Ψήφος εμπιστοσύνης μέσω Λισαβόνας

Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν ήταν γνωστή η κατάληξη της προσπάθειας πώλησης του 4,5% της Τράπεζας Πειραιώς και των συνοδευτικών warrants από την πορτογαλική BCP.

Όμως, οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις ήθελαν να έχει εκδηλωθεί ισχυρό ενδιαφέρον από ξένα funds. Επομένως, το πιθανότερο είναι ότι το βιβλίο προσφορών θα έκλεινε με επιτυχία.

Υπό άλλες συνθήκες, πιο φυσιολογικές, θα μιλούσαμε για μια μεγάλη συναλλαγή ή ιδιωτική τοποθέτηση, αν προτιμάτε.

Όμως, η κατάσταση στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και στην οικονομία εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερη παρά την εξομάλυνση των τελευταίων μηνών.

Γι' αυτόν τον λόγο η συγκεκριμένη τοποθέτηση έχει μεγαλύτερη σημασία.

Κατ' αρχάς, η συναλλαγή λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο όπου δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά τα αποτελέσματα των stress tests της BlackRock και των κεφαλαιακών αναγκών που θα αναδείξουν για τις τέσσερις συστημικές τράπεζες και φυσικά την Τράπεζα Πειραιώς.

Επομένως, κάποια funds εμφανίζονται διατεθειμένα να λάβουν θέση πριν από αυτό το γεγονός.

Προφανώς, έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους και δεν ανησυχούν, γιατί διαφορετικά θα απείχαν από τη διαδικασία.

Κατά δεύτερον, η έκθεση στη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα από πλευράς ενεργητικού συνεπάγεται μεγαλύτερη έκθεση στη χώρα και στην οικονομία της.

Ποιος λογικός επενδυτής θα αποκτούσε μετοχές και warrants της μεγαλύτερης τράπεζας αν εκτιμούσε ότι οι προοπτικές της οικονομίας θα χειροτερέψουν;

Μάλλον κανένας.

Δεν είναι μυστικό ότι ψηλά στην ατζέντα των υποψήφιων επενδυτών σε ελληνικά περιουσιακά στοιχεία ήταν το πολιτικό ρίσκο.

Η αντίδραση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, των ελληνικών ομολόγων και τώρα η συναλλαγή στην Τράπεζα Πειραιώς επιβεβαιώνει την εκτίμηση που είχαμε διατυπώσει πριν από λίγες εβδομάδες.

Οι ξένοι επενδυτές θεωρούν ότι το πολιτικό ρίσκο έχει μειωθεί, γιατί διαπιστώνουν ότι οι αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις δεν κερδίζουν έδαφος και μάλλον χάνουν συνολικά.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν δίκιο. Μπορεί κάλλιστα να κάνουν λάθος, που θα διαπιστώσουν αργότερα.

Όμως, αυτή είναι η κυρίαρχη άποψη αυτήν την περίοδο.

Επιπλέον, διαπιστώνουν ότι οι κορόνες της κυβέρνησης εναντίον της τρόικας εν όψει της διαπραγμάτευσης για το δημοσιονομικό κενό του 2014 και τα προαπαιτούμενα για τη δόση του 1 δισ. ευρώ εξυπηρετούσαν κυρίως επικοινωνιακούς λόγους.

Οι περισσότεροι ξένοι επενδυτές περιμένουν να γίνει διαπραγμάτευση, η οποία θα καταλήξει σε κάποιου είδους συμβιβασμό μεταξύ της κυβέρνησης και των πιστωτών.

Ο συμβιβασμός, εκτιμούν, θα ανοίξει τον δρόμο για ελάφρυνση του δημοσίου χρέους αργότερα και έξοδο της χώρας στις κεφαλαιαγορές.

Επιπλέον, θα επιβεβαιώσει την εκτίμησή τους ότι το πρόγραμμα εκτελείται και η οικονομία έχει μπει σε τροχιά εξόδου από την ύφεση.

Όπως πάντα, όλα είναι υπό αίρεση.

Όμως, φαίνεται να πιστεύουν ότι το νερό έχει μπει στ' αυλάκι και οι πιο τολμηροί τρέχουν να προεξοφλήσουν το θετικό σενάριο.

Γι' αυτούς λοιπόν τους λόγους, το ενδιαφέρον για ελληνικές κινητές αξίες σε επιλεγμένες εταιρείες, όπως συνέβη με τις μετοχές και τα warrants της Πειραιώς, είναι ισχυρό.

Πέρα από τις ιδιαιτερότητες κάθε τράπεζας και εταιρείας που μπορεί να προσελκύσει επενδυτές.

Πριν από λίγο καιρό ήταν η Μυτιληναίος, τώρα είναι η Τράπεζα Πειραιώς, αύριο θα μπορούσε να είναι η Alpha Bank ή κάποιος άλλος. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των κινήσεων είναι η άποψη των ξένων για την ελληνική οικονομία.

Ιδιαίτερα στις τράπεζες, που είναι «κυκλικό» στόρι.

Dr. Money