Καλά τα προαπαιτούμενα αλλά δεν... φτάνουν

Κάθε φορά που θέλουμε να κατανοήσουμε πώς βλέπει η αγορά την κατάσταση στην ελληνική οικονομία, κάνουμε δύο πράγματα.

Πρώτον, ρίχνουμε μια ματιά στην πορεία των ελληνικών ομολόγων και δευτερευόντως, του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Δεύτερον, επιζητούμε την άποψη γνωστών που έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα και ένα σχετικά καλό ιστορικό (track record).

Αναμφίβολα, η αγορά των ελληνικών ομολόγων είναι ρηχή.

Όμως, οι συμμετέχοντες είναι επαγγελματίες που ενεργούν με βάση την εικόνα που έχουν για τις μελλοντικές εξελίξεις στη χώρα, στην οικονομία και στις επιχειρήσεις.

Δεν μπορούμε λοιπόν να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι η απόδοση του 2ετούς ομολόγου έχει ανέβει πάνω από το 9% και του 10ετούς είναι κοντά στο 8,5%.

Βρίσκονται λοιπόν εκεί που ήταν τον Οκτώβριο, πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη λίστα με τα 49 προαπαιτούμενα.

Η καμπύλη των αποδόσεων είναι πάλι αντεστραμμένη, με την απόδοση του 2ετούς ομολόγου να είναι πάνω από εκείνη του 10ετούς.

Με άλλα λόγια, η καμπύλη έχει αρχίσει να δίνει αυξημένες πιθανότητες χρεοκοπίας της χώρας.

Κι όλα αυτά ενώ έχουν περάσει τα νομοσχέδια για την πρώτη και τη δεύτερη λίστα με τα προαπαιτούμενα, ενώ υπογράφτηκε η σύμβαση παραχώρησης για τα 14 αεροδρόμια.

Στο εύλογο ερώτημα, τι ακριβώς συμβαίνει, η απάντηση είναι σύνθετη.

Όμως, το κυριότερο σκέλος θέλει την αγορά ομολόγων να αμφισβητεί κατά πόσον η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού θα περάσει από τη Βουλή και η κυβερνητική πλειοψηφία θα διατηρηθεί.

Μερικοί προσθέτουν ότι η χρονική μετάθεση ορισμένων μεταρρυθμίσεων της πρώτης και της δεύτερης λίστας με τα προαπαιτούμενα στη φάση της αξιολόγησης είναι επίσης ένδειξη αδυναμίας και δείγμα της απροθυμίας της κυβέρνησης να τις εφαρμόσει.

Προς την ίδια κατεύθυνση συνηγορούν επίσης δηλώσεις κάποιων υπουργών, όπως του κ. Σπίρτζη, για τα αεροδρόμια.

Γι' αυτούς, οι δηλώσεις δείχνουν ότι δεν πιστεύουν αρκετές από τις μεταρρυθμίσεις που καλούνται να υλοποιήσουν και επομένως κινδυνεύουν να μείνουν στα χαρτιά.

Σ' όλα αυτά προσθέτουν την απειρία και την υπερφορολόγηση της ελληνικής οικονομίας, που συνιστά εμπόδιο στην ομαλή ανάπτυξή της.

Φυσικά, τίποτα δεν είναι γραμμένο σε πέτρα, που λένε οι Αγγλοσάξονες.

Οι αγορές και οι άνθρωποι με τους οποίους ανταλλάσσουμε απόψεις θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι κάνουν λάθος.

Θα μπορούσαν επίσης να έχουν δίκιο.

Σε λίγους μήνες θα ξέρουμε ποιοι έχουν δίκιο και ποιοι έχουν άδικο.

Dr. Money