Για ολόκληρο το 2012, όπως και για όλη σχεδόν την περίοδο από το 2008, οι fund managers έμειναν μακριά από τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, αφού το σκηνικό δεν ήταν και πολύ ξεκάθαρο και το αυξημένο sovereign risk και η Ελλάδα έκαναν όλο τον κλάδο να υποφέρει.

Η στάση όμως των διαχειριστών έχει αλλάξει από το τέταρτο τρίμηνο του 2012 και τις αρχές του 2013, όπως δείχνουν τα πρόσφατα στοιχεία, αφού η μείωση των φόβων για tail risk και του sovereign risk, επαναφέρει στον επενδυτικό χάρτη τις παλιές αγαπημένες. Αυτό βέβαια δεν αφορά τις ελληνικές τράπεζες οι οποίες είναι εκτός ραντάρ θεσμικών επενδυτών.

Ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος έπειτα από ένα σημαντικό ράλι τιμών και έντονης υπεραπόδοση έναντι του δείκτη Euro Stoxx 50 στις αρχές του χρόνου, είχε υποχωρήσει στο 3μηνο αφού η λύση «αγκάθι» στην Κύπρο επανακαθόρισε την «ατζέντα» των επενδυτών προς το αμυντικότερο.

Αυτό φαίνεται να αρχίζει να αλλάζει τις τελευταίες ημέρες. Σε μια συνεδρίαση στη Γαλλία η Societe Generale και η BNP Paribas, στην Ισπανία η Santander, στην Πορτογαλία η Banco Espirito Santo, BCP και η Banco BPI σημείωσαν κέρδη άνω του 5%.

Η άνοδος των τιμών ωστόσο απλά επιβεβαιώνει ότι το buy side παραμένει υπερ του κλάδου και η πρόσφατη αναταραχή θεωρήθηκε από αρκετούς διαχειριστές ευκαιρία για τοποθετήσεις.

Οι fund managers είναι πλέον overweight για τον κλάδο, αφού οι αναθεωρήσεις των κερδών των τραπεζικών μετοχών αρχίζουν να βελτιώνονται για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια και οι τράπεζες παραμένουν φθηνές σε όρους λογιστικής αξίας (αν και ακριβές σε όρους κερδοφορίας).

Αυτοί που παραμένουν άκρως επιφυλακτικοί για τις τράπεζες και τις αποδόσεις τους είναι οι τραπεζικοί αναλυτές. Το sell side δεν «καλοβλέπει» την άνοδο τιμών αλλά τον κλάδο συνολικά, αφού είτε είναι αρνητικοί ή στην καλύτερη περίπτωση ουδέτεροι. Μάλιστα, ο τραπεζικός κλάδος είναι ο πιο underweight κλάδος ανάμεσα στις ευρωπαϊκές μετοχές από τους αναλυτές όπως δείχνουν τα στοιχεία της Factset.

Οι τραπεζικές συνεχίζουν να επηρεάζονται από την κοινωνική και οικονομική κρίση στη ζώνη του ευρώ. Τα μάκρο δεδομένα, οι βασικές οικονομικές σχέσεις, η δημοσιονομική εξυγίανση, η απομόχλευση και οι σφιχτές πραγματικές συνθήκες χρηματοδότησης της οικονομίας φαίνεται να διατηρούν την ύφεση στο προσκήνιο και να ανακόπτουν τις προοπτικές ανόδου.


Οι παράγοντες που θα επηρεάσουν τις τιμές στο ταμπλό

Οι παράγοντες που θα διαμορφώσουν το κλίμα στις τραπεζικές μετοχές στην Ευρώπη είναι:

• Τα χρέη των κρατών και τα ελλείμματα των προϋπολογισμών,
• Το μέγεθος της απομόχλευσης που ακόμα απαιτείται,
• Το χαμηλότερο κόστος κεφαλαίου που βελτιώνει το προφίλ της κερδοφορίας αλλά και τους δείκτες αποτίμησης με βάσει τα κέρδη,
• Τα ευρωπαϊκά credit spreads “δείχνουν” προς την κατεύθυνση ότι τα επίπεδα των προβλέψεων θα αρχίσουν και πάλι να μειώνονται,
• Η άνοδος της οικονομικής δραστηριότητας που κάποια στιγμή θα έρθει,
• Η περαιτέρω βελτίωση των εκτιμήσεων στα κέρδη ανά μετοχή,
• Η πιστωτική επέκταση που παραμένει σε αρνητικά επίπεδα και εν πολλοίς ανεμική,
• Κάποιοι από τους κινδύνους που έχουν προκαλέσει την αποστροφή των διαχειριστών, αν και υποεκτιμούνται σήμερα, επί της ουσίας παραμένουν.

Αρκετές ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως και οι ελληνικές άλλωστε, βρίσκονται σε αναζήτηση επενδυτών για την ενίσχυση των ιδίων κεφαλαίων τους και σε συνέχεια της απομόχλευσης των ισολογισμών τους. Το γεγονός ότι οι αυξήσεις κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών μπορεί να συμπέσουν χρονικά με άλλες αυξήσεις στην Ευρώπη, θα προσθέσει ένα ακόμα παράγοντα δυσκολίας στις προσπάθειες των ελληνικών τραπεζών.

Ο ευρωπαϊκός κλάδος άλλωστε έχει υποστεί και αυτός ένα άτυπο decoupling με τη διαίρεση των τραπεζών σε Βόρειες και νότιες. Ωστόσο τόσο στην κορυφή όσο και στον πάτο των αποδόσεων από τις αρχές του 2013 είναι οι τράπεζες του Νότου. Οι ελληνικές βρίσκονται στον πάτο ενώ στις πρώτε θέσεις βρίσκεται μια τράπεζα από την Ισπανία, μία από την Ιρλανδία και μία από την Πορτογαλία.

Όπως φαίνεται, οι ελληνικές τράπεζες παρότι επιχειρούν και δραστηριοποιούνται στην ίδια περιοχή με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές τράπεζες, αντιμετωπίζουν τελικά πολύ διαφορετικές οικονομικές συνθήκες. Μια ουσιώδης επενδυτική διαφορά ανάμεσα στις ελληνικές τράπεζες και στις τράπεζες στην Ευρώπη είναι ο χρονικός ορίζοντας δέσμευσης που απαιτείται από τους υποψήφιους επενδυτές.

Είναι κατανοητό σε όλους ότι οι ελληνικές τράπεζες, εκτός ότι παραμένουν άρρηκτα δεμένες στο «άρμα» της ελληνικής οικονομίας, αποτελούν ένα μακροπρόθεσμο story 5ετίας δεδομένων των ΑΜΚ και των warrants που θα εκδωθούν.


***Αναλυτικός πίνακας με τις αποδόσεις ευρωπαικών τραπεζικών μετοχών, δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".