Τσίπρας: Κρίσιμη συγκυρία διότι «πολιτική δεν είναι μόνο το ΤikTok»

«Δεν θα κάνω rebranding, θα συνεχίσω να υπηρετώ τις αξίες που με έφεραν στο πολιτικό προσκήνιο, όχι από την πρώτη γραμμή αλλά μέσω παραγωγής πολιτικής».

Με τη φράση αυτή, μιλώντας στο Φόρουμ των Δελφών, ο Αλέξης Τσίπρας τερμάτισε σενάρια περί διαφορετικής ιδεολογικής τοποθέτησής του, διατηρώντας τις αξίες του αλλά και την εμπειρία από τη 15χρονη, έντονη, όπως είπε, παρουσία του στην πρώτη γραμμή.

«Εχω παραιτηθεί από πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όχι από την πολιτική. Είμαι ενεργός, είμαι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε σημαντική παρακαταθήκη, θέλω να εξηγήσω πλευρές που δεν εξηγήθηκαν», υπογράμμισε.

Επιμένοντας αρκετές φορές στην ανάγκη παραγωγής πολιτικής, την οποία, όπως είπε, θα επιχειρήσει πλέον μέσω του Ινστιτούτου που ετοιμάζει, έριξε κι ένα υπονοούμενο που αφορούσε πρωτίστως τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος εισήγαγε αυτής της μορφής την επικοινωνία και, δευτερευόντως, (ή «καθόλου», κατά συνεργάτες του) τη σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν είναι μόνο το TikTok πολιτική», είπε. Εξηγώντας ότι η πολιτική απαιτεί «οράματα και αξίες» και, μάλιστα, αυτό έθεσε ως βασικό στοίχημα για την κεντροαριστερά, σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ενόψει μάλιστα των ευρωεκλογών, επισήμανε:

«Έχουμε μάχη όχι μόνο ανάμεσα στη δεξιά και στην αριστερά, το διακύβευμα αφορά τις πρώτες θέσεις ακροδεξιών κομμάτων. Ακόμα και στην Πορτογαλία, που ποτέ δεν υπήρχε ισχυρή ακροδεξιά, τώρα καταγράφεται ποσοστό 17-18%.

Οι απαντήσεις γι' αυτή την εξέλιξη είναι:

• Πρώτον, εδώ και 15 χρόνια η Ευρώπη περνά μέσα από αλλεπάλληλες κρίσεις που προκαλούν ανασφάλεια και φόβο, ο οποίος με τη σειρά του σπρώχνει μεγάλο μέρος πληθυσμού σε απλουστευτικές βεβαιότητες.
• Δεύτερον, έχουμε υποχώρηση της πολιτικής, πολλοί νομίζουν ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε δεξιά-αριστερά.

Αρα, η αριστερά οφείλει να δώσει πειστικές απαντήσεις στα της ανασφάλειας. Όχι με την έννοια του ‘πηλίκιου', αλλά να ξέρει ο πολίτης ότι θα μπει στο τρένο και θα φτάσει στον προορισμό του, ότι δεν θα σφάζουν γυναίκες έξω από αστυνομικά τμήματα, ότι θα υπάρχουν δημόσια αξιοπρεπή νοσοκομεία και σχολεία, ότι θα έχει στέγη. Να δει τη γεωπολιτική ασφάλεια, επίσης, που παράγει φόβους».

Ειδικά για την Ελλάδα, ο κ. Τσίπρας τόνισε:

«Εδώ το διακύβευμα είναι να επανισορροπήσει το πολιτικό σύστημα, δηλαδή να υπάρχει αξιωματική αντιπολίτευση που μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις την κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση έχει τώρα φθορά για γεγονότα που έγιναν ένα χρόνο πριν. Ο κ. Μητσοτάκης τρέχει μόνος του χωρίς αντίπαλο και κινδυνεύει να έρθει δεύτερος. Και δείχνει περισσότερη αλαζονεία από όση εκ φύσεως διαθέτει. Το βράδυ των ευρωεκλογών φοβάμαι ότι θα έχουμε εικόνα φοιτητικών εκλογών, όπου όλοι θα εμφανίζονται ότι νίκησαν».

Επίσης, ο κ. Τσίπρας απάντησε ως εξής στις ερωτήσεις που δέχθηκε:

Για την πορεία της οικονομίας και την κατάσταση της κοινωνίας

«Σε επίπεδο μακροοικονομικών μεγεθών έχουμε θετικά μεγέθη, οι προϋποθέσεις βέβαια είχαν τεθεί, όπως λένε όλοι οι οίκοι αξιολόγησης, την περίοδο 2015-2019, με τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τη ρύθμιση του χρέους και το ‘μαξιλάρι’.

Η ανησυχία μου πηγάζει από τα μεσομακροπρόθεσμα στοιχεία. Αν αναλύσετε θετικά χαρακτηριστικά (του 2023), το 70% του ρυθμού ανάπτυξης πηγάζει από την ατομική κατανάλωση, έχουμε σημαντική μείωση ρυθμού μεταβολής επενδύσεων και σημαντική μείωση σε ξένες επενδύσεις. Έχουμε το σαράκι του υψηλού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών που δείχνει ότι το παραγωγικό μοντέλο δεν είναι ανταγωνιστικό.

Οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης δεν διαχέονται στην ελληνική κοινωνία. Η ακρίβεια (που κανείς πια δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι εισαγόμενη) δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες για τα μικρομεσαία εισοδήματα.
Θέλουμε να μείνουμε Ευρώπη αλλά και να γίνουμε Ευρώπη».

Για τα απομνημονεύματα του Β. Σόιμπλε

«Ο Σόιμπλε είχε μία εμμονή με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ για να κρύψει δικές του αδυναμίες, την τεράστια ευθύνη της Γερμανίας για τη χρηματοπιστωτική κρίση.

Θέλησε να ρίξει όλο το πολιτικό βάρος στην Ελλάδα, διότι αυτό ήταν ένας ιδιόμορφος λαϊκισμός. Μετά δεν μπορούσε να μετακινηθεί από αυτό. Ζήσαμε παράλογες καταστάσεις, όπως να μην μπορούμε μείωση ΦΠΑ σε πέντε ελληνικά νησιά.

Οι “βάστα Γερούν” στήριξαν τις θέσεις του εναντίον μου, το ενδιαφέρον όμως είναι ότι αυτό που οι ίδιοι ονόμασαν ‘κωλοτούμπα’, ο ίδιος το χαρακτήρισε αξιοπρόσεκτο ελιγμό που είχε αποτελέσματα.

Η Ελλάδα κατάφερε το 2018 αυτό που κανείς δεν περίμενε το 2015: να παραμείνει στην ευρωζώνη, να ολοκληρώσει τα προγράμματα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και να βγει στις αγορές εξασφαλίζοντας αναδιάρθρωση χρέους για τουλάχιστον μία δεκαετία ακόμα. Αυτά δεν ήταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το '15».

Για την ευρωπαϊκή Άμυνα και τους εξοπλισμούς

«Η έννοια της γεωπολιτικής ασφάλειας προφανώς εξαρτάται από αποτρεπτικές ικανότητες αλλά κυρίως από τη διπλωματία και την εξωτερική πολιτική. Άρα η στρατηγική αυτονομία Ευρώπης είναι η κρίσιμη έννοια. Σ' αυτό το πλαίσιο ναι, θα έβλεπα ανάγκη ενίσχυσης της άμυνας.

Όμως: έχουμε δύο πολέμους, Ουκρανία και Παλαιστίνη. Δεν υπάρχει καμία πρωτοβουλία από την ΕΕ για την εξυπηρέτηση των δικών της στόχων. Για ειρήνη και σταθερότητα.

Θα έπρεπε να είναι πιο δραστήρια στις διπλωματικές πρωτοβουλίες, για εκεχειρία στη Γάζα, σε κρίσεις στην Κύπρο (ούτε απεσταλμένο δεν έχει), στα Δυτικά Βαλκάνια.

Το ευρωομόλογο είναι εργαλείο αλληλεγγύης και συνεκτικότητας για μεγάλες προκλήσεις εποχής: άμυνα, κλιματική κρίση, ασφαλιστικά συστήματα (η Ευρώπη γερνάει)».

Για τα ελληνοτουρκικά

“Η Τουρκία έχει μία σαφή στρατηγική, ψάχνουμε να βρούμε ποια είναι η δική μας. Σ’ αυτή τη φάση διάγουμε μία περίοδο αποκλιμάκωση της έντασης την οποία η Τουρκία αξιοποιεί για νέες σχέσεις με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και χώρες της περιοχής. Είναι ισχυρή περιφερειακή δύναμη: την ίδια στιγμή που είναι στο ΝΑΤΟ συνομιλεί με Ρωσία.

Εμείς πώς φανταζόμαστε τη χώρα μας να συμβιώνει με έναν όλο πιο ισχυρό γείτονα; Θέλουμε να αναβάλλουμε προοπτική δίκαιης βιώσιμης λύσης διαφορών μας; Θέλουμε να επισπεύσουμε με παραχωρήσεις;
Δεν είναι σαφής η στρατηγική, επί δικής μας κυβέρνησης ήταν.

Θα έπρεπε να αξιοποιήσουμε τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ ώστε να τη δεσμεύουμε σε ένα πλαίσιο στη βάση διεθνούς δικαίου.

Χάνουμε χρόνο. Πρέπει συνδέσουμε την προοπτική της Χάγης με αναθεώρηση ευρωτουρκικών σχέσεων”.

Για τον Ντ. Τραμπ

“Η Ευρώπη θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο για τις δικές της αδυναμίες παρά για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μία επανεκλογή του Τραμπ θα είναι δυσάρεστη εξέλιξη στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Ο Τραμπ έχει έναν κυνικό τρόπο να υλοποιεί πολιτικές που θεωρεί επωφελείς για ΗΠΑ, το θέμα είναι η δική σου στρατηγική να επωφεληθείς. Εμείς κυβερνήσαμε επί Τραμπ, είχαμε επιτυχίες (East Med) και αποτυχίες (τουρκολιβυκό, Ορουτς Ρέις, αδιαφορία για Εβρο).