Με “διορθώσεις” στη διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης έκλεισε η τρίτη ημέρα των εντατικών διαβουλεύσεων με τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών, ενώ παραμένει ασαφές το πότε αυτές θα ολοκληρωθούν -ή θα διακοπούν.
Αν και με προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος φωτογράφισε χθες τις βασικές “προσαρμογές” που ζυμώνει το Μαξίμου, σε σχέση με τις μέχρι πρότινος διαβεβαιώσεις:
1. “Υπάρχει η πιθανότητα” -όπως είπε- κάποια από τα προαπαιτούμενα να ψηφιστούν πριν από την ολοκλήρωση όλων των απαραίτητων διαδικασιών για τη δεύτερη αξιολόγηση, παρότι η βασική θέση της κυβέρνησης, έτσι όπως εκφράστηκε από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, δεν αλλάζει. (σ.σ. ότι η νομοθέτηση των προαπαιτούμενων θα γίνει εφόσον κλείσει το συνολικό πακέτο της συμφωνίας, που περιλαμβάνει τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος και την ένταξη στο QE).
“Μέχρι στιγμής” παραμένει εν ισχύ η έτερη κυβερνητική θέση, ότι τίποτα δεν θα συμφωνηθεί, εάν δεν συμφωνηθούν όλα. Με την επισήμανση αυτή, μένει (αντικειμενικά) ανοικτό το ενδεχόμενο να γίνει αποδεκτή, από την ελληνική πλευρά, η λογική των “δύο σταδίων”, δηλαδή να κλείσει η αξιολόγηση στο Eurogroup της 20ής Μαρτίου (σ.σ. με νομοθέτηση των μέτρων) και στη συνέχεια να ανοίξει η συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, που αποτελεί το διαβατήριο για την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο κ. Τζανακόπουλος επανέλαβε ουκ ολίγες φορές πως η κυβέρνηση θεωρεί τον προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων στοιχείο της δεύτερης αξιολόγησης.
Το ότι θα κλείσει η συμφωνία θεωρείται (από την κυβέρνηση) βέβαιο, αλλά είναι άγνωστο το πότε. “Το μόνο το οποίο παραμένει ερώτημα είναι ο ακριβής χρόνος όλων αυτών των βημάτων και όχι το αν θα συντελεστούν”, ήταν η φράση του κυβερνητικού εκπροσώπου.
“Διασφάλιση, όχι πείσμα”
Κατά τις πληροφορίες, στις παραπάνω “προσαρμογές” οδήγησε η τροπή που πήρε η τριήμερη διαπραγμάτευση και, κυρίως, τα “μηνύματα” που έφτασαν από ευρωπαϊκά κέντρα.
Ενα από αυτά αφορά στην υποχρεωτική νομοθέτηση των μέτρων, ώστε να κλείσει στο Eurogroup της 20ής Μαρτίου το “τεχνικό” μέρος της αξιολόγησης.
Όπως προκύπτει, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να γίνει αποδεκτή η μερική νομοθέτηση, καθώς στην αντίθετη περίπτωση παύει να ισχύει η βασική αρχή “τίποτα δεν θα συμφωνηθεί, εάν δεν συμφωνηθούν όλα” - την οποία υπερτόνισε ο κ. Τσακαλώτος στη Βουλή την Τρίτη.
Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, η εν λόγω αρχή δεν πηγάζει από... κάποιο πείσμα, αλλά από την ανάγκη να φτάσουν τα μέτρα στη Βουλή, με δεδομένη την απόφαση για ένταξη στο QE, ώστε οι «153» να έχουν το βασικό κίνητρο για την ψήφισή τους.
Κατά άλλη ερμηνεία, με την λύση του “πακέτου” διασφαλίζεται η ταυτόχρονη τήρηση των (προφορικά) συμφωνηθέντων, καθώς καραδοκεί ο φόβος ότι μετά τη νομοθέτηση των μέτρων, θα μετατεθεί “για πολύ αργότερα” η συζήτηση για μεσοπρόθεσμα-QE.
“Κλειδί” ή σύγκρουση;
Τα σύννεφα στη διαπραγμάτευση εμφανίσθηκαν πιο πυκνά χθες, μετά και τους ισχυρισμούς ευρωπαϊκών πηγών ότι τα περίφημα “θετικά αντίμετρα” δεν αφορούν έμμεσες ή άμεσες ενισχύσεις προς κοινωνικές ομάδες, αλλά μεταρρυθμιστικές διορθώσεις (για παράδειγμα, η μείωση του αφορολόγητου δεν θα συνοδεύεται από μείωση του ΕΝΦΙΑ αλλά από μείωση των φορολογικών συντελεστών για επιχειρήσεις και υψηλά εισοδήματα, όπως είναι η θέση του ΔΝΤ).
Το Μαξίμου επιμένει ότι δεν υπάρχει… λάθος στη μετάφραση και παραμένει στη θέση: σε κάθε αρνητικό μέτρο θα αντιστοιχεί ένα θετικό αντίμετρο, θα νομοθετηθούν ταυτόχρονα και η εφαρμογή των δεύτερων θα γίνει εάν υπάρξει υπέρβαση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μετά το 2018.
Το ξεκλείδωμα ή το μπλοκάρισμα, δηλαδή, βρίσκεται στον ορισμό των “θετικών αντίμετρων”. Υπενθυμίζεται ότι προ ολίγων ημερών ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης δήλωσε σχετικά: “Εάν το ΔΝΤ επιμείνει στη φορολόγηση των φτωχών και στη μείωση της φορολογίας των πλουσίων, τότε θα υπάρξει σύγκρουση, διότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να τα κάνει”.
Εξού και η επισήμανση της κυβέρνησης ότι η συμφωνία θα κλείσει μεν (διότι “αυτή είναι η αμοιβαία βούληση”), αλλά παραμένει άγνωστο… το πότε.