Ουκρανία: Στρατιωτικοί καταγγέλλουν αποστολές αυτοκτονίας χωρίς νόημα

Ακούστηκε ένα ελαφρύ τρέμουλο στη φωνή του πεζοναύτη καθώς αφηγήθηκε τις δολοφονικές μάχες στην ανατολική όχθη του ποταμού Ντνίπρο, όπου τραυματίστηκε πρόσφατα. «Καθόμασταν στο νερό τη νύχτα και μας βομβάρδιζαν με τα πάντα», είπε ο πεζοναύτης Maksym. «Οι σύντροφοί μου πέθαιναν μπροστά στα μάτια μου».

Για δύο μήνες, το Σώμα Πεζοναυτών της Ουκρανίας πρωτοστατεί σε μια επίθεση κατά μήκος του ποταμού Δνίπρο στη νότια περιοχή της Χερσώνας για να ανακαταλάβει εδάφη από τα ρωσικά στρατεύματα, υπενθυμίζουν οι New York Times σε αποκαλυπτικό δημοσίευμα. Η επιχείρηση είναι η τελευταία απόπειρα της Ουκρανίας να παραβιάσει τις ρωσικές άμυνες στο νότο και να αλλάξει τη ροή του πολέμου.

Στρατιώτες και πεζοναύτες που συμμετείχαν, όμως, περιγράφουν την επίθεση ως «βάναυση» και «μάταιη», καθώς κύματα ουκρανικών στρατευμάτων έχουν χτυπηθεί στις όχθες του ποταμού ή στο νερό, πριν ακόμα φτάσουν στην άλλη πλευρά.

Οι συνθήκες είναι δύσκολες, μισή ντουζίνα άντρες που συμμετείχαν στις μάχες είπαν σε συνεντεύξεις, που στα περισσότερα μέρη δεν υπάρχει καν μέρος να σκάψεις για να καλυφθείς. Οι πρώτες προσεγγίσεις τείνουν να είναι ελώδη νησιά με ρυάκια ή λασπωμένα λιβάδια με κρατήρες από βόμβες γεμάτοι με νερό.

Οι στρατιώτες και οι πεζοναύτες έδωσαν μόνο μικρά ονόματα ή ζήτησαν ανωνυμία για λόγους ασφαλείας, και οι διοικητές απέρριψαν σχεδόν όλα τα αιτήματα των μέσων ενημέρωσης να επισκεφθούν στρατιωτικές μονάδες στην περιοχή της Χερσώνας.

Αρκετοί στρατιώτες και πεζοναύτες μίλησαν σε δημοσιογράφους ανησυχώντας για τις υψηλές απώλειες και, όπως είπαν, υπερβολικά αισιόδοξες δηλώσεις αξιωματούχων για την πρόοδο της επίθεσης. Το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είπε ότι δεν ήταν άμεσα δυνατό να σχολιάσει τις κατηγορίες των στρατιωτών αλλά ότι θα δώσει απάντηση σε εύθετο χρόνο.

Μερικές από τις σκληρότερες μάχες έγιναν στο χωριό Κρίνκι, στην ανατολική όχθη, 20 μίλια πάνω από την πόλη Χερσώνα, όπου ουκρανικά στρατεύματα κατέλαβαν μια στενή λωρίδα από σπίτια ψαράδων - το μόνο μέρος όπου κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα «πάτημα».

Τα νέα στρατεύματα που φτάνουν στην ανατολική όχθη πρέπει να πατήσουν πάνω σε σώματα νεκρών στρατιωτών βουτηγμένα στη λάσπη, είπε ο Oleksiy, ένας έμπειρος στρατιώτης που πολέμησε στο Κρίνκι τον Οκτώβριο και έκτοτε πέρασε πολλές φορές το ποτάμι για να βοηθήσει στην απομάκρυνση των τραυματιών.

