Βρέχει λεφτά κι εμείς κρατάμε ομπρέλα!

Γιατί θα πρέπει να αφήνουμε τα πράγματα να φθάνουν στο αμήν και κατόπιν να τρέχουμε ασθμαίνοντας να τα διορθώσουμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα;

Μας ήλθαν όλα αυτά στο νου, βλέποντας την ελληνική αντίδραση μετά την έκταση που πήρε το θέμα του τάιμ άουτ από τη Συνθήκη του Σένγκεν.

Η Ελλάδα αποδέχθηκε ένα τουλάχιστον πράγμα που δεν θα έπρεπε να αποδεχθεί σε καμία περίπτωση κατά την άποψή μας, γιατί διαπίστωσε ότι το πολιτικό κόστος θα ήταν μεγάλο αν μας πέταγαν έξω από τη Συνθήκη του Σένγκεν.

Αυτό το θέμα είναι η ανάπτυξη δύναμης της Frontex στα ελληνοσκοπιανά σύνορα.

Η Frontex θα πρέπει να αναπτύσσεται στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ για να συμβάλλει στην προστασία τους. Τα ελληνοτουρκικά σύνορα είναι μια τέτοια περιοχή.

Όμως, τα σύνορα της Ελλάδας με τα Σκόπια δεν είναι τέτοια.

Είναι λοιπόν προφανές ότι στόχος της ΕΕ είναι να παίξει η Frontex τον ρόλο της αστυνομίας και να μην επιτρέπει σε οικονομικούς μετανάστες να φύγουν από την Ελλάδα προς τις χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης.

Κοινώς, να συμβάλει στη μείωση των μεταναστευτικών ροών προς αυτές τις χώρες από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα.

Είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να είχε γίνει αποδεκτό από ελληνικής πλευράς.

Αυτή η ιστορία θυμίζει πολύ τα τεκταινόμενα στο οικονομικό μέτωπο.

Εχουμε υπογράψει μια συμφωνία και έρχεται η ώρα της υλοποίησης για να εκταμιευθούν οι δόσεις.

Εκεί αρχίζουν οι διαβουλεύσεις και οι καθυστερήσεις, οπότε σε κάποιο σημείο φτάνει να απειλείται η εκταμίευση της δόσης.

Μπροστά σ' αυτόν τον κίνδυνο αποφασίζεται να γίνουν αποδεκτοί οι όροι των δανειστών και η σκυτάλη περνά στην επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος.

Είναι μια επιλογή που μπορεί να δικαιωθεί βραχυπρόθεσμα, αλλά είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα συμβεί το ίδιο μεσοπρόθεσμα.

Οι αγορές βλέπουν αυτή την κατάσταση στην Ελλάδα και αντιδρούν με τον ανάλογο τρόπο.

Το Χρηματιστήριο Αθηνών καταγράφει ζημίες και έχει χαμηλό τζίρο, με εξαίρεση τα πακέτα σε συστημικές τράπεζες.

Οι τιμές των μετοχών των τεσσάρων συστημικών τραπεζών δίνουν μάχη για να κρατηθούν πάνω από την τιμή των ιδιωτικών τοποθετήσεων και δύο τουλάχιστον πιστωτικά ιδρύματα δείχνουν να τη χάνουν.

Επιπλέον, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων έχουν επιστρέψει στα επίπεδα που είχαν μετά την ολοκλήρωση της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Τυχαίο; Δεν νομίζουμε.

Ας είναι καλά οι αγορές ομολόγων από τις τράπεζες για trading σκοπούς.

Είναι προφανές ότι μετοχές και ομόλογα έχουν υιοθετήσει μια ουδέτερη έως αρνητική στάση απέναντι στις εξελίξεις και τηρούν στάση αναμονής.

Είναι επίσης σαφές ότι η προοπτική της υλοποίησης των δύο λιστών με τα προαπαιτούμενα για να δοθούν οι δόσεις δεν ενθουσιάζει τις αγορές.

Ισως γιατί κατανοούν ότι οι λίστες εξυπηρετούν περισσότερο την προσπάθεια των δανειστών να πάρουν πίσω όσα περισσότερα λεφτά από τα δάνεια που έχουν δώσει.

Την ίδια στιγμή, η ΕΚΤ κάνει ό,τι μπορεί για να «σκοτώσει» εν τη γενέσει του τον αποπληθωρισμό, ρίχνοντας χρήματα στο χρηματοοικονομικό σύστημα και χώρες της ΕΕ δανείζονται σε αρνητικά επιτόκια.

Όμως, η Ελλάδα δεν επωφελείται γιατί είναι εκτός του προγράμματος αγοράς ομολόγων (QE) της ΕΚΤ.

Ακόμη, funds του εξωτερικού με πολλά λεφτά υπό διαχείριση προτιμούν να αποφεύγουν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα σ' αυτή τη φάση.

Κοινώς, βρέχει χρήμα αλλά εμείς κρατάμε ομπρέλα, έχοντας μάθει λίγα πράγματα από τα λάθη του παρελθόντος.

Dr. Money