Την «Ανάσταση» της χώρας θα κλίνει σε όλες τις πτώσεις η κυβέρνηση το επόμενο, καθοριστικό για όλα, δίμηνο. Εάν δεν ήταν η επίσης κρίσιμη φάση στην οποία έχει εισέλθει το «σκοπιανό» και η προκλητικότητα της Τουρκίας, το τρίπτυχο τέταρτη αξιολόγηση-χρέος-καθαρή έξοδος από το μνημόνιο θα μονοπωλούσε τη δραστηριότητα του Μαξίμου.
Έστω κι έτσι, με απρόβλεπτο παράγοντα την συμπεριφορά του «Σουλτάνου» και με κορύφωση των συζητήσεων για συμφωνία στην ονομασία της ΠΓΔΜ, το κυβερνητικό επιτελείο ρίχνει πλέον το βάρος στα της οικονομίας.
Και για έναν επιπλέον λόγο, πέραν του προφανούς: διότι το στοίχημα της (καθαρής) εξόδου από τα μνημόνια εξακολουθεί να ενώνει τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, των οποίων η σχέση τραυματίσθηκε βαριά από την εξέλιξη του «σκοπιανού». Όπερ, ακόμη κι αν βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας και έλθει στη Βουλή για έγκριση, ο Πάνος Καμμένος (εκτιμάται ότι) δεν θα βάλει τρικλοποδιά στην κυβερνητική πλειοψηφία. Κοινώς, δεν θα ρίξει την κυβέρνηση λίγο πριν κριθεί το μεγάλο στοίχημα της εξόδου από την κρίση.
«Καθαρή» αλλά όχι αυτοδύναμη η έξοδος
Ο Αλέξης Τσίπρας και τα κεντρικά κυβερνητικά στελέχη δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους για την έκβαση του στοιχήματος, παρότι στον δημόσιο λόγο τους προτιμούν να την προβάλλουν ως «συγκρατημένη».
Θα είναι καθαρή η έξοδος; «Ναι. Η προληπτική γραμμή στήριξης και τα περί υβριδικού μεταμνημονιακού μοντέλου ‘παίχτηκαν΄ κυρίως από εγχώριους πολιτικούς κύκλους που πασχίζουν να μας ρίξουν από την πρώτη στιγμή», τονίζει κορυφαίος υπουργός και εκ των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού.
Εκτιμά δε, ότι ο όρος «καθαρή έξοδος» είναι έτσι κι αλλιώς συζητήσιμος, δεδομένου ότι για την επόμενη, του μνημονίου, ημέρα, οι θεσμοί και η κυβέρνηση συμφώνησαν τον περσινό Ιούνιο (στο Eurogroup για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης) και υλοποιούν τώρα το «μαξιλάρι ρευστότητας» (buffer cash) για τις τυχόν χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας.
«Αν το πάρετε κυριολεκτικά, τον ερχόμενο Αύγουστο δεν θα βγούμε μόνοι κι ανεξάρτητοι στις αγορές, αλλά με την ασφάλεια του ‘μαξιλαριού’. Η έξοδος άρα δεν θα είναι ‘καθαρή’ με την απόλυτη έννοια, αλλά δεν θα έχει καμία σχέση με ένα νέο, ουσιαστικά, μνημόνιο που απεργάζονταν εντός και εκτός χώρας ‘κάποιοι’», αναφέρει ο ίδιος υπουργός.
Βραχνάς τα μέτρα 2019-2020
Οι κυβερνητικοί επιτελείς, πάντως, δίνουν μεγάλη (τεράστια...) σημασία στις παράλληλες συζητήσεις με τους θεσμούς για την λείανση ή και ακύρωση των επώδυνων μέτρων που ελήφθησαν για τη διετία 2019-2020 λόγω της επιμονής του ΔΝΤ.
Μία επιτυχία πάνω σ΄ αυτό σε συνδυασμό με την (σταδιακή) επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και την (επίσης σταδιακή) αύξηση του κατώτατου μισθού, θα είναι τα στοιχεία που, όπως λένε, θα σηματοδοτήσουν την «επιστροφή στην κανονικότητα», έστω και ... σταδιακά. Έτσι ώστε η κυβέρνηση Τσίπρα να μπορεί να πει (και να πείσει) τους πολίτες ότι τερμάτισε την οκταετή επιτροπεία και οδηγεί τη χώρα «στο ξέφωτο» και αρχίζει μία σαφώς δύσκολη «εποπτεία» των στόχων (δημοσιονομικών, μεταρρυθμίσεων κλπ) που όμως ακολουθήθηκε και σε όλες τις χώρες που βγήκαν από τα δικά τους μνημονιακά προγράμματα.
Περιλαμβάνει και... γραβάτα το σχέδιο;
Τα μηνύματα από τους έξω θεωρούνται «λίαν ενθαρρυντικά». Ειδικά για το χρέος, η εξέλιξη που περιέγραψε Handelsblatt επέτεινε την αισιοδοξία, καθώς μιλά για σχέδιο επιπλέον ελάφρυνσης που θα συνδεθεί με την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας έως το 2050, ενώ φέρει την υπογραφή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και της Γαλλίας.
Το ίδιος δημοσίευμα εμφανίζει «πιο προχωρημένες» τις γαλλικές προτάσεις (σ.σ. ο Μακρόν εισηγήθηκε άλλωστε πέρυσι το περίφημο “γαλλικό κλειδί” που συνδέει χρέος με ανάπτυξη). Όπως αναφέρει, «οι Γάλλοι προτείνουν πάγωμα εν μέρει της αποπληρωμής δανείων 25 δισ. ευρώ, πετυχαίνοντας έτσι μέσο όρο παράτασης των ωριμάνσεων κατά 12 χρόνια. Επιπλέον, προβλέπεται να μπει πλαφόν 2% στα επιτόκια των δανείων διάσωσης της Αθήνας, κάτι που θα αντιστοιχούσε σε ελάφρυνση ύψους 18 δισ. ευρώ».
Αναφορές που, σύμφωνα με πρωθυπουργικό συνεργάτη, αφήνουν ορθάνοικτο το ενδεχόμενο… να φορέσει γραβάτα ο Αλέξης Τσίπρας: κίνηση που δεν συνδέεται με τις ενδυματολογικές του προτιμήσεις (οι οποίες ουδένα ενδιαφέρουν άλλωστε), αλλά με την γνωστή δέσμευσή του ότι θα το πράξει όταν υπάρξει αποδοτική συμφωνία για το χρέος.