Μερικοί από τους νεκρούς πεζοναύτες κείτονταν εκεί για δύο μήνες, καθώς οι μονάδες δεν κατάφεραν να ανασύρουν τα πτώματα λόγω του έντονου βομβαρδισμού, είπε ο αξιωματικός Volodymyr που παρευρέθηκε στην κηδεία ενός από τους άνδρες του. του Denys.

«Η αριστερή όχθη είναι πολύ δύσκολη», είπε ο Volodymyr. «Αυτοί που το κάνουν είναι οι πραγματικοί ήρωες, άνθρωποι με μεγάλη θέληση».

Ο Denys, 39 ετών, πέθανε σε ρωσικό όλμο στο Κρίνκι, στην ανατολική όχθη του ποταμού Ντνίπρο. «Ήταν πάντα χαρούμενος, δεν τα παράτησε ποτέ», είπε ένας από τους φίλους του, ο Serhii. «Ήταν πραγματικά ένα από τα λαμπερά αστέρια».

Με την αντεπίθεση της Ουκρανίας να έχει βαλτώσει και τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση να δείχνουν σημάδια περικοπής της βοήθειας, το πέρασμα του ποταμιού παρακολουθείται στενά για ενδείξεις ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει τη δυναμική κατά των ρωσικών δυνάμεων, γράφει η εφημερίδα. Η ελπίδα είναι ότι μπορούν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα αρκετά βαθιά ώστε να απειλήσουν τις οδούς ανεφοδιασμού της Ρωσίας. Το Σώμα Πεζοναυτών, που αναπτύχθηκε σε πλήρη ισχύ φέτος με αρκετές νεοσύστατες ταξιαρχίες, ανέλαβε την αποστολή.

Από την αρχή του πολέμου, οι Ουκρανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να διατηρήσουν μια θετική αφήγηση σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν το ηθικό στο εσωτερικό και την υποστήριξη στο εξωτερικό. Οι αριθμοί των θυμάτων δεν δημοσιεύονται, ούτε λεπτομέρειες για τις αποτυχίες που υπέστησαν τα ουκρανικά στρατεύματα.

Στην περίπτωση του Ντνίπρο, ο Β. Ζελένσκι και άλλοι αξιωματούχοι υπονόησαν πρόσφατα ότι οι πεζοναύτες έχουν αποκτήσει «βάση» στην ανατολική όχθη. Το Υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε μια δήλωση τον περασμένο μήνα ισχυριζόμενο ότι είχαν δημιουργήσει πολλά προπύργια.

Αλλά πεζοναύτες και στρατιώτες που έχουν πάει εκεί λένε ότι αυτές οι μαρτυρίες υπερεκτιμούν την υπόθεση. «Δεν υπάρχουν θέσεις. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως παρατηρητήριο ή θέση», είπε ο Oleksiy. «Είναι αδύνατο να κερδίσεις μια βάση εκεί. Είναι αδύνατο να μετακινήσεις εξοπλισμό εκεί».

«Δεν είναι καν αγώνας επιβίωσης», πρόσθεσε. «Είναι μια αποστολή αυτοκτονίας».

Ο Oleksiy είπε ότι η κακή προετοιμασία και επιμελητεία των Ουκρανών διοικητών είχαν αποδεκατίσει το τάγμα του. Οι τραυματίες έμειναν πίσω λόγω της έλλειψης σκαφών, είπε, και οι βάναυσες συνθήκες έπληξαν το ηθικό και την υποστήριξη των στρατιωτών ο ένας στον άλλον. «Οι άνθρωποι που καταλήγουν εκεί δεν είναι προετοιμασμένοι ψυχολογικά», είπε. «Δεν καταλαβαίνουν καν πού πάνε».

