Διϋπουργική για Στρατηγικές Επενδύσεις εν μέσω Αυγούστου

Μία μεγάλη διϋπουργική σύσκεψη στρατηγικών επενδύσεων που προγραμματίζεται για την Παρασκευή δείχνει την πρόθεση της κυβέρνησης να τρέξει το (καθοριστικό) θέμα των επενδύσεων.

Τη σύσκεψη φέρεται να συγκαλεί ο υπουργός Οικονομίας-Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου και, σύμφωνα με την avgionline, αφορά εγκρίσεις συγκεκριμένων μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.

Η σύνθεση είναι ενδεικτική των προθέσεων: Αλέκος Φλαμπουράρης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιώργος Σταθάκης, Χρήστος Σπίρτζης, Νίκος Παππάς, Στέργιος Πιτσιόρλας.

Αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας επιμένει ότι στη διάρκεια της πολύμηνης διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση εκπονήθηκαν σημαντικά επενδυτικά σχέδια, τα οποία έμειναν «στο περίμενε» μέχρι να κλείσει η συμφωνία στο Eurogroup.

Από τις 15 Ιουνίου και μετά, σημειώνει, «τα συρτάρια άνοιξαν» και κάποια από τα εν λόγω σχέδια πήραν τον δρόμο των αποφάσεων.

Ανάπτυξη με χρέος ή άνευ;

Το κεφάλαιο «επενδύσεις» παραμένει στην κορυφή των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, έστω και αν οι επιτελείς μοιράζονται ανάμεσα σε δύο οπτικές:

* Η μία θεωρεί την ανάπτυξη πρωταρχικής σημασίας και τοποθετεί σε δεύτερο πλάνο τη ρύθμιση του χρέους. Το επιχείρημα: μόνο έτσι η χώρα και η κοινωνία θα δουν άμεσα αποτελέσματα («στην τσέπη») ενώ οι θεσμοί θα προσέλθουν στη συζήτηση για το χρέος «από άλλη βάση».

* Η άλλη προτάσσει τις αποφάσεις για το χρέος, θεωρώντας ότι χωρίς αυτές δεν θα υπάρξει προσέλκυση σημαντικών (μεγάλων) επενδύσεων. Στην ουσία, όπως λένε οι υποστηρικτές της, μία άμεση λύση στο χρέος θα απελευθερώσει μεγάλες επενδυτικές συμφωνίες που, με τη σειρά τους, θα «εκτινάξουν» την ανάπτυξη και, επομένως, «καταλήγουμε στο ίδιο ζητούμενο».

Οι μετέχοντες στη σύσκεψη της Παρασκευής είναι φορείς των δύο απόψεων. Η κίνηση του κ. Παπαδημητρίου ωστόσο να τη συγκαλέσει δείχνει ότι δεν πρόκειται για... διαμετρικά αντίθετες απόψεις και, σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου για συζητήσεις περί της ορθότητάς τους.

Το θέλουμε... το ΔΝΤ;

Οι υποστηρικτές της πρώτης οπτικής, πάντως, προσθέτουν και άλλη μία παράμετρο: το ΔΝΤ, λένε, είναι έτοιμο να εγείρει νέες απαιτήσεις (όπως νέα μείωση αφορολόγητου-συντάξεων), τις οποίες θα ρίξει στο τραπέζι της νέας διαπραγμάτευσης για τις επόμενες αξιολογήσεις, εάν... μπει στο πρόγραμμα. Και για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να υπάρξει η απόφαση για το χρέος.

Το ερώτημα λοιπόν που προβάλλουν ως ρητορικό είναι εάν συμφέρει τη χώρα («και δευτερευόντως την κυβέρνηση»...) να συμβεί αυτό.

Η απάντηση παραπέμπει σε (άλλον έναν) δύσκολο διαπραγματευτικό μαραθώνιο, που θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο.