Το θέμα είναι γνωστό: πρώην βουλευτές διεκδικούν και κερδίζουν δικαστικώς αναδρομικά δεκάδων χιλιάδων ευρώ έκαστος, αδιαφορώντας για τη δεινή οικονομική κατάσταση των κοινών θνητών -και της χώρας.
Έγινε (και θα γίνεται...) πολύς λόγος για την ηθική πτυχή της διεκδίκησης. Πλην όμως, ουδείς μιλά για τον θεσμικό μανδύα που άπλωσαν οι «300» του 1975, το περίφημο Ζ' Ψήφισμα του 1975, ώστε να είναι νόμιμη αυτή η διεκδίκηση.
Κι επειδή το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα με τη διεκδίκηση περίπου 50 εκατ. ευρώ από 160 «πρώην» εθνοπατέρες και μητέρες, η κυβέρνηση έχει τη μοναδική ευκαιρία να αναλάβει πρωτοβουλία αλλαγής του εν λόγω πλαισίου.
Εάν το πράξει και την ακολουθήσει η αντιπολίτευση, καλώς. Εάν το επιχειρήσει και προσκρούσει σε τείχος άρνησης, απλώς θα πέσουν πολλές μάσκες. Εάν δεν το αγγίξει καν, το πρόβλημα θα περάσει στην ίδια -όπως ομολογούν ουκ ολίγα στελέχη της.
Η ιστορία εν ολίγοις:
Ένα χρόνο μετά την πτώση της δικτατορίας, σε ένα έντονα φορτισμένο πολιτικό περιβάλλον και υπό εντελώς διαφορετικές οικονομικές συνθήκες, οι «300» νεοεκλεγέντες βουλευτές, μετά από επτά χρόνια «γύψου», κλήθηκαν να ψηφίσουν το πρώτο Μεταπολιτευτικό Σύνταγμα της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτής της Συνταγματικής διαδικασίας, «πέρασαν» και μία ρύθμιση που απέκτησε αυξημένη νομική ισχύ, ακριβώς επειδή εντάχθηκε στο προοίμιο του Συντάγματος. Η ρύθμιση αυτή, που τιτλοφορήθηκε Ζ' Ψήφισμα, εξομοίωσε τις αποδοχές των βουλευτών με εκείνες του Προέδρου του Αρείου Πάγου.
Εκτοτε, το Σύνταγμα αναθεωρήθηκε τρεις φορές, αλλά το Ζ’ Ψήφισμα παρέμεινε ως είχε. Ως εκ τούτου, κάθε φορά που οι αποδοχές των δικαστικών αυξάνονταν, οι βουλευτές ζητούσαν την εξομοίωση χωρίς να παρανομούν, δε.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης και πριν ξεσπάσει η μνημονιακή καταιγίδα, οι συνταξιούχοι βουλευτές επικαλέσθηκαν ουκ ολίγες φορές αυτό το Ψήφισμα για να κερδίσουν όχι μόνο αυξήσεις στις συντάξεις τους αλλά και τα αναδρομικά που προέκυπταν από τη στιγμή που αυτές «πάγωσαν».
Τώρα είναι σειρά της κυβέρνησης Τσίπρα να έλθει αντιμέτωπη:
Πρώτον, με την απόδοση των αναδρομικών.
Δεύτερον, με την «τύχη» του Ζ' Ψηφίσματος.
Ως προς το πρώτο, το υπουργείο Οικονομικών ξεκαθάρισε χθες ότι δεν θα εκδώσει την υπουργική απόφαση για να αποδοθούν τα αναδρομικά στους 100 πρώην εθνοπατέρες και εθνομητέρες που διεκδίκησαν και κέρδισαν δικαστικά 15 εκατ. ευρώ.
Η ΝΔ και η ΔΗΣΥ καταφέρθηκαν εναντίον των διεκδικήσεων, με την Πειραιώς να προειδοποιεί πως όποιος πρώην βουλευτής της λάβει αναδρομικά θα τεθεί εκτός κόμματος.
Τα δύο κόμματα του πρώην δικομματισμού, όμως, δεν εξηγούν γιατί επέτρεψαν να παραμείνει το νομικό πλαίσιο, το οποίο επιτρέπει στους πρώην βουλευτές να διεκδικούν και να κερδίζουν αναδρομικά ύψους δεκάδων χιλιάδων ευρώ, σε μία χώρα που δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο η κρίση.
Ως προς το δεύτερο, η κυβέρνηση έχει ένα υπερόπλο στο συρτάρι της: την προγραμματισμένη Αναθεώρηση του Συντάγματος. Ας προτείνει την κατάργηση ή τροποποίηση του Ζ’ Ψηφίσματος.
Και τότε θα φανεί εάν ο πολιτικός κόσμος πιστεύει πως το εν λόγω Ψήφισμα είναι γραμμένο «σε πέτρα», με υποχρεωτική τη διαιώνισή του.