Ο Oleksiy συμφώνησε να αφήσει τους Times να προχωρήσουν στο δημοσίευμα από απογοήτευση για τις απώλειες. «Δεν είδα κάτι τέτοιο στο Μπαχμούτ ή στο Σολεντάρ», είπε, αναφερόμενος σε δύο από τις πιο σκληρές μάχες στο ανατολικό μέτωπο. «Είναι τέτοια σπατάλη».

Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές κατά μήκος των όχθεων του ποταμού που σημειώνονται στον Χάρτη Ελέγχου της Ουκρανίας, ο οποίος γεωτοποθετεί βίντεο από χτυπήματα και στις δύο πλευρές του μετώπου, επιβεβαιώνουν την περιγραφή του. Ο χάρτης δείχνει σφοδρό ρωσικό εναέριο βομβαρδισμό πολλών σημείων διέλευσης κατά μήκος μιας έκτασης 40 μιλίων του ποταμού.

Τα ρωσικά στρατεύματα υφίστανται επίσης μεγάλες απώλειες, κατά πολλούς υπολογισμούς. Ο χάρτης αναφέρει λεπτομερώς πολλαπλά χτυπήματα από ουκρανικό πυροβολικό, ρουκέτες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε ρωσικά στρατεύματα και τεθωρακισμένα σε όλους τους κύριους οικισμούς κατά μήκος της ανατολικής όχθης. Η πόλη Χερσώνα έχει δεχθεί επανειλημμένες ρωσικές επιθέσεις, αλλά αντηχεί και από τις συνεχείς βολές ουκρανικού πυροβολικού.

«Γενικά, βρισκόμαστε σε κυνήγι», είπε ο Yevhen Karas, 36 ετών, αναπληρωτής διοικητής του 14ου ξεχωριστού συντάγματος, ο οποίος επισκεπτόταν μια από τις μονάδες του που επιχειρούσε με drones εναντίον ρωσικών στόχων πέρα από το ποτάμι. Ζήτησε να μην αποκαλυφθεί η τοποθεσία για λόγους ασφαλείας.

«Η κύρια προτεραιότητα είναι το ρωσικό πυροβολικό και η υπεράσπιση των επιχειρήσεων μας», είπε ο Karas. Μετά από δύο μήνες επιχειρήσεων, είπε, οι ρωσικές μονάδες στην περιοχή και το πυροβολικό μεγάλης εμβέλειας έχουν κατασταλεί σε μεγάλο βαθμό. Τα ρωσικά στρατεύματα παρέμεναν γενικά υπό κάλυψη κατά τη διάρκεια της ημέρας και ως αποτέλεσμα κινούνταν μόνο τη νύχτα, είπε.

Ο Κάρας ήταν επικεφαλής μιας εθελοντικής στρατιωτικής ομάδας, της C14, από το 2014, η οποία έχει περιγραφεί ως ακροδεξιά. Το 2016 ενσωματώθηκε ως δύναμη ειδικών επιχειρήσεων στον ουκρανικό στρατό.

Οι πεζοναύτες υπέφεραν, είπε ο Karas, αλλά οι ουκρανικές επιθέσεις αναστάτωσαν τους Ρώσους διοικητές, οι οποίοι έφεραν πίσω από το μέτωπο της Zaporizhzhia μια αερομεταφερόμενη μονάδα για να ενισχύσουν την άμυνα.

«Φοβούνται πολύ ότι η Ουκρανία αυτόν τον μήνα, ή την άνοιξη ή το καλοκαίρι, θα απελευθερώσει νέα εδάφη» την ανατολική όχθη, είπε, προσθέτοντας ότι παρακολούθησε ραδιοφωνικές υποκλοπές ρωσικών επικοινωνιών.

Ακόμη και μικρά εδαφικά κέρδη θα έδιναν στην Ουκρανία τη δυνατότητα να χτυπήσει τις οδούς ανεφοδιασμού της Ρωσίας προς την Κριμαία, συμπλήρωσε. Ωστόσο, προς το παρόν, η επιχείρηση διέλευσης του ποταμού δεν επικεντρώθηκε σε μια σημαντική προώθηση, αλλά στο να σκοτωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Ρώσοι στρατιώτες, είπε.

Τα drones αποδείχτηκαν κρίσιμα σε αυτόν τον αγώνα, παρέχοντας αναγνώριση και καθοδήγηση πυροβολικού, ενώ στοχεύουν όλο και περισσότερο στρατεύματα. Ένα drone καμικάζι είναι φθηνότερο και πιο ακριβές από τις ακριβές οβίδες πυροβολικού, στις οποίες υπάρχουν όλο και περισσότερο ελλείψεις, είπε ο διοικητής της μονάδας, Dzhmil, 37 ετών.

«Διαβάζουμε τις εφημερίδες και ξέρουμε ποιος μας βοηθά και ότι όλα έχουν ένα τίμημα», είπε, αναφερόμενος στις αυξανόμενες συζητήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη σχετικά με τη βοήθεια προς την Ουκρανία. 

Ουκρανικές μονάδες πυροβολικού και drone ήταν καλά τοποθετημένες κατά μήκος της δυτικής όχθης του ποταμού, η οποία έχει το πλεονέκτημα του υψηλότερου υψόμετρου από την ανατολική όχθη και επιτρέπει την πρόσβαση σε προμήθειες και υλικοτεχνική υποστήριξη, είπε ο Karas.

Ωστόσο, ακόμα και εάν το ρωσικό πυροβολικό έχει κατασταλεί σε ορισμένες περιοχές, οι Ρώσοι έχουν ανταπαντήσει με καταστροφικούς εναέριους βομβαρδισμούς, ρουκέτες και πλήθος drones.

Ο πεζοναύτης Maksym, ο οποίος αναρρώνει στο νοσοκομείο αφού τραυματίστηκε στο Κρίνκι τον Νοέμβριο, είπε ότι οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και τα πυρά αρμάτων μάχης, πυροβολικού και όλμων ήταν τόσο έντονα που η διμοιρία του δεν μπορούσε να βγει από τα υπόγεια όπου είχαν καταφύγει οι στρατιώτες.

Αφού σκοτώθηκαν τρεις άνδρες σε αεροπορική επιδρομή, η διμοιρία έλαβε εντολή να εκκενώσει. Μετατράπηκε σε μια χαοτική και καταστροφική υποχώρηση. Οι στρατιώτες δέχθηκαν πυρά οβίδων καθώς έφτασαν στην όχθη του ποταμού στο σκοτάδι, όπου τους είπαν ότι πρέπει να περιμένουν τρεις ώρες για να τους παραλάβουν τα σκάφη.

«Ήταν ένας βάλτος γεμάτος κρατήρες με νερό», είπε ο Maksym. «Δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουμε να σκάψουμε όσο πιο βαθιά μπορούσαμε».

«Όλοι ήταν ήδη τραυματισμένοι εκείνη τη στιγμή», είπε. Ήρθε ένα σκάφος, σε διαφορετική αποστολή, και πήρε τους πιο βαριά τραυματίες.

Καθώς περίμεναν περισσότερα σκάφη, ρωσικά αεροπλάνα βομβάρδισαν την όχθη του ποταμού με βόμβες που άνοιξαν μεγάλες τρύπες στη γη. Άλλη μια βάρκα έφτασε και πήρε άλλους πέντε τραυματίες. Ο Maksym έπρεπε να περιμένει άλλα 40 λεπτά για το επόμενο σκάφος.

«Η αριστερή όχθη ήταν σαν το "καθαρτήριο"», είπε. «Δεν έχεις πεθάνει ακόμα, αλλά δεν νιώθεις ζωντανός».

Από τους 10 άνδρες στη διμοιρία του, οι μισοί ήταν νεκροί ή αγνοούμενοι, είπε. «Κανένας δεν επέζησε χωρίς να τραυματιστεί».