Η χρηματιστηριακή αγορά είναι και πάλι χωρισμένη στα δύο στρατόπεδα, των τραπεζών και των άλλων δυνάμεων. Οι τράπεζες ακολουθούν τον δρόμο του sell-off καθημερινά, με τις λοιπές δυνάμεις της αγοράς να προσπαθούν να «βάλουν πλάτη» και να βρίσκονται σε αρκετά υψηλότερα επίπεδα Γενικού Δείκτη.
Είναι θέμα χρόνου, αν συνεχιστεί το σφυροκόπημα των τραπεζικών χαρτιών, και οι μη τραπεζικές μετοχές να βρεθούν επίσης στο προσκήνιο αρνητικά, αφού οι γενικές συνθήκες στην αγορά έχουν γίνει οριακές. Εντούτοις, τα επίπεδα άμυνας που προσεγγίζονται είναι ισχυρά και δύσκολα θα διασπαστούν με την πρώτη προσπάθεια ή πριν υπάρξει μια ανοδική αντίδραση. Η ομιλία του προέδρου της ΝΔ στη ΔΕΘ, το rebalancing των δεικτών FTSE και η πιθανή αναβάθμιση της Moody’s στις 21/9 αποτελούν τα σημεία-κλειδιά.
Παράλληλα, η μη διάθεση σε αρκετές μετοχές να υποχωρήσουν, ευνοούν μια ανοδική τεχνική αντίδραση και οι πιθανότητες αυξάνονται όσο η αποκλιμάκωση στα ομόλογα και η άνοδος του ευρώ έναντι του δολαρίου διατηρείται. Από την άλλη, το γεγονός ότι δεν πιέζονται οι άλλες μετοχές μπορεί να είναι τελικά η τέλεια παγίδα για τους long. Η παράλληλη αρνητική πορεία της αγοράς μας με τον δείκτη των αναδυόμενων αγορών ίσως αποτελεί την αιτία του μαζικού sell-off, αφού οι τραπεζικές μετοχές κυρίως και στις αναδυόμενες αγορές πιέζονται υπερβολικά.
Τεχνικά, έχοντας διασπάσει τη στήριξη των 700 μονάδων και κάθε προσπάθεια ανακατάληψης απέτυχε, το βλέμμα είναι στην άμυνα. Κατ' αρχάς, όσο το κλίμα στις αναδυόμενες αγορές παραμένει αρνητικό, πολύ δύσκολα η εγχώρια αγορά, που εξαρτάται από τις ροές χρήματος (flows driven), θα μπορέσει να αλλάξει ρότα.
Τεχνικά, οι αγοραστές πρέπει να διασπάσουν την περιοχή των 700 μονάδων αρχικά και να τη διατηρήσουν ως στήριξη σε όλα τα pullbacks. Η εικόνα βελτιώνεται αρκετά με κίνηση πάνω από τις 730 -735 μονάδες. Στον αντίποδα, η στήριξη διατηρείται στις 666 μονάδες και παρακάτω στις 650 μονάδες σε εβδομαδιαίο επίπεδο. Έχοντας ακουμπήσει την κάτω λωρίδα Bollinger στο εβδομαδιαίο διάγραμμα, πλέον είμαστε σε συνθήκες oversold.
Το διάγραμμα του Γενικού Δείκτη
Για τον δείκτη των τραπεζών, έχοντας φτάσει μια ανάσα από τα επίπεδα των 550 μονάδων του Ιουλίου του 2016, η ανάγκη να βγουν άμυνες μεγιστοποιείται αφού οι παρακάτω στηρίξεις είναι στη ζώνη 525-545 μονάδες και παρακάτω στις 450 μονάδες. Η τροχιά, για να αλλάξει σε ανοδική, απαιτεί διάσπαση των 750 μονάδων, επίπεδα που είναι 35% υψηλότερα από τα τρέχοντα. Είχαμε υποστηρίξει ότι στις 600 μονάδες συσσωρεύονται πολλά stop loss, οπότε είναι περιοχή με ιδιαίτερη σημασία, καθώς θα προκαλέσει μαζικό κλείσιμο θέσεων, όπως και έγινε.
Η Αlpha Βank είδε σχεδόν τη ζώνη των 1,15-1,18 ευρώ και παρακάτω είναι το 0,95 ευρώ, που είναι το all time low. Το ζητούμενο είναι η επιστροφή πάνω από τη ζώνη των 1,37-1,40 ευρώ, τα οποία και να επιβεβαιώσει. Στο ανοδικό σκέλος, οι αντιστάσεις είναι πολλές, στο 1,50 ευρώ, στο 1,63 ευρώ και έπειτα στο 1,71 ευρώ. Σε θετική τροχιά, η μετοχή επιστρέφει πάνω από 1,65 ευρώ.
Στην ΕΤΕ, η καθοδική διάσπαση του επιπέδου των 2 ευρώ έφερε στο προσκήνιο τη ζώνη των 1,50-1,56 ευρώ ως πολύ ισχυρή στήριξη, μετά το 1,65 ευρώ που σχεδόν είδε στο χθεσινό sell-off.
Στη Eurobank, η ζώνη του 0,66 ευρώ δεν μπόρεσε να δώσει στήριξη στη μετοχή και πλέον «πήγε» στην περιοχή του 0,60 ευρώ. Στη ζώνη των 0,53-0,55 ευρώ υπάρχει πολύ σημαντική στήριξη.
Η Τράπεζα Πειραιώς είδε ακριβώς τη στήριξη του 1,87 ευρώ και παρακάτω το 1,74 ευρώ και έπειτα τα ιστορικά χαμηλά του 1,34 ευρώ. Κίνηση πάνω από τα 2,30 ευρώ αλλάζει την οπτική στη μετοχή.
Το διάγραμμα του Τραπεζικού Δείκτη
Τέλος, για τον δείκτη της υψηλής κεφαλαιοποίησης, η απώλεια της ζώνης των 1.820 μονάδων είναι εξαιρετικά αρνητικό γεγονός και η τελευταία ελπίδα των αγοραστών είναι οι 1.740-1.750 μονάδες. Το ιδανικό είναι η η άμεση ανακατάληψή τους, διαφορετικά οι 1.715 μονάδες είναι η στήριξη. Το κλίμα βελτιώνεται πάνω από τις 1.930 μονάδες.
Το διάγραμμα του Δείκτη Υψηλής Κεφαλαιοποίησης