Άλλη μία μετοχή προστέθηκε προχθες στη… γενιά των 4 λεπτών της Σοφοκλέους (όπου στο εξής η τιμή τους δεν μπορεί να μεταβληθεί, εκτός αν προχωρήσουν σε reverse split), αυτή της Χατζηιωάννου.

Λίγες μέρες νωρίτερα είχαμε την προσθήκη των τίτλων των εταιριών Σάνυο, Ridenco και Unibios, που εντάχθηκαν στον προϋπάρχοντα κατάλογο της Έδρασης (μετά το reverse split 1:4 ξεκινά τον Οκτώβριο να είναι διαπραγματεύσιμη προς 16 λεπτά), της Κλωνατέξ (έχει τεθεί σε καθεστώς προσωρινής αναστολής διαπραγμάτευσης), της Altec, της Αττικάτ και της Εικόνα Ήχος.

Και η συγκεκριμένη λίστα ενδέχεται να διευρυνθεί στο μέλλον, καθώς ολοένα και περισσότερες εισηγμένες φλερτάρουν με τόσο χαμηλά επίπεδα τιμών (π.χ. κάτω από τα 10 λεπτά είναι διαπραγματεύσιμες οι μετοχές των εταιριών Βαρβαρέσος, Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες, Ευρωσυμμετοχές, Compucon, Nutriart, Μπουτάρης, Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου και Sato).

Ορισμένες από τις μετοχές της… γενιάς των 4 λεπτών έχουν να επιδείξουν λαμπρή ιστορία και μεγάλες επενδυτικές περγαμηνές, ωστόσο το μόνο βέβαιο είναι πως οι μέτοχοι που τις επέλεξαν καταγράφουν τεράστιες αρνητικές υπεραξίες τα τελευταία έτη.

Η Χατζηιωάννου (η πιο πρόσφατη εισηγμένη του... club) εισήχθη έμμεσα στο χρηματιστήριο μέσα από την εξαγορά του βαφείου της τέως Ηλιοφίν. Το φθινόπωρο του 1999 μεταπήδησε στην κύρια αγορά του Χ.Α. μέσα από δημόσια εγγραφή, όπου οι νέες μετοχές είχαν διατεθεί προς 7.000 παλαιές ελληνικές δραχμές.

Όμιλος με σύγχρονο εξοπλισμό, προσέλκυσε το έντονο ενδιαφέρον Ελλήνων και ξένων θεσμικών επενδυτών, έχοντας επιπλέον ως αιχμή του δόρατος το δίκτυο λιανικής της Sprider.

Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, προσπάθησε να δημιουργήσει δίκτυο καταστημάτων λιανικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, εγχείρημα που απέτυχε και του κόστισε πολλά εκατομμύρια ευρώ.

Επιπλέον, η όξυνση του ανταγωνισμού από τις χώρες χαμηλού κόστους περιόρισε τις πωλήσεις και τα αποτελέσματα, ενώ το γενικότερο περιβάλλον βάρυνε και με τη δραματική επιδείνωση (λόγω της κρίσης) των επιδόσεων της κατά 39% θυγατρικής του ομίλου, Sprider.

Στα τέλη του 2007, η Χατζηιωάννου ενισχύθηκε με αύξηση κεφαλαίου ύψους 30 εκατ. ευρώ (προς 0,99 ευρώ οι νέες μετοχές) και σήμερα διαπραγματεύεται μόλις προς 2,86 εκατ. ευρώ, έχοντας ταμείο 832 χιλ. ευρώ και τραπεζικά δάνεια 16,1 εκατ. ευρώ.

Η διοίκηση της εισηγμένης έχει σταματήσει τη ζημιογόνο παραγωγική διαδικασία και τώρα επικεντρώνεται στην εμπορία των γνωστών brand names που διαθέτει. Πολλά θα κριθούν και από την προσπάθεια για turn around που καταβάλλει η Sprider. 

Όσον αφορά στη Sanyo Holdings, πρωτοστάτησε στις εξαγορές άλλων επιχειρήσεων στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας μέσα από πολύ μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου. Η πλειονότητα των εξαγορών αποδείχτηκε ιδιαίτερα αποτυχημένη και η νέα γενιά Παπαγεωργίου προσπαθεί εδώ και χρόνια να αντιστρέψει την κατάσταση μέσα από τις επενδύσεις στη ναυτιλία και στα εμπορικά κέντρα (Avenue). Ο δανεισμός είναι υψηλός, ωστόσο στο πρώτο εξάμηνο ο εισηγμένος όμιλος σημείωσε θετικό EBITDA και θετικές ταμειακές ροές. 

Αναφορικά με την Altec, κατά το παρελθόν επιχείρησε να παίξει ρόλο ηγέτη στην αγορά πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, επιτυγχάνοντας τεράστιες αποτιμήσεις στη Σοφοκλέους και δανειζόμενη μεγάλα ποσά από τις τράπεζες. Το τελευταίο έτος παρατηρείται σημαντική συρρίκνωση των ζημιών, γεγονός στο οποίο συνέβαλε και η μεγάλη κεφαλαιοποίηση χρεών (μετατροπή δανείων σε μετοχές) στην οποία υποχρεώθηκαν οι πιστώτριες τράπεζες.

Η Έδραση - Χ. Ψαλλίδας είναι η μεγαλύτερη εταιρία στον χώρο των κατασκευών σε ό,τι αφορά τα έργα των θεμελιώσεων, διαθέτοντας σημαντική τεχνογνωσία στο συγκεκριμένο κομμάτι. Επίσης, έχει στην κατοχή της και σημαντική ακίνητη περιουσία. Η εταιρία, έπειτα από αναδιαπραγμάτευση και επιμήκυνση του (υψηλού) δανεισμού της και με πρόγραμμα αναδιάρθρωσης σε εξέλιξη, επιχειρεί να αντιστρέψει τη δυσμενή πραγματικότητα. H εισηγμένη, που έχει υπαχθεί στο άρθρο 99, προχώρησε επίσης σε reverse split των μετοχών της (1 νέα αντί για 4 παλαιές), με αποτέλεσμα από τις 5 Οκτωβρίου ο τίτλος να αρχίσει να είναι διαπραγματεύσιμος προς 16 λεπτά. 

Αναφορικά με την Αττικάτ, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 θεωρούνταν η κατασκευαστική με τον μεγαλύτερο μηχανολογικό εξοπλισμό. Πρωτοστάτησε στο παρελθόν σε φιλόδοξες εξαγορές και κατά καιρούς απέκτησε μεγάλο ανεκτέλεστο υπόλοιπο συμβάσεων. Σήμερα, η εταιρία είναι φορτωμένη με υψηλότατο δανεισμό, δραστηριοποιούμενη σε μια πολύ δύσκολη κατασκευαστική αγορά. Δύσκολα τα πράγματα…

Όσο για την ΚΛΩΝΑΤΕΞ, η πάλαι ποτέ ηγέτιδα δύναμη της κλωστοϋφαντουργίας, με δραστηριότητα επίσης στη νέα οικονομία και στην τηλεφωνία, σήμερα έχει μείνει ουσιαστικά μόνο με τεράστια δάνεια και χωρίς κανένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο.