Κυβέρνηση: Η ώρα των αποφάσεων έχει έλθει για την Ευρώπη

Σε μία επιθετική ανακοίνωση προς το ΔΝΤ και το Βερολίνο κατέληξε η χθεσινή, υπό τον Αλέξη Τσίπρα, τετράωρη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, από την οποία ωστόσο λείπει το δια ταύτα: πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση στην περίπτωση που δεν δώσει λύση για το χρέος και το QE ούτε το Eurogroup της 15ης Ιουνίου ούτε η Σύνοδος Κορυφής μετά από μία εβδομάδα.

Όπως αναφέρουν μέλη του οργάνου, η λέξη «ρήξη» δεν ακούστηκε ως απειλή ή προοπτική, τόσο από τα κυβερνητικά στελέχη όσο και από τα κομματικά. Ακόμη και οι... συνήθεις ύποπτοι, όπως ο Νίκος Φίλης ή η Τασία Χριστοδουλοπούλου, δεν εισηγήθηκαν στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό «να τα σπάσουμε» με τους δανειστές, επικαλούμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης.

Στο άκουσμα, πάντως, της υποχρέωσης να νομοθετηθούν (με τροπολογία) νέες μειώσεις στις συντάξεις το 2022, ύψους 90 εκατ. ευρώ, υπήρξε «ξέσπασμα» από στελέχη που είναι και βουλευτές: αφενός, ζήτησαν να γίνει συζήτηση στην κοινοβουλευτική ομάδα και, αφετέρου, αναρωτήθηκαν (όπως η κ. Χριστοδουλοπούλου) «μέχρι πού θα φτάσουν οι απαιτήσεις των δανειστών, την ώρα που οι ίδιοι δεν τηρούν τις δικές τους δεσμεύσεις».

Αν όχι και σε επίπεδο κορυφής, τι;

Από τις πληροφορίες προκύπτει επιπλέον ότι το Μαξίμου προκρίνει μία «καλή αλλά όχι τέλεια» συμφωνία στο Eurogroup και όχι την παραπομπή του θέματος στη Σύνοδο Κορυφής για πολιτική λύση.

«Αν δεν υπάρξει λύση ούτε σε επίπεδο ηγετών μετά τι θα κάνουμε; Επιστροφή στο Eurogroup του Ιουλίου "με το μαχαίρι στον λαιμό";», είναι το ερώτημα, δεδομένου ότι στα μέσα Ιουλίου πρέπει η χώρα να εκπληρώσει δανειακές υποχρεώσεις άνω των 7 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με πηγές, άλλωστε, τη θέση «να βρεθεί λύση στο Eurogroup» υποστήριξε και ο Εμ. Μακρόν σε μία από τις τελευταίες συζητήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό.

Η τελική θέση με την οποία θα προσέλθει η κυβέρνηση στο Eurogroup είναι «καθαρή λύση που θα εγγυάται την ανάπτυξη και τη βιώσιμη έξοδο στις αγορές».

Δεν αποσαφηνίσθηκαν ωστόσο τα όρια του συμβιβασμού, με το επιχείρημα ότι «οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται». Διεφάνη πάντως ως στόχος η «κατά τι» βελτίωση της πρότασης που είχε παρουσιασθεί (και απορριφθεί από την ελληνική πλευρά) στην προηγούμενη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

Η δέσμευση της κυβέρνησης (όπως αναφέρεται στην απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας) ότι αν αποχωρήσει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα-αντίμετρα από την 1η Ιανουαρίου 2019, δεν κομίζει κάτι καινούργιο, αφού την έχει ήδη υπερπροβάλει ο κ. Τσίπρας και όλα τα κυβερνητικά στελέχη.

«Καλύτερα χωρίς το ΔΝΤ»

Όσο για τη «στροφή» του ΔΝΤ, όπως εκφράστηκε και επισήμως χθες από την Κριστίν Λαγκάρντ; «Δεν θα ζητήσουμε να μείνει ή να φύγει, θέλουμε λύση», απαντά κυβερνητικό στέλεχος και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Την εκδοχή «καλύτερα να φύγει τώρα το ΔΝΤ -με την ευρωπαϊκή πλευρά μπορούμε να συνεννοηθούμε καλύτερα» στήριξαν τα περισσότερα στελέχη του κόμματος χθες, ενώ η ίδια άποψη αποδίδεται και στον κ. Τσίπρα.

Εν προκειμένω, στην απόφαση του οργάνου επιχειρείται «επίθεση» στο Ταμείο αλλά και στο Βερολίνο για το μπλοκάρισμα της λύσης, μέσα από δύο σημεία:

* Γίνεται για μια ακόμα φορά φανερό ότι το ΔΝΤ, όσο κι αν θέλει να πείσει για το αντίθετο, απαιτεί μόνο την υλοποίηση «μεταρρυθμίσεων» λιτότητας, ενώ υποχωρεί άτακτα κάθε φορά που έρχεται η στιγμή να συζητηθεί το θέμα του ελληνικού χρέους. Πρόκειται για μια θέση που αν διατηρηθεί ως το τέλος, θα επιφέρει άλλο ένα καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία του.

* Ανεξάρτητα από τη στάση του ΔΝΤ, η ώρα των αποφάσεων έχει έρθει για την Ευρώπη. Η Ελλάδα έχει τηρήσει πλήρως τα συμφωνηθέντα και το ίδιο περιμένει να κάνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Μια διέξοδος καθαρής λύσης για το χρέος, που θα το καθιστά βιώσιμο με βάση τις αναλύσεις όλων των θεσμών, συμπεριλαμβανομένης και της ΕΚΤ, δεν θα αποτελεί νίκη ελληνική αλλά νίκη ευρωπαϊκή.

Οι εταίροι μας πρέπει αυτό να το κατανοήσουν και ιδιαίτερα η γερμανική πλευρά, από την οποία αναμένουμε αντί για κλιμάκωση αντιπαράθεσης, με διαρροές και λεκτικές προκλήσεις, να συμβάλει εποικοδομητικά για μια λύση οριστικής υπέρβασης της ελληνικής κρίσης.