν τις αναδυόμενες αγορές περισσότερο ως πηγή ανάπτυξης και λιγότερο ως πηγή κινδύνων, αν και εξ ορισμού είναι πιο ευμετάβλητες.

Οι ελληνικές τράπεζες και οι μέτοχοί τους δεν θα πρέπει ασφαλώς να παραπονιούνται γι’ αυτό. Θα πρέπει όμως να μην ξεχνάνε ότι οι καιροί έχουν γυρίσματα.

Η καλύτερη απάντηση στο τελευταίο είναι η διασπορά του ρίσκου και η μερική αντιστάθμιση του κινδύνου. Δεν είναι σίγουρο ότι θα τους βγει. Καλύτερα όμως να έχει αγοράσει κανείς ασφάλεια παρά να είναι πλήρως εκτεθειμένος στον άνεμο της ανάπτυξης που πνέει τώρα από τις αναδυόμενες αγορές.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v