Γιατί οι πολυεθνικές εταιρίες "σνομπάρουν" το Χ.Α

Η πρόσφατη περίπτωση της Hellas Can δεν είναι η μόνη όπου πολυεθνική εταιρία αποφασίζει την έξοδό της από το ΧΑ. Τα παραδείγματα της τελευταίας 10ετίας, οι γκρίνιες των μικρομετόχων και το ανύπαρκτο ενδιαφέρον.

Γιατί οι πολυεθνικές εταιρίες σνομπάρουν το Χ.Α
H κίνηση της διοίκησης της Crown Hellas Can να δρομολογήσει την αποχώρησή της από το Χρηματιστήριο της Αθήνας μέσα από την απορρόφησή της από άλλη εταιρεία δεν εξέπληξε την αγορά, καθώς ήδη είχε επιχειρήσει δύο φορές κατά το παρελθόν δημόσιες προτάσεις για την αγορά του 100% των μετοχών.

Το γεγονός βέβαια ότι ο κ. Τζιβέλλης έχει μπλοκάρει μέχρι σήμερα την έξοδο του τίτλου από το ταμπλό της Σοφοκλέους έχει ευνοήσει τους μετόχους μειοψηφίας, καθώς θα πρέπει να θυμηθούμε ότι η τιμή την οποία πρότειναν οι βασικοί μέτοχοι κατά την πρώτη δημόσια πρόταση ήταν στα 7,75 ευρώ ανά μετοχή, και μάλιστα όταν ο Γενικός Δείκτης της Σοφοκλέους βρισκόταν σε επίπεδα υψηλότερα από τα τρέχοντα.

Η περίπτωση όμως της Crown Hellas Can κάθε άλλο παρά η μόνη είναι όπου πολυεθνική εταιρεία αποφασίζει την έξοδό της από τη Σοφοκλέους. Μόνο κατά την τελευταία δεκαετία θα πρέπει να θυμηθούμε ενδεικτικά τις εξής περιπτώσεις:

* Της Eureko με την Interamerican, όπου η πρώτη συνδύασε τη δημόσια πρόταση με αποχώρηση από το χρηματιστηριακό ταμπλό (τότε, τουλάχιστον, η τιμή θεωρήθηκε λογική και δεν προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ των επενδυτών μειοψηφίας).

* Της Ρόκας με τους Ισπανούς της Iberdrola. Η μετοχή μπορεί μεν να αποσύρθηκε από το ταμπλό, ωστόσο μέτοχοι μειοψηφίας κινήθηκαν δικαστικά και έτσι έχει ανοίξει ο δρόμος για τη διεκδίκηση μεγαλύτερου αντιτίμου από εκείνο που δόθηκε κατά τη δημόσια πρόταση.

* Της Vodafone, της Παπαστράτος, της Παυλίδης (ήταν εισηγμένες μόνο οι προνομιούχες μετοχές), της Hyatt, της ΕΛΑΪΣ, της Λάμψα (προκλήθηκαν σημαντικές αντιδράσεις από τους μετόχους μειοψηφίας, με αποτέλεσμα σε δεύτερη φάση να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο αντίτιμο), αλλά και της ασφαλιστικής εταιρείας Φοίνιξ-Metrolife (θυγατρικής της Εμπορικής Τράπεζας), που αποσύρθηκε αρχικά από τους Γάλλους της Credit Agricole, πριν τελικά πουληθεί στην πολυεθνική Groupama.

Εκτός Σοφοκλέους τέθηκε πρόσφατα και μετοχή της αλυσίδας σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, καθώς η δεύτερη δημόσια πρόταση του ομίλου Delhaize (στα 35,75 ευρώ) είχε ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση του 100% των τίτλων της εισηγμένης εταιρείας από τον μητρικό πολυεθνικό όμιλο.

--- Γκρίνιες μικρομετόχων

Πέραν όμως των επιχειρήσεων που ήδη αποχώρησαν από το ταμπλό της Σοφοκλέους, «μετριότατο» είναι το ενδιαφέρον της πλειονότητας των επενδυτών -Ελλήνων και ξένων, ιδιωτών και θεσμικών- για τις περισσότερες από τις εισηγμένες μετοχές του Χρηματιστηρίου της Αθήνας που ελέγχονται από ξένους μετόχους.

* Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις της Εμπορικής Τράπεζας και της ΑΓΕΤ Ηρακλής, η χαμηλή εμπορευσιμότητα και τα μεγάλα ποσοστά των βασικών μετόχων (91,0041% στην πρώτη και 88,990% στη δεύτερη) έχουν φοβίσει πολλούς επενδυτές για πιθανή μελλοντική δημόσια πρόταση εκ μέρους της πλειοψηφίας και αποχώρηση από χρηματιστηριακό ταμπλό. Ειδικότερα για όσες μετοχές η συγκέντρωση υπερβαίνει το 90% θα δοθεί προθεσμία στις διοικήσεις των εισηγμένων εταιρειών έως ένα έτος, προκειμένου αυτές να αυξήσουν το free float πάνω από το 10% και αν δεν γίνει αυτό, τότε οι συγκεκριμένοι τίτλοι θα είναι διαπραγματεύσιμοι μία φορά την εβδομάδα!

* Όσον αφορά στη Γενική Τράπεζα, δεν τίθεται θέμα free float (όσο και αν αυτό μειωθεί μέσα από τη δρομολογούμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΓΤΕ). Ωστόσο έχει ξεσπάσει κύμα αντιδράσεων λόγω των μεγάλων ζημιών -και της συνεχιζόμενης εγγραφής πολύ υψηλών επισφαλειών- από το 2004 έως και σήμερα!

Οι αποδόσεις βέβαια της Γενικής τα τελευταία χρόνια είναι απογοητευτικές, όμως κάποιοι ποντάρουν στη θετική έκπληξη, καθώς η τράπεζα -χάρη στη μητρική Societe Generale- δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα των άλλων ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων, οπότε θεωρητικά σήμερα διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα για να αντεπιτεθεί.

* Στην περίπτωση της εταιρείας Nexans Hellas έχει δημιουργηθεί εδώ και πολλά χρόνια έντονη καχυποψία των μετόχων απέναντι στη διοίκηση για υψηλά έξοδα διοίκησης, για μεγάλα royalties που πληρώνει η θυγατρική στη μητρική πολυεθνική και για ενδεχόμενη «απόσυρση» από το ταμπλό του Χ.Α. Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι ότι τα τελευταία χρόνια η εισηγμένη εταιρεία έχει προχωρήσει σε σημαντικές επενδύσεις εκσυγχρονισμού, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε πολλές νέες κατηγορίες ζήτησης που προκύπτουν για καλώδια διεθνώς.

* Όσον αφορά στη Rilken (το 51% ελέγχεται από τη Henkel), προ διετίας υπήρξαν κάποιες οργανωμένες αντιδράσεις από μετόχους μειοψηφίας, ωστόσο το θέμα κάπου «ξεφούσκωσε».

Το θετικό για την εισηγμένη είναι ότι έχει μηδενικές τραπεζικές υποχρεώσεις, ταμείο αρκετών εκατ. ευρώ και διαθέσιμο προς πώληση ακίνητο. Η δραστηριότητα σε καλλυντικά - απορρυπαντικά έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση, όμως οι ζημίες του πρώτου εξαμήνου ήταν σαφώς περιορισμένες.

* Μια τελευταία στη σειρά -αλλά καθόλου σε σημασία- εισηγμένη εταιρεία στην οποία το management κατέχουν ξένοι είναι ο ΟΤΕ. Μέτοχοι μειοψηφίας έχουν εκφράσει την άποψη ότι θα έπρεπε να είχε γίνει δημόσια πρόταση στα 26 ευρώ, ενώ φοβούνται πως οι Γερμανοί της Deutsche Telekom επιθυμούν, αφού αγοράσουν και το υπόλοιπο ποσοστό του Οργανισμού που κατέχει σήμερα το Δημόσιο, να προχωρήσουν σε δημόσια πρόταση «στα χαμηλά», προκειμένου να αποκτήσουν το 100% των μετοχών και να βγάλουν τον τίτλο από το Χρηματιστήριο της Αθήνας. 

** Αναδημοσίευση από το 654ο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, 1 - 5 Οκτωβρίου 2010.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v